Νίκος Πορτουλίδης: «I have a dream…»
Διαβάστε σχετικά
- 100άρα και 2-0 η Ρεάλ στη σειρά με Μπασκόνια
- Πειραιάς: Ηλικιωμένη τουρίστρια γλίστρησε και έπεσε στη θάλασσα! (vid)
- Καταιγιστική η Σίτι
Τι ψάχνεις;
Το δικό του story άρχισε στη Νέα Καρβάλη, στην Καβάλα. Στον δρόμο έμαθε ότι κερδίζεις κάποιον με έναν όσο απλό τόσο και δύσκολο τρόπο: Να δίνεσαι με πάθος σε αυτό που κάνεις
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΓΚΟΣ
Σκηνή 1η: Εποχή Πανελλήνιων Εξετάσεων, το 2002, στο χωριό του στην Καβάλα, στη Νέα Καρβάλη. Γυρίζει από το σχολείο και ο πατέρας του, του λέει: «Σε θέλει η ΑΕΚ. Τί λες; Σχολείο ή μπάλα;». Ο Νίκος Πουρτουλίδης του λέει απλά: «Ούτε δεύτερη σκέψη», ετοιμάζει βαλίτσες και φεύγει για την Αθήνα.
Σκηνή 2η: Ο Ντούσαν Μπάγεβιτς, προπονητής στην ΑΕΚ, του λέει ότι τον υπολογίζει. Απλώς, να πάει για λίγο δανεικός σε κάποια ομάδα για να πάρει παιχνίδια. Πάει στον Θρασύβουλο με προπονητή τον Λύσσανδρο Γεωργαμλή.
Σκηνή 3η: Τα πράγματα στην ΑΕΚ έχουν αλλάξει, ο Φερνάντο Σάντος έχει διαδεχθεί τον Μπάγεβιτς. Μία φορά που τελειώνει ο δανεισμός δεν θέλει να τον δοκιμάσει. Δεύτερη φορά, λίγους μήνες αργότερα, το ίδιο. Ο Πουρτουλίδης μένει με την απορία, με το παράπονο, έστω να κάνει προπόνηση να τον τσεκάρει. Οχι.
Σκηνές επόμενες, απανωτές: Το όνειρο που ποτέ δεν σβήνει. Γυρίζει διάφορες ομάδες ψάχνοντας αυτό που τότε είχε στο μυαλό του, μικρό παιδί στη Νέα Καρβάλη. Να παίξει το ποδόσφαιρο που αγαπά.
Σκηνή πρόσφατη: Ηρακλής. Χειμώνας 2014, όλα είναι σε τεντωμένο σχοινί. Λένε στους αρχηγούς να πάνε στη Μίκρα, στις 07:00 το πρωί, εκείνης της μέρας. Ο Πουρτουλίδης είναι στους αρχηγούς. Εκεί, στη Μίκρα, τους περιμένει ένας επιχειρηματίας, φίλος του Ηρακλή και τους δίνει μια βαλίτσα με 125.000 ευρώ. «Με συγκίνησε η προσπάθεια που κάνετε, προπονητής και παίκτες», τους λέει ο φίλος του Ηρακλή και προσθέτει: «Δεν θέλω να διαλυθεί η ομάδα. Πάρτε αυτά τα χρήματα. Εγώ δεν τα θέλω πίσω».
Σκηνή τωρινή: Ο Νίκος Πουρτουλίδης, 12 χρόνια μετά, είναι σαν να λέει (πάντα και τώρα) το ίδιο πράγμα με εκείνο που έλεγε τότε που ήταν παιδί. “I have a dream”. Το δικό του όνειρο, μέσα από το ποδόσφαιρο.
Στις ενδιάμεσες σκηνές της παραπάνω ιστορίας, συναντάς ένα παιδί με σφιγμένα -από το πείσμα- χείλη. Που δεν έπαψε ποτέ να πιστεύει, να ονειρεύεται, να παλεύει. Στην τωρινή του πραγματικότητα, στον Ηρακλή, πέτυχε ένα σπουδαίο πράγμα. Να πείσει τον κόσμο με το πάθος και την ιδρωμένη φανέλα του. Να ζητά την μπάλα από τον κεντρικό αμυντικό για να οργανώσει το παιχνίδι και λίγο μετά, σε άλλη φάση, να θέλει να πατήσει στην περιοχή για να ψάξει το γκολ ή την τελική πάσα κι ενδιάμεσα να τρέξει να μαρκάρει. Τα περί… “ηγέτη”, δεν τα θέλει. Θέλει απλώς να δένεσαι με την ομάδα και να νιώθεις κομμάτι της.
