Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι «όνειρο» είδε το Σάββατο –πριν τον αγώνα- ο Ρουμάνος τεχνικός του δικέφαλου που τον επηρέασε ώστε να διαφοροποιηθεί από τις τελευταίες σημαντικές διαπιστώσεις του. Οι οποίες μάλιστα συνοδεύτηκαν με δικαιολογημένη αισιοδοξία, αλλά και ανάλογη ικανοποίηση. Το σύνολο των οποίων επισημάνσεων αφορούσε την εντυπωσιακή και άψογη συνεργασία στο δίδυμο Μαουρίσιο-Κάνιας.
Η κριτική για την καλύτερη φετινή εμφάνιση του ΠΑΟΚ (ήταν αυτή στο παιχνίδι της Νέας Σμύρνης) επικεντρώθηκε σε αυτή ακριβώς τη «λεπτομέρεια» (την τόσο σημαντική βέβαια), στην ερμηνεία της οποίας πρέπει να προστεθούν τα ακαταμάχητα τεκμήρια μιας εξαιρετικής χημείας που παρουσίασε το δίδυμο με μια θεαματική αλληλοκάλυψη και ένα αλληλοσυμπλήρωμα που χαιρετίστηκε με ιδιαίτερο ενθουσιασμό.
Ο Ισπανός με την τραχύτητά του κάλυπτε ιδανικά τα κενά που άφηνε πίσω του με τις προωθήσεις του ο Βραζιλιάνος, δίνοντάς του την ευκαιρία να κάνει με άνεση το παιχνίδι του και να οργανώνει με εκπληκτική δεξιοτεχνία τις επιθέσεις της ομάδας του. Ελεύθερος λοιπόν ο Μαουρίσιο και καλυπτόμενος από τον γρήγορο Κάνιας, ρολάριζε σε καλούς ρυθμούς και σε καλές ταχύτητες την ομάδα. Δυστυχώς όμως ο Λουτσέσκου χθες απέδειξε για μία ακόμη φορά πως του αρέσουν κάποιοι αιφνιδιασμοί με διαφοροποιήσεις και ξεστρατίσματα από την κοινή ποδοσφαιρική λογική, άσχετα αν αυτό στο παρελθόν οδήγησε σε πολλά χαμένα 45λεπτα και κάποιες απώλειες βαθμών. Αποκλείοντας τον Ισπανό από το βασικό σχήμα και τοποθετώντας στη θέση του τον βραδυκίνητο Σάκχοφ, παίκτη χωρίς επιστροφές και αποδεδειγμένα όχι συμβατό σε ένα βασικό σχήμα μεγάλων προδιαγραφών, έφερε τα πάνω κάτω. Φιλότιμος ο Ουκρανός; Ναι. Χρήσιμος; Ναι. Αλλά, μόνο υπό προϋποθέσεις σαν αλλαγή και ανάλογα με την εξέλιξη του κάθε παιχνιδιού. Όχι σαν βασικός.
Το «σπάσιμο» του επιτυχημένου διδύμου (Μαουρίσιο-Κάνιας) είχε σαν αποτέλεσμα η ομάδα να δείχνει από τα πρώτα μόλις λεπτά ότι είχε πρόβλημα στο κέντρο. Ο Ουκρανός ήταν χαμένος στο διάστημα και ο Μαουρίσιο χωρίς έναν αξιόλογο και γρήγορο παρτενέρ έδειχνε να πελαγοδρομεί και ήταν αδύναμος να συνδέσει τα ασύνδετα. Οι πτέρυγες» σχεδόν ημιπαράλυτες υπολειτουργούσαν. Για ακόμη μία φορά λοιπόν στον ΠΑΟΚ το σύνδρομο κάποιων ποδοσφαιριστών μικρής εμβέλειας όπως είναι ο Σάκχοφ και ο Κρέσπο λειτούργησε αρνητικά και στοίχισε πολύ ακριβά σε ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι.
Προστατευόμενοι και οι δύο περιέργως και έχοντας μια ιδιαίτερη μεταχείριση από τους εκάστοτε κόουτς χωρίς να το θέλουν προκαλούν αναστολές, προβληματισμούς αλλά και αποκλεισμούς σημαντικότερων συμπαικτών τους. Και δεν έφτανε μόνο αυτό το «σπάσιμο» του διδύμου, δηλαδή η ξαφνική και αδικαιολόγητη χρησιμοποίηση του Σάκχοφ στη θέση του Κάνιας. Είχαμε και τη διστακτικότητα του κόουτς να κρατάει στο παιχνίδι τον ωσεί παρόντα Ουκρανό στη θέση του με την έναρξη του δευτέρου μέρους και να θυσιάζει στην πρώτη αλλαγή τον Μακ ενώ θα έπρεπε ο Ουκρανός να μείνει στα αποδυτήρια.
