Δύσκολη βραδιά. Μεγάλο άγχος. Η ομάδα δεν ρολάριζε βραχυκυκλωμένη σε ένα αργόστροφο και μακριά από τις δυνατότητες της παιχνίδι. Οι περισσότεροι παίκτες της σε άσχημη αγωνιστική κατάσταση, προβλημάτιζαν κι έδειχναν ανήμποροι να αντιδράσουν και να αλλάξουν τη «ροή» του αγώνα.
Ο νέος κόουτς αυτοπαγιδευμένος κι αυτός σε στερεότυπα του παρελθόντος, με λαθεμένη την απόφαση του να χρησιμοποιήσει στο κέντρο τον βραδυκίνητο Ουκρανό και να στερήσει έτσι τη δυνατότητα δημιουργίας γρήγορου παιχνιδιού, με σωστή εκμετάλλευση των δύο ταχύτατων ακραίων κυνηγών του, ξόδεψε το πρώτο ημίχρονο. Πολύ γρήγορα όμως, απέδειξε ότι εντόπισε το «κακό» και το χτύπησε και μάλιστα με απόλυτη επιτυχία στη ρίζα του. Με αποτέλεσμα να αλλάξει όχι μόνο η εικόνα της ομάδας, αλλά και η μοίρα του αγώνα. Η είσοδος του Πέλκα έδωσε την ευελιξία, την ταχύτητα, την έμπνευση και οι επιθετικοί έπαιρναν επιτέλους σωστά την μπάλα και όχι όπως στο πρώτο ημίχρονο, με εκείνες τις «σκοτωμένες» μεταβιβάσεις κάποιων αμυντικών ή συγκεκριμένων μεσοεπιθετικών. Ο Πρίγιοβιτς, που ήταν απομονωμένος τελείως στο πρώτο 45λεπτο, δέχθηκε έξυπνες σέντρες στην επανάληψη (έστω και λίγες) από τις οποίες όμως αξιοποίησε τη μία με ένα υπέροχο γκολ, ξεμπλοκάροντας την κατάσταση που είχε αρχίσει να μετατρέπεται σε γόρδιο δεσμό. Μια κατάσταση που τελικά παγιοποιήθηκε προς το καλύτερο, με τον εκρηκτικό Ενρίκε και τη φανταστική προσπάθεια του να δίνει το δικαίωμα στη ομάδα του να βλέπει πλέον με απόλυτη και μεγάλη αισιοδοξία την πρόκριση της.
Συγχρόνως έδωσε την ευκαιρία και στον Ραζβάν Λουτσέσκου, να πάρει τα δικά του μηνύματα από κάποιους παίκτες, που μάλλον δεν θα πρέπει να τους υπολογίζει σαν βασικούς. Ο Μάτος, χωρίς να είναι στην πρώτη σειρά των διακριθέντων (άλλωστε δεν υπήρχαν πολλοί) έβγαλε καλό μεροκάματο με το λυτρωτικό γκολ που πέτυχε. Σε πολύ καλά επίπεδα η απόδοση του Κάμπος, όπως επίσης του Τσίμιροτ, που σε ολόκληρο το πρώτο ημίχρονο έπαιζε για δύο, αγωνιζόμενος μόνος του να καλύψει το κέντρο. «Χάρμα ιδέσθαι» το γκολ που πέτυχε ο Πρίγιοβιτς με κεφαλιά. Απαράδεκτη η εικόνα του Λέοβατς, όπως και αδικαιολόγητη πέρα ως πέρα η αντίστοιχη του Μπίσεσβαρ. Νίκη λοιπόν με σκορ πρόκρισης από έναν ΠΑΟΚ διπρόσωπο (κακό στο πρώτο, καλό στο δεύτερο) κι ένα ευχάριστο βραδινό για όλους τους φίλους του Δικεφάλου που βρέθηκαν στην Τούμπα και ασφαλώς δεν ήταν λίγοι.
Στο περιθώριο της πρώτης σύγκρουσης με τους Σουηδούς κι ενόψει της άμεσης έναρξης το Πρωταθλήματος, σαφέστατα προβάλει σαν επιτακτική υποχρέωση, ο Λουτσέκου και οι παίκτες του, όπως και όλοι οι εμπλεκόμενοι και υπεύθυνοι του φετινού σχεδιασμού, αλλά και για την όσο γίνεται καλύτερη προετοιμασία της ομάδας, να παρουσιαστούν άψογα συγκροτημένοι και συστοιχισμένοι απόλυτα και μονόδρομα στην γραμμή της κατάκτησης του τίτλου. Ο στόχος έχει προσδιοριστεί, εξαγγελθεί και οι όποιες δικαιολογίες επιστρατευτούν σε τυχόν «αποκλείσεις» - όπως έγινε με την περσινή χρονιά η οποία αν και ήταν ιδανική και μεγάλη ευκαιρία για τον ΠΑΟΚ δεν την εκμεταλλεύτηκαν σωστά – δεν θα γίνουν αποδεκτές. Η ομάδα με τον προπονητή, τον τεχνικό της διευθυντή και το επιτελείο τους, έχουν μπροστά τους ένα μακρύ και δύσβατο «δρόμο». Το ίδιο και οι διοικούντες με τον ηγέτη τους. Ιδιαίτερα οι τελευταίοι (ο Ιβάν και η ΠΑΕ) μετά τα όσα συνέβησαν στο πρόσφατο παρελθόν και το κυριότερο μετά την «αναβίωση» του αδηφάγου Π.Ο.Κ και την ανίερη ερυθροπράσινη συμμαχία που συνεστήθη απέναντι στον κοινό εχθρό (βλέπε ΠΑΟΚ) θα πρέπει να έχουν συνειδητοποιήσει, ότι τα πράγματα ασφαλώς θα είναι χειρότερα από πέρυσι.
