Αναμενόμενο το αρνητικό ρεκόρ προσέλευσης θεατών στη πρώτη αγωνιστική. Όπως κατάντησαν τον «θεσμό» τα λαμόγια που λυμαίνονται τον χώρο, καθοδηγούμενα από τα γνωστά καρτέλ και τους επίσης γνωστούς βαρόνους, υποταγμένα σε ένα βρώμικο και διαστρεμμένο σύστημα, το αποτέλεσμα αυτό θεωρείται φυσιολογικότατο. Αδυσώπητοι οι αριθμοί, στέλνουν το μήνυμά τους προς την ηγεσία της «συμμορίας» προειδοποιώντας την, ότι με μαθηματική ακρίβεια κι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, το άθλημα το οδηγούν σε τραγικές και αδιέξοδες καταστάσεις. Σκληρός αλλά και χαρακτηριστικός ο πίνακας των εισιτηρίων στις πρεμιέρες της τελευταίας εξαετίας.
Από τα 63.841 εισιτήρια της περιόδου 2009-2010, κατρακυλήσαμε στα 25.080 (μόλις) της φετινής. Αν εξαιρέσει κανείς τα περίπου 16.000 που είχαν στην έδρα της ομάδας του Δημοσίου-ισχνός και απαράδεκτος αριθμός τηρουμένων των αναλογιών και των… «μεγάλων μεταγραφών»- στις υπόλοιπες αναμετρήσεις είχαμε απίστευτες καταστάσεις και εικόνες. Με χειρότερη και χαρακτηριστικότερη απ’ όλες, τα περίπου 630 άτομα που μετρήθηκαν στο γήπεδο του Ατρόμητου. Μία σύγκριση (προφανώς παρακινδυνευμένη αλλά και… ιερόσυλη) με την αντίστοιχη πρεμιέρα της Μπουντεσλίγκα (445.358 θεατές) σε στέλνει κατευθείαν για ψυχανάλυση. Η συγκεκριμένη τρομερή καθίζηση, όπως ήταν επόμενο, ανησύχησε τη διοργανώτρια αλλά και την εθνική (και αμαρτωλή) ποδοσφαιρική μας ομοσπονδία. Όπως και όλες τις ΠΑΕ οι οποίες διαπιστώνουν ότι οι πελάτες τους, τους γυρίζουν επιδεικτικά πλέον τη πλάτη, όντας αηδιασμένοι και αποστρεφόμενοι από το προϊόν-σίχαμα που τους προσφέρετε.
Τα στημένα, η τρισάθλια ελεγχόμενη και εγκληματική διαιτησία, με την έλλειψη ανταγωνιστικότητας που εμπεδώθηκε με τις γνωστές διαδικασίες τα τελευταία χρόνια, οδήγησαν και στην αντίστοιχη έλλειψη ενδιαφέροντος και της περιφρονητικής διάθεσης από μέρους των ποδοσφαιρόφιλων. Η οικονομική κρίση προφανώς έχει τη μικρότερη συμμετοχή σε αυτή τη τραγωδία. Τα καρτέλ, οι βαρόνοι και οι υποτακτικοί τους, χρεώνονται σχεδόν σε απόλυτο βαθμό αυτό το κατάντημα.
Όσοι αγαπούν τον ΠΑΟΚ και σέβονται τον κόσμο του, προσπαθούν τις μέρες αυτές, να μην ξεφύγουν και να μην ξύσουν πληγές. Επιλέγουν να δώσουν χρόνο και ευκαιρία στην ηγεσία του, ώστε να διαχειριστεί σε καλές συνθήκες την υποβόσκουσα κρίση. Οι επιτήδειοι ήδη πέτυχαν αυτό που ήθελαν. Με διαχωρισμούς και διχασμούς φόρτωσαν τις ευθύνες όπως τους βόλευε, ρίχνοντας λάδι στη φωτιά, ιδιαίτερα μετά τα όσα (ανεπίσημα και ανεύθυνα) διέρρευσαν στο «ξενύχτι» της αναζήτησης ευθυνών (σύναξη στο ξενοδοχείο «Μακεδονία Παλλάς»). Θα ήταν πιο έντιμο και θα βοηθούσε τον σύλλογο, αν έμεναν μόνο σε δύο αλήθειες και σε μια θαρραλέα και υπεύθυνη θέση. Η δημοσιογραφική «ανθρωποφαγία» στην οποία επιδόθηκαν δεν ωφέλησε κανέναν. Ούτε τους ίδιους. Πολύ περισσότερο τον μεγαλομέτοχο, τον κόουτς και τον ΠΑΟΚ. Επειδή είναι λίγος ο χρόνος και μπροστά υπάρχει ένα παιχνίδι το οποίο δυστυχώς έχει λάβει πλέον τον χαρακτήρα ενός τελικού (κατάφεραν οι αθεόφοβοι, τους ξυλοσχίστες της Μολδαβίας να τους μεταμορφώσουν σε ένα αντίπαλο ποδοσφαιρικό δέος), καλούνται όλοι να «συνδράμουν» ώστε οι παγιδευμένοι και αλληλοκατηγορούμενοι – σύμφωνα με τα σενάρια – εκεί στα υψηλά κλιμάκια της ΠΑΕ να συμμαζευτούν, να σοβαρευτούν και να επικεντρωθούν αποκλειστικά στη προσπάθεια της αλλαγής του σκηνικού και της ψυχολογίας.
