«Πάτησε κορυφή» ο… Δικέφαλος παίζοντας εκπληκτικό ποδόσφαιρο στα πρώτα 45 λεπτά. Νέο «στριπτίζ» από την ομάδα του Δημοσίου και νέα άθλια παράσταση του επικοινωνιακού της διδύμου, με έμμεσες απειλές και ψυχολογικούς εκβιασμούς, προφανώς ενόψει του αγώνα της Κυριακής.
Παράσταση για έναν ρόλο στη Τούμπα, η οποία άνοιξε τις αμπαρωμένες πόρτες της και φιλοξένησε (προφανώς και αγκάλιασε), για πρώτη φορά σε αγώνα φετινού εθνικού πρωταθλήματος, τους «πιστούς» φίλους της ομάδας. Η οποία ομάδα, όπως αποδείχθηκε, βρίσκεται στα «ντουζένια» της και όχι απλά αποζημίωσε όσους βρέθηκαν χθες το βράδυ δίπλα της, αλλά τους έστειλε - στη κυριολεξία - στον ουρανό, με 45 λεπτά ποδοσφαιρικής πανδαισίας. Ο ΠΑΟΚ του πρώτου ημιχρόνου, θα μπορούσε να πει κανείς ότι, πλησίασε την ιδανική αγωνιστική συμπεριφορά και απόδοση. Συνδυάζοντας σχεδόν τέλεια και αρμονικά, όσα απαιτεί η εμφάνιση μιας ομάδας υψηλών προδιαγραφών. Άψογη οργάνωση, ξέφρενος αλλά ελεγχόμενος ρυθμός, εκπληκτική αποτελεσματικότητα, ευέλικτο πλάνο προετοιμασμένο να προσαρμοστεί ανά πάσα στιγμή στις όποιες εξελίξεις και απαιτήσεις του αγώνα. Με «σβησμένες μηχανές» στην επανάληψη, φρόντισε απλά να διαφυλάξει το σκορ και να προφυλαχθεί συγχρόνως από «κακοτοπιές» (κάρτες) και «υπερβολές» (αποβολές), που θα μπορούσαν να του δημιουργήσουν προβλήματα τόσο για τον ευρωπαϊκό του αγώνα της Πέμπτης, όσο και για το ντέρμπι που θα δώσει στο «κολαστήριο» του Πειραιά. Η χθεσινή βραδιά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί άνετα, σαν μία από τις ωραιότερες που προσέφερε το τελευταίο διάστημα η ομάδα στους φίλους της. Σίγουρα θα είναι ικανοποιημένος ο «κόουτς», διαπιστώνοντας ότι αυτή τη στιγμή στη κρίσιμη καμπή των δύο πολύ σημαντικών παιχνιδιών, οι παίκτες του βρίσκονται σε πολύ καλή κατάσταση. Έχουν ανακτήσει πλήρως την αυτοπεποίθησή τους και διαθέτουν πολύ καλή ψυχολογία. Ως εκ τούτου και αν όλα κυλήσουν ομαλά, υπάρχουν πολλές πιθανότητες να διατηρηθεί και η «πρωτιά» στο πρωτάθλημα, αλλά και να γίνει το θετικό «δεύτερο βήμα» της Ευρώπης.
Για το χθεσινό πρώτο μέρος θα γίνει πολύς λόγος. Κι αυτό γιατί, ίσως είναι η πρώτη φορά που η ομάδα παρουσίασε μία αψεγάδιαστη συνολική και γενική εικόνα χωρίς υστερήσαντες παίκτες. Οι περισσότεροι από τους οποίους έπιασαν υψηλά στάνταρ απόδοσης. Διακρίθηκαν απαξάπαντες. Ο Γλύκος δεν χρειάστηκε παρά μία και μόνο φορά να επέμβει. Η βελτίωση Σκόνδρα, Βιτόρ, Κατσικά συνεχίζεται απρόσκοπτα. Μεγάλη υπόθεση ο Ρατς. Ο Σαλπιγγίδης ξαναβρίσκει τον εαυτό του. Ο Τζιώλης βουλώνει στόματα. Ο «πιτσιρικάς» (Τσανδάρης) δικαιώνει συνεχώς τον προπονητή του. Μακ και Κλάους αποδεικνύονται «φονικά όπλα». Ενώ ο «Παπ»… αποτελεί αναντίρρητα μία αξιόπιστη λύση, ανά πάσα στιγμή.
