Πρέπει να συμφωνήσουμε σε κάτι. Η νίκη με 0-3 του ΠΑΟΚ στη Βέροια μπορεί να μοιάζει με ένεση αισιοδοξίας δεν αποτελεί όμως κριτήριο για την ομάδα που χτίζει φέτος ο Τούντορ. Ο λόγος είναι απλός: το περιβάλλον ήταν φιλικό, η ατμόσφαιρα ιδανική, στο γήπεδο υπήρχε ατμόσφαιρα που θύμιζε Τούμπα, η Βέροια ήταν κατώτερη των περιστάσεων.
Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Ασφαλή συμπεράσματα θα μπορέσουμε να βγάλουμε στα δύσκολα, όταν ξεκινήσουν τα ντέρμπι και ο βαθμός δυσκολίας πάει στον ουρανό. Τότε θα φανεί ποιος μπορεί και πόσο.
Το σίγουρο είναι ότι ο Κροάτης τεχνικός χτίζει μια νέα ομάδα που χρειάζεται χρόνο και υπομονή. Θα έρθουν εμφανίσεις που θα θυμίσουν ασανσέρ- είναι κάτι που συμβαίνει πάντα όταν μιλάμε για νέα σύνολα- αρνητικά αποτελέσματα, θα προκύψουν ατυχίες και εμπόδια. Είναι εξαιρετικά νωρίς για να βγουν συμπεράσματα. Πόσο περισσότερο όταν ο Τούντορ ξεκίνησε με διαφορετικά πρόσωπα στην προετοιμασία, έγιναν οι μεταγραφές, προέκυψαν νέα και τώρα προσπαθεί πάλι από την αρχή. Ας οπλιστούμε με υπομονή και αισιοδοξία.
Ο Μπερμπάτοφ χρειάζεται χρόνο και παιχνίδια. Προέρχεται τουλάχιστον από δύο μήνες αγωνιστικής απραξίας. Το καλό είναι ότι διαθέτει την υποδομή που του επιτρέπει να καλύψει το χαμένο έδαφος σε χρόνο ρεκόρ- μην ξεχνάτε μιλάμε για τις όποιες απαιτήσεις έχει το ελληνικό πρωτάθλημα. Το κακό είναι ότι θα πρέπει να βρει την φόρμα του μέσα από τα παιχνίδια. Εδώ το βάρος της διαχείρισης πέφτει στις πλάτες του Τούντορ. Αρκεί στην αρχή να βοηθήσουν και τα αποτελέσματα.
Πάντως πέρα από τον Βούλγαρο άσο υπάρχει κάτι ίσως πιο σημαντικό. Η νέα γενιά των παικτών του ΠΑΟΚ (Κάτσε, Πέλκας, Κίτσιου, Κωνσταντινίδης), παιδιά μέσα από τις ακαδημίες, δείχνουν ότι διαθέτουν αστείρευτο ταλέντο και αποτελούν το μέλλον. Ο Πέλκας μπορεί να αποδειχθεί ο διάδοχος του ανεπανάληπτου Γιώργου Κούδα. Ο Κίτσιου και ο Κωνσταντινίδης έχουν την ατυχία να παίζουν στην ίδια θέση, ο Κάτσε έχει ατσάλινα πνευμόνια. Πάνω τους θα χτιστεί η ομάδα του αύριο. Είναι το μέλλον!