Επί του προκειμένου, διαβάζοντας χθες την εφημερίδα, στάθηκα όπως πάντα στο ευρηματικό «άλλο πρωτοσέλιδο» του Γιώργου Καραγιάννη, με τον τίτλο «φούσκες» και την «επεξήγηση»: «Πικραμένος στην 26η Αυγούστου». Με την άδειά του, το αναδημοσιεύω πριν ακόμη στεγνώσει η μελάνη του. Αξίζει τον κόπο. Απολαύστε το! «Πικραμένος και αγανακτισμένος την26η Αυγούστου δεν υπήρξε ποτέ τα τελευταία χρόνια ο ΠΑΟΚτσής. Το κατάφερε και αυτό φέτος ή καλύτερα του πρόσφεραν το συναίσθημα με περίσσεια ευκολία οι ηνίοχοι της ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Από τον Ιβάν Σαββίδη μέχρι τον Άγγελο Αναστασιάδη που συμφώνησε για… σιωπή. Ο ΠΑΟΚ είναι άρρωστος. Πολύ, πάρα πολύ. Χωρίς πλάνο, χωρίς καθαρό μυαλό, χωρίς ξεκάθαρο ηγέτη. Γιατί ο Ιβάν ασχολείται – δεν ασχολείται, ο Αγγελίδης είναι πολύ νέος για να πάρει όλες τις ευθύνες πάνω του, ο Βρύζας πολύ παλιός για να την… πάθει και να τις φορτωθεί. Και ο Άγγελος Αναστασιάδης εκεί να δέχεται έναν ρόλο που δεν του ταιριάζει. Αυτόν του… εκκαθαριστή και όχι του προπονητή.
Τα αποτελέσματα με Ζϊμπρου με Καλλονή θα μπορούσε να ήταν μέχρι και… δύο νίκες. Η εικόνα της ομάδας, όμως, δεν επιτρέπεται να σε ξεγελάσει. Άσχημη όσο ποτέ και κυρίως μπερδεμένη. Με τον Σαλπιγγίδη να παίζει σαν αριστερό χαφ – εξτρεμ, τον Σπυρόπουλο να γίνεται 8αρι. Περίεργα πράγματα, ακαταλαβίστικα. Όπως ακαταλαβίστικες είναι οι συγκρίσεις με τον Ολυμπιακό, η συμφωνία για… σιωπή, λες και ο ΠΑΟΚ είναι καμιά Στοά Μασώνων, η τμήμα της Καμόρα και της Γιακούζα. Και το χειρότερο απ’ όλα είναι η βεβαιότητα πως οι συγκεκριμένοι άνθρωποι δύσκολα θα καταφέρουν να διώξουν τη θολούρα από το μυαλό τους προκειμένου να λειτουργήσει αρμονικά η μεταξύ τους συνεργασία για να φέρει κάποιο αποτέλεσμα.
Δεν υπάρχει χειρότερο συναίσθημα. Να γνωρίζεις πως δεν μπορείς. Να ξέρεις πως παρότι υπάρχει το χρήμα, υπάρχει μόνο μια μέτρια ομάδα που θα διεκδικήσει την παρουσία της στα πλέι οφ . Και η δήλωση περί πρωταθλητισμού από τον Αναστασιάδη να μοιάζει με ανέκδοτο. Ναι, όλα αυτά στις 26 Αυγούστου μετά από μία αγωνιστική στο πρωτάθλημα…».