Με δυο λόγια, ο ΠΑΟΚ «είναι καλά» αυτή τη στιγμή. Σε αντίθεση με κάποιους άλλους που βολοδέρνουν σαν αδέσποτα και τσαλαβουτάνε μόνιμα στα λασπόνερα μιας χαβούζας. Είναι να απορεί κανείς με αυτό το ερυθρόλευκο φαιδρό επικοινωνιακό «δίδυμο» το οποίο «βγαίνει» (μάλλον… μπουκάρει), άτσαλα και αφιονισμένα μετά από κάθε «φάπα» που δέχεται η υπερομάδα του Πειραιά, για να δώσει τη συνηθισμένη θλιβερή του παράστασή. Να θάψει όσο γίνεται πιο γρήγορα το φέρετρο με το «πτώμα» για να ηρεμήσει τον διαταραγμένο ψυχισμό των «επιστημόνων». Συγχρόνως και για να αποπροσανατολίσει τους Τσουκαλάδες οι οποίοι άρχισαν σιγά-σιγά να συνειδητοποιούν, ότι η ομάδα τους, την οποία κάποιοι την χαρακτήρισαν «σούπερ» και είπαν ότι βρίσκεται έτη φωτός μπροστά από τις υπόλοιπες, δεν είναι παρά ένα άναρχο ποδοσφαιρικό μόρφωμα όπως κατάντησε μετά το γενικό μεταγραφικό ξεπούλημα. Και ότι δεν είναι έτη φωτός μπροστά από τις άλλες ομάδες, αλλά στο κατώφλι ενός σκοτεινού τούνελ με τις αμφιβολίες να αιωρούνται εφιαλτικά. Μέχρι τώρα, είναι όρθια αντλώντας προοπτικές για διακρίσεις, είτε με τη βοήθεια της διαιτησίας στην Ελλάδα, είτε με την απίστευτη τύχη που διαθέτει σε κάποιες από τις ευρωπαϊκές της αναμετρήσεις.
Καραπαπάς και Θεοδωρίδης (Άμποτ και Κοστέλο, για να θυμηθούμε το αχτύπητο δίδυμο των κωμικών που χαλούσε κόσμο κάποια εποχή)… Μετά από το «ξεβράκωμα» που υπέστη η ομάδα τους προχώρησαν «ηρωικά» αλλά και απεγνωσμένα με στόχο να σκεπάσουν όπως προαναφέραμε το «πτώμα», αλλά και να αιτιολογήσουν - όπως έγινε και με τον Παναιτωλικό - το νέο στραπάτσο. Μίλησαν για τη διαιτησία!!! Για το εξοντωτικό παιχνίδι των αντιπάλων! Επικέντρωσαν την οργή τους και τις καταγγελίες τους σε μία και μόνο φάση. Αυτήν της προβολής του Ταυλαρίδη που δεν τιμωρήθηκε από τον Τριτσώνη. Σας θυμίζει κάτι το όνομα του διαιτητή; Είναι ο ίδιος που δεν… είδε (!!!) το χέρι του Μανιάτη στον τελικό της ντροπής και που κατά σύμπτωση εχθές έκλεισε και πάλι τα μάτια του στο δολοφονικό τάκλιν του αρχηγού των ερυθρόλευκων που ήταν απευθείας κόκκινη. Όπως επίσης έκλεισε τα μάτια του στη καραμπινάτη κόκκινη του τελευταίου παίκτη που τραβούσε από τη φανέλα τον Ναπολεόνι, αλλά και στις δύο κίτρινες με τις οποίες έπρεπε να χρεωθεί ο Μαζουακού για το φράγμα και το τράβηγμα της φανέλας του Ούμπιντες. Φαίνεται πως το δίδυμο ήταν σε άλλο γήπεδο και δεν κατάφερε να δει τη «σκαριά» του Κασάμι πάνω στο γόνατο του Δημούτσου, αλλά ούτε και τη «στραβομάρα» του επόπτη ο οποίος έκοψε με ανύπαρκτο οφ σάιντ τον Παπάζογλου τη στιγμή που βρισκόταν απέναντι στον Ρομπέρτο. Αντί να διαμαρτυρηθούν οι γηπεδούχοι για τη διαιτησία, ανέλαβαν ο Άμποτ και ο Κοστέλο να δώσουν τη γνωστή και καθιερωμένη παράσταση παραμυθιάσματος των οπαδών τους, προετοιμάζοντας προφανώς όμως και κάποιους για το παιχνίδι της Κυριακής. Εμμέσως απειλώντας και πλαγίως εκβιάζοντας εκείνους που θα επιλέξουν τον διαιτητή του ντέρμπι (το «καθαρόαιμο άτι» του στάβλου της ΚΕΔ). Μια ζωή αμετανόητοι και αδιόρθωτοι.