Αν και μας περισσεύει η θετική διάθεση, η αγαθή πρόθεση και γενικά η καλή προαίρεση… Εν τούτοις απορούμε κι εξιστάμεθα. Μία ακόμη φορά διυλίζεται ο κώνωπας και καταπίνεται αμάσητη η καμήλα!
Εάν στερούσαν από οποιαδήποτε άλλη ομάδα δύο καραμπινάτες περιπτώσεις πέναλτι, όπως στέρησαν την προχθεσινή Κυριακή στην Τούμπα, από τον ΠΑΟΚ, θα δονείτο ο τόπος. Φύλλο δεν δονήθηκε επειδή τις στέρησαν από τον ΠΑΟΚ. Φωνάζουν πάλι, τσιρίζουν, στριγγλίζουν για την πάρτη τους αλλά για τα δίκια του ΠΑΟΚ τσιμουδιά…
Τι λέμε όμως, τώρα; Εδώ πήγαν οι αθεόφοβοι, να βγάλουν… κάλπικη την περίπτωση πέναλτι για σεμινάριο, με την ανατροπή του Πρίγιοβιτς από τον Καρανίκα. Έχουν ξεφύγει. Εξάλλου το γαρ πολύ της θλίψης γεννά παραφροσύνη…
Προσδοκούσαν (να πούμε: Προσευχόταν; Μέσα θα πέσουμε) να μη νικήσει ο ΠΑΟΚ τη Λάρισα. Πώς να γινόταν αυτό; Με 19-2 τελικές και 77-23 κατοχή, αλλά και 9-1 κόρνερ πως δε θα νικούσε ο ΠΑΟΚ;
Δε λέμε εμείς πως ο πρωτοπόρος κι αήττητος στο Πρωτάθλημα… Ο κυρίαρχος, δηλαδή στο Μαραθώνιο του, έπαιξε μπάλα περιωπής. Λέμε πως ακόμη κι έτσι νίκησε. Κι αδικείται από το τελικό 2-1!
Μοιράζουν πλέον, την καραμέλα περί του φαβορί ΠΑΟΚ για τον τίτλο. Σπεύδουν, να του αποδώσουν το τρόπαιο. Επιχειρούν μία απέλπιδα προσπάθεια αποπροσανατολισμού του.
Ορθά, ορθότατα βέβαια, οι πάντες στην Τούμπα σωφρόνως επιμένουν πως ακόμη απομένουν 17 Τελικοί για τη λήξη του Πρωταθλήματος. Δεν κρύβουν πως απώτερος στόχος τους είναι να μη τούς παίξουν όλους. Να κάνουν πάρτι τίτλου πριν ολοκληρωθεί ο Μαραθώνιος του Πρωταθλήματος αλλά… Εγγύτερος στόχος είναι η νίκη στον επόμενο Τελικό, πάλι. Και μετά; Έχει ο Θεός…
Μέχρι τον επόμενο Τελικό του Πρωταθλήματος υπάρχει ο τελευταίος Τελικός του Γιουρόπα Λιγκ. Αυτός κόντρα στην Μπάτε Μπορίσοφ. Σε αυτόν και μόνον σε αυτόν προσανατολίζονται. Σε αυτόν και μόνον σε αυτόν επικεντρώνονται οι πάντες στην Τούμπα.
Στο κάτω κάτω της γραφής ο ΠΑΟΚ οφείλει στον κόσμο του, μία τελευταία προσπάθεια πρόκρισης στο Γιουρόπα Λιγκ. Να την κάνει κι ας πέσει κάτω. Ο κόσμος του ΠΑΟΚ δε θέλει αποκλεισμό με κατεβασμένα χέρια. Θέλει πολλά;
Για την παρουσία αυτού του κόσμου προχθές στην Τούμπα… και για την άξια «Όσκαρ» παράσταση του, τα είπαμε χθες. Τι τα είπαμε; Τα υμνήσαμε. Ήταν συγκλονιστική η επί 90 λεπτά «Μελωδία της Ευτυχίας» η οποία αποδιδόταν – σε δικούς της στίχους – από την κερκίδα του ΠΑΟΚ. Ανατριχιαστική εμπειρία! Μοναδικό συνέπαρμα!
Κλείνοντας επιτρέψτε μας, να επιμείνουμε. Κυρίαρχος μεν, ο ΠΑΟΚ στο Πρωτάθλημα. Δεν αξιοποιεί απόλυτα την κυριαρχία του. Ίσως γι’ αυτό, οι αντίπαλοι του επιχειρούν να τον αντιμετωπίσουν με τρόπο και δίχως κόπο. Η άμυνα… τρένου είναι ο τρόπος τους. Κι ο ΠΑΟΚ οφείλει, να έχει στην ατζέντα του προπονητή του πλήθος επιλογών λύσεων στα προβλήματα με τις ζώνες!
ΥΓ1: Είναι ξεκάθαρος ο πρωθυπουργός της πΓΔΜ. «Δεν έχουμε φιλοδοξία να προσαρτήσουμε την Ελλάδα…», δήλωσε ο Ζόραν Ζάεφ. Καιρός να … ανακουφιστούμε! Εκεί που μας χρωστούσανε, μας ζητούν και το βόδι…
ΥΓ2: Η σάρα, η μάρα και το κακό συναπάντημα μέσα και έξω από την Ελλάδα… Συνωμοτούν για να περάσει η αντεθνική Συμφωνία των Πρεσπών!
