Τι άρεσε και τι όχι στο παιχνίδι των «κυανόλευκων» απέναντι στη Λαμία. Πολλά και μεγάλα τα περιθώρια βελτίωσης
Κάθε πρεμιέρα κρύβει εκπλήξεις, κινδύνους, χαρές, λύπες και ανάμεικτα συναισθήματα. Σε όποιον χώρο και αν γίνεται αυτή. Ποδοσφαιρικό, θεατρικό, κινηματογραφικό, καλλιτεχνικό.
Για τον Ηρακλή η «πρώτη» επίσημη «παράσταση» της χρονιάς άφησε γλυκιά γεύση. Με το πρόσημο να είναι θετικό και την πλάστιγγα νε γέρνει-ελαφρώς είναι η αλήθεια- προς την πλευρά των θετικών. Δεδομένης της χρονικής περιόδου που διανύουμε αλλά και της εισόδου εντός ομάδας δεκαεπτά νέων ποδοσφαιριστών. Βεβαίως και οι «κυανόλευκοι» εμφανίστηκαν ευάλωτοι σε αρκετά σημεία του αγώνα και αναδείχτηκαν αδυναμίες τους. Με το χρόνο όμως μέχρι την έναρξη του πρωταθλήματος να είναι άφθονος, ναι ο κόσμος μπορεί να αισιοδοξεί ότι η φετινή χρονιά θα είναι πολύ καλύτερη από την προηγούμενη.
Η «Μetrosport» αναλύει τα θετικά και αρνητικά στοιχεία του Ηρακλή μετά την πρώτη επίσημη αναμέτρηση της χρονιάς.
Κατοχή, ένταση και… transition. Ένα από τα… συν του Ηρακλή στην προχθεσινή αναμέτρηση ήταν αναμφίβολα η κατοχή της μπάλας. Η οποία έφτασε στο τέλος στο 60-40% και θα μπορούσε να είναι και μεγαλύτερη. Σαφώς και δεν κερδίζει πάντα αυτός που υπερέχει σε αυτόν τον τομέα, αλλά η μεγαλύτερη κατοχή δημιουργεί πιο εύκολα τις προϋποθέσεις για να «ανοίξει» η αντίπαλη άμυνα.
Πλουραλισμός και ισορροπία επιθέσεων. Στον πρώτο επίσημο αγώνα δεν υπήρξε μονοδιάστατος τρόπος ανάπτυξης και ιδιαίτερα από μία «πτέρυγα». Οι «κυανόλευκοι» προσπάθησαν-κυρίως στο πρώτο ημίχρονο- να φτάσουν στο γκολ, τόσο από τη δεξιά όσο και από την αριστερή πλευρά.
Καλό transition από την επίθεση στην άμυνα. Εμφανές σε πολλά χρονικά σημεία του αγώνα, κομμάτι το οποίο δουλεύτηκε-και συνεχίζει- πολύ στο βασικό στάδιο της προετοιμασίας στο Καρπενήσι.
Η απουσία ευκαιριών από τον αντίπαλο. Εκτός από ένα σουτ του Λαμπρόπουλου η ομάδα του Μπάμπη Τεννέ ουδέποτε ανησύχησε τον Χουάντερσον. Σε αυτό συνετέλεσαν εκτός της αμυντικής γραμμής, τόσο οι επιθετικοί όσο και οι μέσοι.
Ο αρκετά καλός ρυθμός που είχε ο Ηρακλής αλλά και η ένταση στο παιχνίδι του. Δεν πρέπει να λησμονείται ότι ο αγώνας διεξήχθη 29 Αυγούστου, με το θερμόμετρο να δείχνει 30 βαθμούς και τον Ημίθεο να «μετράει» ένα μήνα προετοιμασίας.
Η αποφυγή άσκοπων φάουλ και ενεργειών που θα έκανε απειλητική την ομάδα της Λαμίας μέσω στατικών φάσεων.
Χρήζουν βελτίωσης
Ουδείς περιμένει από μία ομάδα, μετά από έναν μήνα που ξεκίνησε την προετοιμασία της και που διαθέτει πολλούς νεοαποκτηθέντες ποδοσφαιριστές να μην εμφανίζει αδυναμίες.
Κάτι τέτοιο θα ήταν αφύσικο, παράλογο και εν πολλοίς αδύνατο να συμβαίνει στα τέλη του καλοκαιριού.
Στον αγώνα της Παρασκευής ο Ηρακλής παρουσίασε δυσλειτουργίες και κενά, ενώ υπάρχουν στοιχεία τα οποία πρέπει να βελτιώσει στη συνέχεια. Με τον Νίκο Παπαδόπουλο να έχει πολλή δουλειά το επόμενο χρονικό διάστημα. Εχθρός του καλού εξάλλου είναι το καλύτερο και στον Ηρακλή για να γίνουν πολύ καλύτεροι οφείλουν να δουλέψουν στις προπονήσεις. Εκεί όπου γίνεται η… προεργασία.
Ιδού ορισμένα από τα «πλην» των «κυανόλευκων»:
Ο Ηρακλής αγωνίστηκε ένα ολόκληρο ημίχρονο διαθέτοντας αριθμητικό πλεονέκτημα. Παρόλα αυτά δεν κατάφερε να πετύχει ένα δεύτερο τέρμα, το οποίο θα έκανε πιο εύκολη τη… ζωή του ενόψει του δευτέρου αγώνα.
Στο δεύτερο μισό το ματς δεν πήγε από τους ποδοσφαιριστές της ομάδας στα άκρα. Πολύ παιχνίδι από τον άξονα, αναγκαίο μεν και αυτό για την αποδιοργάνωση της αντίπαλης άμυνας, και λιγότερες εμπνεύσεις από τις «πτέρυγες».
Χαμηλότερος ρυθμός και πιο αργή κυκλοφορία, με τους παίκτες του Ημίθεου να έχουν «υπνωτιστεί» από τον αργό ρυθμό των αντιπάλων και το… ταμπούρωμα στην άμυνα.
Αρκετά αβίαστα λάθη, ιδιαίτερα στο πρώτο εικοσάλεπτο του αγώνα, όπου υπήρχε εμφανές «μούδιασμα».
Σπατάλη σημαντικών ευκαιριών για να «καθαρίσει» τον αγώνα. Κάτι ανάλογο εύκολα μπορεί να στοιχίσει στο πρωτάθλημα και ο Ηρακλής να αιμορραγήσει βαθμολογικά. Απαραίτητα τα εντατικά μαθήματα στα τελειώματα των φάσεων.