Όσοι γνωρίζουν λίγο μπάλα, είτε αυτοί είναι παράγοντες ,είτε δημοσιογράφοι, είτε απλοί φίλαθλοι θα πρέπει κάποια στιγμή να αντιληφθούν ότι για να κατακτήσεις κορυφές και να διεκδικήσεις μεγάλες διακρίσεις δεν μονιμοποιείς με το έτσι θέλω ή με τον οποιονδήποτε άλλο λόγο μετριότητες. Δε θέλω για κανένα λόγο να χαρακτηριστώ προκατειλημμένος και το κυριότερο και εμπαθής. Και τους δύο παίκτες τους συμπαθώ και αναγνωρίζω τη φιλοτιμία και την επαγγελματική τους ευσυνειδησία, από του σημείου αυτού όμως και της αναγνώρισής τους ως αναγκαίους βασικούς και μόνιμους σε ένα ποδοσφαιρικό κλαμπ που ο μεγαλομέτοχός του διαθέτει εκατομμύρια και τα σκορπά απλόχερα, υπάρχει μεγάλη απόσταση. Επιστρέφοντας στο παιχνίδι καταθέτω την άποψή μου ότι χθες ο Λουτσέσκου υπέπεσε σε σοβαρά λάθη. Το κυριότερο όπως προαναφέραμε ήταν το «σπάσιμο» του επιτυχημένου διδύμου και η επανεμφάνιση σαν βασικού του αργοκίνητου και χωρίς επιστροφές Ουκρανού. Η ομάδα είχε σαν συνέπεια να χάσει την ταχύτητά της, τη σωστή λειτουργία της, τη συνοχή της και την εξαιρετική απόδοση που είχε στα τελευταία παιχνίδια της. Ξέχωρα όμως από τα λάθη του κόουτς είχαμε και μία ασυγχώρητα κακή απόδοση συνολική.
Μια γενική καθίζηση της ομάδας, με τους περισσότερους παίκτες της να κινούνται σε επίπεδα απαράδεκτα για επαγγελματίες ποδοσφαιριστές. Πολύ περισσότερο για παίκτες μιας ομάδας που διεκδικούν ένα νταμπλ. Ο τρόπος που πέτυχε ο Αστέρας το τρίτο του τέρμα έβαλε σφραγίδα πάνω σε μία από τις χειρότερες και τραγικές εμφανίσεις. Ο χθεσινός ΠΑΟΚ ήταν «χώμα». Απείθαρχος, ασυντόνιστος, χωρίς πάθος περνούσε προς τα έξω την εικόνα μιας ερασιτεχνικής ομάδας που δεν ήξερε τι της γινόταν. Όλα αυτά σε έναν αγώνα που παιζόταν ένας τίτλος. Κρίμα! Σε ατομική απόδοση έχουμε τον Πασχαλάκη με δύο καλές επεμβάσεις αλλά και με μία αδικαιολόγητη διστακτικότητα. Σε κακή μέρα ολόκληρη η άμυνα, συμπεριλαμβανομένων και των Βαρέλα, Βιεϊρίνια με τον Κρέσπο να είναι στην κυριολεξία τραγικός, όπως το ίδιο τραγικός ήταν και ο Μαουρίσιο. Ο Πέλκας δεν μπήκε στο παιχνίδι ,ο Τζάλμα δικαιολόγησε τουλάχιστον την παρουσία του με τα δύο γκολ, το ένα ακυρώθηκε και δεν έχουμε άποψη γιατί. Πάλεψε ο Πρίγιοβιτς, ο Μακ αδικαιολόγητα αντικαταστάθηκε, ενώ ο Μπίσεσβαρ δεν κατάφερε να αλλάξει τίποτα μέσα σε αυτό το μπέρδεμα.
ΥΓ: Οι ασχήμιες που έγιναν σε βάρος της αποστολής του ΠΑΟΚ είχαν πρωταγωνιστές δυστυχώς Βορειοελλαδίτες παίκτες του Αστέρα. Επικεφαλής ο Ξανθιώτης Μπέρτος (γνωστή κερκόπορτα του Ολυμπιακού), ο ανεκδιήγητος Καλτσάς και σε δεύτερο επίπεδο προξένησε ιδιαίτερη εντύπωση το μεγάλο πάθος που έδειξαν επίσης ο Γιαννούλης (αδελφός του παίκτη του ΠΑΟΚ) όπως και οι Αθανασιάδης και Τσιλιανίδης.