Την «τρέλα» του φανατικού οπαδού την καταλαβαίνω. Την «καφρίλα», όχι.
Το να «ξενερώνεις» και να εξοργίζεσαι από μία ήττα με τον Παναιτωλικό στην Τούμπα, είναι κατανοητό. Το να ξεσπάς (πάλι) κατά του Σαλπιγγίδη, όχι. Αν δεν γουστάρεις να παίζει, κανείς δεν σε ρώτησε. Αλλά αν επιμένεις, τράβα βαλ’ τα με τον προπονητή. Δεν παίζει με το ζόρι ενδεκάδα ο Σάλπι. Ο Αναστασιάδης τον βάζει.
Το μίσος για τον Ολυμπιακό, επίσης το καταλαβαίνω. Το να τρομοκρατείς μικρά παιδάκια της Ακαδημίας του Ολυμπιακού και να μην επιτρέπεις να γίνουν αγώνες πιτσιρικάδων με τη συμμετοχή της ομάδας του Ολυμπιακού στο γήπεδο της γειτονιάς σου, ισοδυναμεί με παραλογισμό. Η ιδέα του συλλόγου που λέγεται ΠΑΟΚ είναι πολύ ανώτερη από τις αντιλήψεις ορισμένων που θέλουν να λένε ότι ενεργούν με γνώμονα αυτή την ιδέα. Μάλλον δεν κατάλαβαν ότι ΠΑΟΚτσής δεν σημαίνει ψευτοτσαμπουκάς.
Ποτέ δεν κατάλαβα σε τι εξυπηρετούν τα... λαικά δικαστήρια. Για να εκτονωθεί η τσατίλα και η πίκρα από μια ή περισσότερες αποτυχίες, μια χαρά είναι. Αλλά μέχρι εκεί. Το ξεφωνητό και οι αποδοκιμασίες δεν έκαναν ποτέ καλύτερο κάποιον προπονητή, κάποιον ποδοσφαιριστή, κάποιον πρόεδρο, κάποιον μεγαλομέτοχο. Η κριτική είναι αναφαίρετο δικαίωμα του «πελάτη». Ομως οι απειλές και, πολλές φορές, η χειροδικία δείχνουν ότι κάποιοι «πελάτες» έχουν παρεξηγήσει τη θέση και τον ρόλο τους.
Μια εβδομάδα πριν το μεγάλο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, στον ΠΑΟΚ ζητείται ψυχραιμία. Η πίκρα είναι μεγάλη για την αναπάντεχη απώλεια τριών βαθμών στο ματς με τον Παναιτωλικό, αλλά με την πίκρα και τις ακραίες αντιδράσεις εξ αιτίας της πίκρας δεν πρόκειται να κερδηθεί αυτό το ντέρμπι.
Παίκτες και Αγγελος φταίνε. Οχι απλά γι’ αυτή την ήττα, αλλά γιατί η ομάδα έπαψε να παίζει ποδόσφαιρο και έπαψε να είναι ομάδα μετά τη νίκη στο «Γ. Καραισκάκης». Από το παιχνίδι εκείνο και μετά βολοδέρνει στη μετριότητα. Είτε χάνει, είτε κερδίζει, μπάλα δεν παίζει και αρκετούς αγώνες τους πήρε από το πουθενά χάρη στην εύνοια της τύχης. Αυτή είναι η αλήθεια. Και αυτή την αλήθεια οφείλουν να αντιμετωπίσουν παίκτες και προπονητής. Είναι δική τους υποχρεώση να βρουν τι φταίει και να το ξεπεράσουν.
Για την ώρα, ο κόουτς επιμένει να δηλώνει ότι έχει εμπιστοσύνη στην Παναγιά, ότι έχει εμπιστοσύνη και στην ομάδα, ότι δεν το βάζει κάτω και ότι «τον Μάιο θα είμαστε καλά». Μακάρι και είμαι από τους τελευταίους που θα ενοχληθούν από την εμμονή του στον ρόλο που παίζει η Παναγιά στο ποδόσφαιρο. Γούστο του και καπέλο του να πιστεύει ότι η πορεία και τα αποτελέσματα της ομάδας εξαρτώνται από τις διαθέσεις της Μεγαλόχαρης. Ομως ο ΠΑΟΚ δεν προσέλαβε προπονητή την Παναγιά. Τον Αγγελο προσέλαβε και από τον Αγγελο περιμένει να κουμαντάρει την ομάδα. Το έκανε περίφημα έως ένα σημείο. Ας βρει τον τρόπο να το επαναλάβει. Κι ας καταλάβουν και οι παίκτες ότι είναι υποχρεωμένοι να περάσουν πάνω από τον πήχη που οι ίδιοι τοποθέτησαν ψηλά. Κυρίως αυτοί πρέπει να συνέλθουν. Γιατί κάποτε ο νυν προπονητής τους είπε μια σοφή κουβέντα: «Οι παίκτες κάνουν μάγκα τον προπονητή, οι παίκτες τον βγάζουν άχρηστο»...