Ας μην τρέφουν λοιπόν αυταπάτες κι ας μην ελπίζουν ότι η νέα «κατάσταση» με τον συντοπίτη Βαγγέλη Γραμμένο, θα μπορέσει να εμποδίσει την παρασκηνιακή δράση της αθηνοκεντρικής συμμορίας. Αυτή… η «νέα κατάσταση» που θα προκύψει (και αν προκύψει σύντομα βέβαια μετά και την προσφυγή Τζώρτζογλου) απογυμνωμένη από εξουσίες και δικαιώματα τα οποία φρόντισε ο Θόδωρος Θεοδωρίδης όχι απλά να τα κλαδέψει, αλλά σχεδόν να τα εξαφανίσει και να τα παραχωρήσει στα τσιράκια του, θα περιοριστεί σε διαδικαστικού χαρακτήρα διαχείριση. Και όσο και να το επιθυμεί δεν θα έχει την δύναμη να αποτρέψει τα όσα έχουν προκαθοριστεί και σκηνοθετηθεί από τον ισχυρό άνδρα της ΟΥΕΦΑ, γιο του Σάββα Θεοδωρίδη. Θέλετε αποδείξεις και μάλιστα πρόσφατες; Οι τελευταίες αποφάσεις με τις οποίες εξαγνίστηκε ο Ολυμπιακός και εξαφανίστηκαν δια μαγείας, οι ποινές που πρωτόδικα του είχαν επιβληθεί, σε αντίθεση με τις αντίστοιχες του ΠΑΟΚ οι οποίες παρέμειναν τσιμενταρισμένες όπως ακριβώς είχαν. Οι ρίζες λοιπόν είναι πολύ βαθιές και η «νέα κατάσταση» με τον Βαγγέλη Γραμμένο όπως φαίνεται και όπως αποδεικνύεται, θα δυσκολευτεί πολύ να τις ξεριζώσει. Θέλετε κι άλλη απόδειξη;
Η αιφνιδιαστική κατάθεση της προσφυγής του Τζώρτζογλου, μια πανομοιότυπη ενέργεια με αυτή του Μητρόπουλου την παραμονή μιας εκλογικής διαδικασίας, η οποία εκ προοιμίου θεωρούσε νικήτρια την παράταξη που είχε να κατεδαφίσει την παράγκα. Αλήθεια τι σύμπτωση; Την τελευταία στιγμή να τορπιλίζεται μια σίγουρη επικράτηση εκείνων οι οποίοι δεν είναι επιθυμητοί στο σύστημα, στο Βαγγέλη Μαρινάκη και στον όψιμο σύμμαχο του Γιάννη Αλαφούζο. Να προσθέσουμε και τη παρέμβαση Καλαντζή; Σαφέστατα λοιπόν και ανεξάρτητα με ότι συμβεί από εδώ και πέρα, οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ θα πρέπει να γνωρίζουν, ότι η χρονιά που ξεκινά από αύριο θα είναι ιδιαίτερα περίπλοκη και ότι ακόμη βοήθεια δεν θα υπάρξει από πουθενά, πολύ περισσότερο από εκεί που περιμένουν. Για αυτόν ακριβώς το λόγο θα πρέπει να είναι διπλά αποφασισμένοι, με τριπλό κουράγιο και έτοιμοι για μάχες κατά μέτωπο (σημαντική μεταγραφική ενίσχυση). Ας έχουν επίσης υπόψη τους ότι θα ενταθεί ο βρώμικος πόλεμος εναντίον του Ιβάν Σαββίδη με ότι σημαίνει αυτό για την ομάδα του, από τη στιγμή που ο ηγέτης του Δικεφάλου τους έχει ενοχλήσει αφάνταστα και προφανώς τους φοβίζει η πρόθεση του να μην εγκαταλείψει τις θέσεις του απέναντι τους.
ΥΓ: Όσο για τον ρόλο του Τζώρτζογλου, η στήλη από την πρώτη στιγμή της εμφάνισης του και τις πρώτες δηλώσεις του, είχε προβλέψει ότι θα είναι ο υπ΄αριθμόν ένα διασπαστής του κινήματος της εξυγίανσης. Δεν άργησε να έρθει η επιβεβαίωση της.