Ποσώς με ενδιαφέρει αν ο νέος τεχνικός διευθυντής του ΠΑΟΚ θα είναι ο Κρόιφ. Με ενδιαφέρει πολύ να προσληφθεί ένας ικανός και έμπειρος γνώστης του ρόλου για να δουλέψει σοβαρά και να παρουσιάσει έργο. Να αποτελέσει την απαρχή της αναστήλωσης της ΠΑΕ και της ομάδας σε σύγχρονα ευρωπαικά πρότυπα.
Πολύ αμφιβάλλω ότι πέρα από τη συνεργασία με ένα τέτοιο στέλεχος θα προχωρήσει και σε άλλες παρόμοιες κινήσεις ο Ιβάν Σαββίδης. Και λέω ότι αμφιβάλλω, διότι, όπως όλος ο κόσμος, διαπιστώνω ότι έχει εμμονή στα ίδια και τα ίδια πρόσωπα. Εκείνα που αν είχαν πετύχει, ο ΠΑΟΚ δεν θα χρειαζόταν τη δική του παρουσία. Εκείνα που δεν λέει να αντικαταστήσει, είτε γιατί δεν θέλει να τους χαλάσει την καρδιά, είτε γιατί δεν μπορεί να βρει ικανότερους αντικαταστάτες.
Αμφιβάλλω, αλλά ταυτόχρονα ελπίζω. Δεν μπορεί, σκέφτομαι, να μην έχει καταλάβει ο Σαββίδης τι συμβαίνει στην ΠΑΕ. Δεν μπορεί να μην έχει καταλάβει ότι το καράβι μπάζει από παντού. Δεν μπορεί να μην έχει καταλάβει ότι μοσχοπληρώνει στελέχη με νοοτροπία ανεύθυνου δημοσίου υπαλλήλου και με πολύ περιορισμένες ικανότητες. Αυτός που έχει στήσει πετυχημένες επιχειρήσεις, είναι αδύνατο να μένει ικανοποιημένος από τη λειτουργία και την αποδοτικότητα της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, σε όλα τα επίπεδα.
Προφανώς, ένας τεχνικός διευθυντής, όποιος κι αν είναι, δεν θα λύσει όλα τα προβλήματα του Δικεφάλου. Χρειάζονται και άλλοι άνθρωποι σε καίρια πόστα, για να συνθέσουν μια ομάδα αποτελεσματική και αποδοτική. Μια ομάδα δίπλα στην ομάδα. Ενα τιμ τεχνοκρατών, που θα μπορεί να υποστηρίζει την ποδοσφαιρική ομάδα, για να ισχυροποιείται συνεχώς και να ανεβαίνει επίπεδα, έως ότου φτάσει στο σημείο όχι απλώς να διεκδικεί, ή να λέει ότι διεκδικεί, τίλους, αλλά και να τους κατακτά.
Χωρίς σοβαρή ΠΑΕ, καλή ομάδα δεν γίνεται. Τον καλύτερο προπονητή να φέρει ο τεχνικός διευθυντής, τους καλύτερους παίκτες να πάρει στις μεταγραφές, ο καλύτερος να είναι και ο ίδιος, η ομάδα προκοπή δεν πρόκειται να δει να δει αν η ΠΑΕ δεν γίνει στιβαρή.
Σήμερα ο ΠΑΟΚ στην Κομοτηνή θα προσπαθήσει να κάνει το δεύτερο βήμα της νέας αρχής που επιχειρεί με προπονητή τον Γιώργο Γεωργιάδη. Δεν περιμένω θεαματική βελτίωση, δεν περιμένω κάποια νέα χαρακτηριστικά, διότι κανείς προπονητής δεν θα προλάβαινε να τα δώσει στην ομάδα μέσα σε λίγες μέρες, περιμένω όμως να δω να εφαρμόζεται στην πράξη αυτό που είπε ο Γ.Χ. στους παίκτες: “Να είμαστε σοβαροί και πολύ προσεκτικοί στην άμυνα, ώστε να κερδίζουμε, έστω και με 1-0. Σε πολλές περιπτώσεις, το 1-0 είναι αρκετό”.
Δίκιο απόλυτο έχει. Είναι αυτό που λέγαμε χθες. Από εδώ και πέρα, το ζητούμενο δεν είναι να καταπλήξει τα πλήθη ο ΠΑΟΚ με το ποδόσφαιρο που θα παίξει, αλλά να μαζέψει τους βαθμούς που θα του επιτρέψουν να πετύχει στον μοναδικό στόχο που απέμεινε. Αν δεν επαναληφθούν οι σαχλαμάρες που έφεραν τις τριάρες και τις τεσσάρες, εάν οι παίκτες βγάλουν πάθος και εγωισμό, αν σεβαστούν τον εαυτό τους, τους κόπους τους και κυρίως τον κόσμο του ΠΑΟΚ, σίγουρα μπορούν να επανέλθουν στον δρόμο των επιτυχιών, έχοντας να αντιμετωπίσουν έξι “βατούς” αντιπάλους έως τη λήξη της κανονικής περιόδου.
Το τι θα γίνει στα πλέι οφ είναι ένα άλλο θέμα. Θα μεσολαβήσει μια διακοπή για μίνι προετοιμασία, θα έχουν γνωριστεί πολύ καλύτερα μέχρι τότε ο Γεωργιάδης και οι παίκτες και σαφώς θα έχουν την ευκαιρία να κόψουν πρώτοι το νήμα, ιδιαίτερα μάλιστα εάν κατορθώσουν να καλύψουν την απόσταση από τον Παναθηναικό για να μπουν εκείνο έστω με μικρό αβαντάζ στη διαδικασία του μίνι Πρωταθλήματος και όχι οι “πράσινοι”.
Δεν έχουν λόγους να αγχώνονται, δεν έχουν λόγους να αισθάνονται πίεση, αντίθετα έχουν πολλούς λόγους για να προσπαθήσουν να σώσουν τη χρονιά, δίνοντας από εδώ και πέρα τον καλύτερο εαυτό τους. Στο κάτω- κάτω, η τελική ευθεία του Πρωταθλήματος αποτελεί τεστ για όλους. Οποιος θέλει να μείνει σε έναν ΠΑΟΚ που θα είναι πιο φιλόδοξος, ας δείξει ότι αξίζει...
