Πολύς λόγος γίνεται το τελευταίο διάστημα για την εκκρεμότητα που συνεχίζει να υφίσταται στο κιτρινόμαυρο ρόστερ. Οι δυσκολίες που φρενάρουν την απόκτηση τού φορ περιοχής που θέλει ο Δημήτρης Σπανός, δεν αποκλείεται τελικά να διατηρήσουν το ρόστερ ως έχει. Τα περιθώρια εξάλλου για μεταγραφή στενεύουν καθώς σε πέντε ημέρες εκπνέει και η προθεσμία για τους ελεύθερους ποδοσφαιριστές. Εφόσον δεν γίνει κάποιο… δώρο -όπως είπε και ο Σπανός- από τον Καρυπίδη, τότε μέχρι τον Γενάρη (σίγουρα) το βάρος της επιθετικής γραμμής θα κληθούν να σηκώσουν ο Διαμαντόπουλος με τον Καπνίδη.
Γεγονός που μας οδηγεί στο να συγκρίνουμε το φέτος με το πέρυσι, όπου και πάλι ο Αρης, παρότι την ύστατη στιγμή είχε κάνει το κόλπο γκρόσο με την απόκτηση του Τζεμπούρ, έβγαλε τη χρονιά με δύο φορ. Τον Ιλιτς και τον Καπνίδη, καθώς ο Αλγερινός ήταν ωσεί παρών στην ομάδα από την 2η αγωνιστική και μετά, συμμετέχοντας χωρίς να βοηθήσει συνολικά σε πέντε αγώνες.
Ο πρώτος που «βαφτίσθηκε» αναγκαστικά φορ περιοχής, καθώς η θέση του είναι περιφερειακός επιθετικός, ολοκλήρωσε το Πρωτάθλημα με οκτώ γκολ σε 31 αγώνες. Ο δεύτερος πέτυχε κάτι το ξεχωριστό. Από τους 28 αγώνες στους 21 πέρασε ως αλλαγές και σκόραρε συνολικά 9 γκολ (σ.σ. ένα μόνο ως βασικός). Ο Αρης όμως πήρε πολλές βοήθειες από τα άκρα και τον επιτελικό μέσο. Ο Ανδρέας Τάτος αγωνίστηκε σε 28 αγώνες Πρωταθλήματος πίσω από τον φορ και η συμβολή του, με εννέα γκολ, ήταν πολύτιμη. Οσο και των ακραίων χαφ στους οποίους βασίστηκε ο Αρης όλη την αγωνιστική σεζόν, οι οποίοι προσέφεραν 14 γκολ (Ντούνης 6, Μπαργκάν και Μιλούνοβιτς από 4).
Παίρνοντας ως δεδομένο ο,τι ισχύει μέχρι σήμερα λοιπόν, ότι δηλαδή το ρόστερ θα μείνει ως έχει, με δύο φορ, θα χρειαστεί οι ακραίοι και ο Στεφάνοβιτς -κατά κύριο λόγο- να συνεισφέρουν στην παραγωγικότητα της ομάδας, ενώ πολύ σημαντικό ρόλο θα παίξουν και τα τέρματα που θα πάρει ο Αρης από τους αμυντικούς του μέσους τα οποία πέρυσι δεν έβλεπε ούτε με το… κιάλι.
