«Όποιος θέλει να μείνει μένει! Όποιος δεν θέλει φεύγει!». Αυτό ήταν το μήνυμα του Άγγελου Αναστασιάδη στους παίκτες του ΠΑΟΚ μετά τις τάσεις φυγής που πήραν επιδημικές διαστάσεις με αποκορύφωμα την εκβιαστική αποχώρηση του Λούκας και την επιμονή του Γλύκου να συνεχίσει την καριέρα του στο εξωτερικό.
Γράφει ο Γιώργος Μπούζος
Η αποφασιστικότητα του είναι δεδομένη αλλά δεν λύνει προβλήματα. Μπορεί να διατηρεί την αξιοπρέπεια του συνόλου- να μην αισθάνονται κάποιοι ότι είναι ξέφραγο αμπέλι- αλλά αδυνατεί να κρατήσει πίσω αυτούς που το μυαλό τους καλπάζει αλλού.
Κάτω από τις παρούσες συνθήκες η διαπίστωση είναι μία: Ο Αναστασιάδης, καλώς η κακώς, αποτελεί το τελευταίο ανάχωμα στον ποταμό των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο ΠΑΟΚ. Με τα καλά του και τα κακά του, προσπαθεί να κρατήσει συσπειρωμένη την ομάδα, να βάλει στεγανά και να διατηρήσει τους παίκτες προσηλωμένους στο στόχο. Μαθημένος στα προβλήματα και στα δύσκολα, μοιάζει ο κατάλληλος προπονητής, στην κατάλληλη ώρα!
Αυτό όμως είναι και το μεγάλο προσόν του. Η ιστορία δείχνει ότι τα προβλήματα χαλυβδώνουν τον Αναστασιάδη. Δυστυχώς για τον ίδιο, έχουν αναδειχθεί σε δεύτερη φύση του. Στον ΠΑΟΚ επί Μπατατούδη και με Κώστα Ορφανό αργότερα είχε να διαχειριστεί παίκτες που βρισκόταν στον αέρα. Στον Ηρακλή του συχωρεμένου Πέτρου Θεοδωρίδη, είχε δεχθεί αποδοκιμασίες, κυνηγητά και το γεγονός τον βοήθησε να μετατρέψει τους παίκτες του σε σφιγμένη γροθιά. Και στον ΠΑΟΚ και στον Ηρακλή ήταν απόλυτα πετυχημένος. Αντίθετα στον Παναθηναϊκό, εκεί που όλα ήταν λυμένα, έμεινε ένα φεγγάρι και η συνεργασία του λύθηκε μετά από ήττα από τον Πανιώνιο στη Ν. Σμύρνη.
Όπως όλα δείχνουν η ιστορία θα επαναληφθεί. Τα δείγματα που υπάρχουν πείθουν ότι ο φετινός ΠΑΟΚ θα είναι χειρότερος σε τρόπο λειτουργίας από τον περσινό. Και μέχρι στιγμής καταγράφει απώλειες. Ευτυχώς που υπάρχει ο Αναστασιάδης. Θα κληθεί να σηκώσει, όπως και στο παρελθόν, όλο το βάρος στους ώμους του.