Το «γιαλαντζί» πρωτάθλημα ξεκίνησε το Σάββατο, συνεχίστηκε χθες, χωρίς να το πάρει χαμπάρι κανείς. Η συμμορία (ΕΠΟ) και ο συνεταιρισμός (Superleague) αποφάσισαν την πρόσληψη ενός αλλοεθνούς «σεφ» (του Σκοτσέζου Ντάλας) προκειμένου να προσδώσουν ποιότητα στο «προϊόν-σίχαμα» που προσφέρουν εδώ και χρόνια, αλλά και να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο από το πόρισμα-κεραυνός που έρχεται το Σεπτέμβρη.
Κάτι μου λέει πως αυτή η έλλειψη των πομπωδών προαναγγελιών και υποσχέσεων που τις συνήθιζαν πολύ στο παρελθόν οι θεσμικοί μας ποδοσφαιρικοί άρχοντες στην αυλαία των εκάστοτε πρωταθλημάτων, δεν οφείλεται σε μια καθυστερημένη… επίδειξη σεμνότητας από μέρους των Φιλιππινέζων του μεγάλου αφεντικού (άλλωστε η σεμνότητα στο συγκεκριμένο «είδος» παραγόντων προκαλεί αλλεργικά σύνδρομα), αλλά σε «κάτι» πολύ πιο σημαντικό, πιο συγκεκριμένο και αναντίρρητα πιο σοβαρό. Αυτή η «χλιαρή», σχεδόν «βουβή» και ελαφρώς «τρακαρισμένη» υποδοχή της σημαντικής αυτής ημέρας, έχει προφανώς τη δική της εξήγηση και τους δικούς της ιδιαίτερους λόγους.
Οι οποίοι, μπορεί προσχηματικά να δείχνουν, ότι αφορούν ένα διαφορετικό είδος αξιολόγησης και προσέγγισης του απαξιωμένου προϊόντος που προσφέρεται, εδώ και αρκετά χρόνια, αλλά στην ουσία δεν είναι αυτοί οι οποίοι υποχρέωσαν τη συμμορία σε κάποιες αλλαγές, όπως προς την επικοινωνιακή της τακτική. Επί παραδείγματι, την… πρωτοτυπία της μετάκλησης του Σκοτσέζου αρχιδιαιτητή, για να παίξει τον ρόλο του μπάτλερ ή του σεφ (διαλέγετε και παίρνετε), ή και η προσπάθεια αποφυγής πανηγυρικών εξαγγελιών στην αυλαία, η οποία εν γένει μεταφράστηκε και περιορίστηκε σε μια μετριοπαθή και φοβισμένη συμπεριφορά.
Αυτό το τελευταίο, δηλαδή το «φοβισμένο στυλ», μάλλον κρύβει τη μεγάλη αλήθεια και τη σκληρή πραγματικότητα της όλης υπόθεσης. Κι αυτό αφορά χωρίς καμία αμφιβολία, τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις του εισαγγελικού πορίσματος Κορέα το οποίο, όπως λέγεται, μέσα στο Σεπτέμβρη θα φέρει τα πάνω κάτω στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Οι εισαγγελικές αποκαλύψεις, αυτή τη φορά θα έχουν ονόματα και διευθύνσεις και θα αφορούν πρόσωπα που έχουν καταστεί «θρυλικά» για την ασυλία τους και τα οποία μέχρι χθες, απαξάπαντες τα θεωρούσαν ανέγγιχτα.
Το πρωτάθλημα λοιπόν μπορεί να ξεκίνησε στα βουβά, στα σεμνά και στα μουλωχτά, αλλά οι πόρτες της Κόλασης του εισαγγελικού πορίσματος, όταν ανοίξουν, θα κάνουν πάταγο. Εσείς με τη σειρά σας, είστε ελεύθεροι για τους οποιοσδήποτε συνειρμούς και συσχετισμούς. Κι εμείς εκ των πραγμάτων υποχρεωμένοι να πούμε και δύο κουβέντες για τον νέο γιαλαντζί – όπως το έχουν διαμορφώσει οι συνθήκες αλλά και το βαθύτατο ποδοσφαιρικό παρακράτος – ελληνικό πρωτάθλημα.
Και πιο συγκεκριμένα, λίγα λόγια για τον αγώνα της Τούμπας. Δυστυχώς, για μια ακόμη φορά αποδείχθηκε ότι η φετινή χρονιά δεν ξεκίνησε, αλλά και δεν κυλάει ομαλά για τον ΠΑΟΚ. Παρά τι όποιες διαβεβαιώσεις υπήρξαν μετά το στραπάτσο με τη Ζίμπρου απ’ όλες τις πλευρές, οι οποίες αφορούσαν διορθωτικές κινήσεις στο επίπεδο της ενίσχυσης της ομάδας, αλλά και αντίστοιχες παρεμβάσεις στο αγωνιστικό κομμάτι, βελτίωση δεν υπήρξε. Ο ΠΑΟΚ μοιάζει με ένα αδέσποτο σκυλί που φοβισμένο κυνηγάει την ουρά του, προσπαθώντας να απεμπλακεί από πιεστικά σύνδρομα και αδιέξοδα που απέκτησε λόγω αντίξοων συνθηκών και σοβαρών προβλημάτων. Αλλαγές στο σχήμα υπήρξαν! Πολλές από αυτές δεν πρόσφεραν όμως το παραμικρό. Μερικές, επιβάρυναν επιπλέον την ήδη βραχυκυκλωμένη κατάσταση και σε μερικές περιπτώσεις, υπήρξαν και άκρως αρνητικές έως επικίνδυνες.
Δεν υπάρχει λόγος να προχωρήσουμε σε ονόματα, μπορούμε να αναφερθούμε σε κάποιες κερκόπορτες πραγματικές και κραυγαλέες στην άμυνα, αλλά και στην επίθεση, με μηδενικές και αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές, οι οποίες όμως παρέμειναν «ανέγγιχτες» σε ολόκληρο το 90λεπτο. Ο κόουτς και χθες ήταν ντεφορμέ. Ακόμη και στις δηλώσεις του. Όπου αναφερόμενος – δικαίως – στην αλητεία Κομίνη και στο 100-0 της διαιτησίας σε βάρος της ομάδας του, προφανώς λησμόνησε κάποιες πρόσφατες δηλώσεις του, με τις οποίες είχε υποστηρίξει ότι δεν υπάρχει κατεστημένο στο ελληνικό ποδόσφαιρο και ούτε σοβαρές δικαιολογίες για την διαιτησία. Τώρα, προφανώς θα αισθάνθηκε τελείως διαφορετικά με τον Κομίνη. Δεν ξέρουμε τι θα μπορέσει να πει στον παίκτη του (σ. σ. Περέιρα), στον μοναδικό – ίσως – που χθες άξιζε να φορά την φανέλα του ΠΑΟΚ.
Όσο για το αύριο της ομάδας; Προβλέψεις στο… Μαντείο των Δελφών. Ιδιαίτερα και μετά το χθεσινό σοβαρό επεισόδιο ανάμεσα στον μεγαλομέτοχο και μια μικρή ομάδα διαμαρτυρομένων οπαδών. Το μόνο που θα μπορούσαμε να προσθέσουμε είναι ότι αυτή τη στιγμή και μετά από το συγκεκριμένο θέμα που προέκυψε στο επίκεντρο του οποίου βρέθηκε ο Ιβάν Σαββίδης, χρειάζεται ιδιαίτερα λεπτή διαχείριση του όλου θέματος για να μην υπάρξουν απρόβλεπτες και πολύ δυσάρεστες εξελίξεις για τον σύλλογο.
