Μας το έλεγαν όταν ήμασταν μικρότεροι. Μας το λένε συχνά και σήμερα. «Ο Θεός δεν στα δίνει όλα». Σωστά. Αν έχει κέφια όμως σου δίνει πολλά. Κι αν αυτά τα διαχειριστείς σωστά, μπορείς να τα έχεις… όλα. Τα «όλα» κρίνονται ασφαλώς διαφορετικά από κάθε άνθρωπο. Ο Τζορτζ Μπεστ δεν τα ήθελε απλά όλα. Τα είχε όλα. Όλα όσα μπορούν να ικανοποιήσουν το «εγώ» κάθε ανθρώπου. Όλα όσα θεωρητικά μπορούν να σε κάνουν ευτυχισμένο, όσο βρίσκεσαι σε αυτό τον κόσμο.
Είμαστε μικροί για να μπορούμε να μιλήσουμε με σιγουριά για τις ποδοσφαιρικές του ικανότητες. Δεν χρειάζεται όμως να δει κανείς πολλά. Πέντε λεπτά ασπρόμαυρου και όχι μόνο βίντεο, αρκούν για να διαπιστώσεις πως για την εποχή του, ο Τζορτζ Μπεστ ήταν το λιγότερο ξεχωριστός. Με την μπάλα στα πόδια έμοιαζε να χορεύει, η ταχύτητα του ήταν παίκτη του… 2015 και η τεχνική του κατάρτιση αναδείκνυε το ποδόσφαιρο σε μία τέχνη υψηλού επιπέδου και όχι σε ένα απλό άθλημα όπου κάποιοι τύποι κυνηγούν μια μπάλα.
Ο Τζόρτζι, όπως τον φώναζαν χαϊδευτικά οι οπαδοί της Γιουνάιτεντ, ήξερε πολύ καλά ποιος είναι. Ήξερε με πόσο ταλέντο τον προίκισε ο Θεός, γνώριζε πως εκτός από ταλέντο, τον είχε ποτίσει και μπόλικη ομορφιά και φρόντισε να την αξιοποιήσει κυκλοφορώντας τις πιο όμορφες γυναίκες της εποχής. Δεν ήταν κακό. Το κακό ξεκίνησε όταν άρχισε να ξεχνάει πως ο Θεός τον είχε κάνει Best. Πνίγηκε στις αμαρτίες του, αφιέρωσε την ζωή του στο ποτό, το τσιγάρο και τις γυναίκες, ξεχνώντας πως η ζωή του έγινε χαρισάμενη, εξαιτίας του ποδοσφαίρου.
Σαν σήμερα, δέκα χρόνια πριν, έφευγε από την ζωή. Νικημένος από τις… αμαρτίες του. Η εικόνα των τελευταίων ετών δεν του ταίριαζε. Το ομορφόπαιδο από το Μπέλφαστ, είχε μετατραπεί σε έναν χαροκαμένο τύπο που έμοιαζε να μην έχει πια κέφι για ζωή. Δεν την θέλουμε αυτή την εικόνα. Ας μείνουμε με εκείνη. Του νεαρού παικταρά, που οργίαζε στα βρετανικά γήπεδα, που χαμογελούσε και φώτιζε ο κόσμος, που ήξεραν όλοι οι αμυντικοί που τον μάρκαραν, τον αριθμό της φανέλας του, γιατί έβλεπαν συνεχώς την πλάτη του, που έδωσε άλλο νόημα σε αυτό που όλοι αγαπάμε και λέγεται ποδόσφαιρο.
Ποτέ δεν θα μάθουμε αν επιβεβαιωθεί αυτό που είχε πει. Ότι αν γεννιόταν άσχημος, κανείς δεν θα ήξερε τον Πελέ. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι στις καρδιές όλων μας θα είναι πάντα ο Best, όσο και αν αυτός προτίμησε να μείνει ο άστατος… George. Λίγο πριν φύγει από την ζωή είχε ομολογήσει: «Don’t die like me» (μην πεθάνεις όπως εγώ). Όταν το σκέφτηκε ήταν αργά. Το καλό Τζόρτζι, είναι ότι θρύλοι σαν και εσένα, μέσα μας δεν θα πεθάνουν ποτέ. Σε ευχαριστούμε…
