Ο Άρης αιμορραγεί. Από παντού! Όπου κι αν τον ακουμπήσεις ματώνεις. Οι πληγές πολλές και ανοιχτές. Χωρίς σοβαρό επενδυτή, με παράγοντες κατώτερους των περιστάσεων, σκοτεινό παρασκήνιο, συναλλαγές κάτω από το τραπέζι μακριά από το φως της αλήθειας και της δημοσιότητας. Είναι κοινή πεποίθηση με όσα ακούγονται τις τελευταίες μέρες, ότι δυστυχώς δεν τα έχουμε δει όλα! Τα χειρότερα είναι μπροστά. Ο φόβος ότι δεν πιάσαμε πάτο είναι υπαρκτός!
Η διοίκηση του ερασιτέχνη άνοιξε την πίσω πόρτα σε υποψήφιου επιχειρηματίες- επενδυτές χωρίς να δίνει στοιχεία. Ποιοι είναι, γιατί ενισχύουν οικονομικά τον Άρη, ποια είναι τα σχέδια τους, γιατί το κάνουν, τι ζητούν ως αντάλλαγμα, ποιο είναι το πόθεν έσχες τους, ποιο είναι το προφίλ τους; Όλα στο σκοτάδι. Μεγάλο λάθος. Ο κόσμος του Άρη, οχι απλά οι οργανωμένοι δικαιούται να τα ξέρει όλα. Χωρίς γκρίζες σκιές. Τίποτα δεν πρέπει να μπει κάτω από το χαλάκι. Σε αντίθετη περίπτωση έχει ο καθένας το δικαίωμα να εξυφαίνει σενάρια, να πετάει λάσπη στον ανεμιστήρα, να λέει ότι θέλει. Παράδειγμα χθες, ακροατής στο ραδιόφωνο, υποστήριξε ότι πίσω από την εισροή χρημάτων βρίσκεται στοιχηματική εταιρία. Δεν το πιστεύω. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η μυστικότητα δεν κάνει κακό.
Όλα στο φώς! Αυτό απαιτεί ο κόσμος και η κοινή λογική. Αν υπάρχουν υποψήφιοι επενδυτές, όπως κι αν λέγονται, Ισπανοί, Έλληνες, Καναδοί ή Αμερικανοί θα πρέπει να προσκομίσουν αποδείξεις. Πόσο φερέγγυοι είναι και πόσο αξιόπιστοι. Πόσο σοβαρό είναι το ενδιαφέρον του. Εδώ ο δρόμος είναι ένας: εγγυητική τραπέζης. Να την ρίξουν στο τραπέζι κι εκεί να τελειώσουν όλα. Τα υπόλοιπα αποτελούν ιστορίες για αγρίους, λόγια καφενείου.
Ο Άρης χρειάζεται σήμερα περισσότερο από ποτέ έναν ηγέτη. Δυστυχώς δεν τον έχει. Θέλει έναν επενδυτή στυλ Μελισσανίδη που θα εμπνεύσει το όραμα της επόμενης μέρας. Ο κόσμος τους σιχάθηκε όλους. Κουράστηκε από την ανακύκλωση των προσώπων, των ίδιων στείρων θέσεων που οδηγούν στον φαύλο κύκλο της μιζέριας. Το ερώτημα παραμένει. Κινείται κανείς από τους παράγοντες του Άρη για την προσέλκυση σοβαρού επενδυτή; Πολύ φοβάμαι πώς όχι.