Είναι γεννημένος στις 7 Οκτωβρίου 1983 στη Νέα Καρβάλη, μέρος προσφυγικό που αποτελεί συνέχεια της παλαιάς Καππαδοκικής Καρβάλης με τη μακραίωνη ιστορία. Μεταξύ άλλων, η λαμπρή πορεία του τόπου σημαδεύτηκε καθοριστικά από την παρουσία του Αγίου τέκνου της, του Γρηγορίου του Θεολόγου, ενός από τους μεγαλύτερους Πατέρες της Εκκλησίας μας. Καταγόταν από την Ναζιανζό της Μικράς Ασίας. Ετσι λέγεται, «Ναζιανζός», και η ομάδα της Νέας Καρβάλης, εκεί που πρωτοέπαιξε.
Από τη Νέα Καρβάλη κατάγεται και ο Νίκος Κωστένογλου. Τούτος λοιπόν, όταν ήταν παίκτης της ΑΕΚ, ρωτήθηκε αν έχει υπόψη του κάποιο ταλέντο από τη δική του περιοχή. Είπε, «Πουρτουλίδης» κι ενώ ο Νίκος είχε προλάβει να είναι αρχηγός στις μεικτές. Ο πατέρας του, ο Αδάμ ασχολείται με τις οικοδομές, τα μάρμαρα, η μητέρα του η Ανατολή είναι κομμώτρια. Εχει έναν ακόμη μεγαλύτερο αδερφό, τον Θόδωρο. Ο Νίκος κατεβαίνει στην ΑΕΚ και μπαίνει στα αποδυτήρια με Νικολαϊδη, Τσάρτα, Ιβιτς, Κασάπη και… γενικώς. Μαθαίνει να σέβεται και την αξία που έχει το σύνολο και η ομάδα.
Δανεικός στον Θρασύβουλο, βγαίνει ο καλύτερος παίκτης της Γ’ Εθνικής στην άνοδο της ομάδας της Φυλής. Και μετά, στη Β’, χάνει την άνοδο για έναν βαθμό από τον Αρη. Οταν ήταν να επιστρέψει στην ΑΕΚ, ο Σάντος ποτέ δεν τον δοκίμασε. Κι έφυγε. Στην καριέρα του, δεν έλειψαν οι δυσκολίες όπως τότε που μετά από δύο γεμάτες χρονιές με την Καλαμάτα, η ομάδα πτωχεύει και χάθηκαν και όλα τα λεφτά. Παραμένει μακριά από το σπίτι και ψάχνει τον δρόμο του.
Το σημαντικό πάντα σε τέτοιες ποδοσφαιρικές ιστορίες (και όχι μόνο…) είναι το πώς διαχειρίζεσαι τον εαυτό σου όταν νιώθεις ότι είσαι καλός αλλά χάνεις πάντα ένα “κλικ”, μια ευκαιρία που θα μεγεθύνει την προσφορά σου. Εχεις μία επιλογή, να τα παρατήσεις, να πας σπίτι σου. Εχεις και άλλη επιλογή να μείνεις και να παλέψεις. Το δεύτερο…
Με πάθος. Στο τέλος της πρώτης του σεζόν στον Πιερικό (που ακολούθησε την Καλαμάτα) παθαίνει χιαστό στην τελευταία προπόνηση. Επιστρέφει, δυνατός, κάνει δεύτερη χρονιά στον Πιερικό, ακολουθεί η Νίκη Βόλου. Κάνει 43 παιχνίδια βάζει επτά γκολ. Το καλοκαίρι του 2013 έρχεται η πρόταση του Ηρακλή, δεν το σκέφτεται δεύτερη φορά. «Να βάλω ένα λιθαράκι στην προσπάθεια που γίνεται», λέει. Αυτό που ψάχνει είναι να δίνει τον καλύτερό του εαυτό, κάνει 38 παιχνίδια βάζει επτά γκολ, η σεζόν έχει τεράστια προβλήματα με τα διοικητικά. Ποδοσφαιριστές που από ένα σημείο και μετά δεν είχανε τα προς το ζην και τους δάνειζαν αυτοί που μπορούσαν.
Ο Όγιος τον χειμώνα του έδωσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Τώρα το καλοκαίρι, ήταν αυτός που είπε, μέσω του μάνατζερ του, ότι θα κάνει τελευταίος προσφυγή. Ουσιαστικά και αυτός -όπως όλοι-έμεινε την τελευταία στιγμή, με τα χρήματα που ήρθανε από τον Καναδά. Είναι εδώ και έχει προλάβει να πει: «Εγώ έχω πεισμώσει ακόμη περισσότερο».
Ενημερωθείτε πρώτοι για όλα τα τελεταία νέα, απευθείας στο email σας