Aν έλειπε το πρώτο 20λεπτο… Στα 70 λετά του χθεσινού αγώνα, ο ΠΑΟΚ συνέτριψε τη Σπαρτάκ με 3-0 και θα μπορούσε να τη συντρίψει με 4-0, αν δεν αστοχούσε στο ανεπανάληπτο τετ α τετ ο κορυφαίος παίκτης του, ο Πέλκας. Αλλά, δυστυχώς, σ’ αυτό το εφιαλτικό πρώτο 20λεπτο εμφάνισε, μέσα σε γενική… υπνηλία, ένα «χτυπητό» πρόβλημα, από το οποίο κατάφεραν να επωφεληθούν οι Ρώσοι. Οι αμυντικοί και ιδιαίτερα οι χαφ του δεν μπορούσαν να προωθήσουν το παιχνίδι, οι παίκτες της Σπαρτάκ πίεσαν ψηλά, έκλεψαν μπάλες και σε μια άψογα οργανωμένη κόντρα επίθεση προηγήθηκαν. Το σενάριο δεν άργησε να γίνει εφιαλτικό, καθώς ήρθε το δεύτερο γκολ της Σπαρτάκ, με σκόρερ την… τύχη.
Με δύο στα δύο οι Ρώσοι είχαν γίνει τα απόλυτα αφεντικά του αγώνα. Και δεν ξέρω ποιος πίστευε εκείνη τη στιγμή ότι θα μπορούσε ο ΠΑΟΚ να αποφύγει την ήττα, ίσως και τη συντριβή. Ευτυχώς, η συνέχεια ήταν άκρως τρελή και θύμισε… Σπάρτακ Τρνάβα.
Με μια εκπληκτική ανατροπή, ο ΠΑΟΚ πήγε στα αποδυτήρια προηγούμενος με 3-2, χάρη στο πέναλτι του Πρίγιοβιτς, αλλά και χάρη στην ποιότητα του Μάτος, που έδωσε την ευκαιρία να σκοράρουν ο Λημνιός και ο Πέλκας. Δίκαια ανατροπή, καθώς μετά το σοκ, η ομάδα «ξύπνησε» και «έπνιξε» τη Σπαρτάκ, στην κυριολεξία. Εκανε δηλαδή αυτό που θα μπορούσε να κάνει από την αρχή.
Το 4-2 θα ήταν το πιο δίκαιο αποτέλεσμα, αλλά δεν ήρθε γιατί ο Πέλκας αστόχησε στο τετ α τετ, όμως αν δεν αντιδρούσε σωστά στο πέναλτι ο Πασχαλάκης θα είχε χαθεί η νίκη. Οπότε, μάλλον πρέπει να είναι ικανοποιημένοι όλοι οι φίλοι του ΠΑΟΚ, διότι η νίκη είναι νίκη. Αλλωστε, δεν είναι μόνο η νίκη. Είναι και ο χαρακτήρας που «έβγαλε» η ομάδα μετά το σοκ του 0-2. Ισως αυτό να είναι και το σημαντικότερο. Αλλά, βέβαια, τέτοιο 20λεπτο, σαν το χθεσινό, απαγορεύεται να υπάρξει άλλο.
Πραγματικά, το πρώτο ημίχρονο ήταν βγαλμένο από σενάριο του Χίτσκοκ. Σίγουρα το απόλαυσαν οι ουδέτεροι θεατές του αγώνα. Αλλά και το δεύτερο ήταν ενδιαφέρον, έστω και αν δεν είχε πολλές φάσεις και κανένα γκολ. Σ’ αυτό το δεύτερο 45λεπτο η αλήθεια είναι ότι, πιο προσεκτικοί και πιο καλά οργανωμένοι οι παίκτες του Λουτσέσκου, έδωσαν μεγάλη σημασία στην άμυνά τους και διαχειρίστηκαν έξυπνα το προβάδισμά τους.
Αξίζουν σε όλους συγχαρητήρια για τη νίκη, αλλά θεωρώ ότι οι τρεις κορυφαίοι παίκτες ήταν ο Πέλκας, ο Μάτος και ο Κρέσπο. Ο Πέλκας έπαιξε σαν πραγματικός αρχηγός και έβγαλε απαράμιλλο πάθος. Λίγο περισσότερο αν πρόσεχε, θα είχε κάνει το καλύτερο παιχνίδι της μέχρι τώρα καριέρας του. Χίλια μπράβο.
Ο Μάτος άρχισε με νεύρα, αλλά δημιούργησε το 2-2 και το 3-2. Ηταν ένας καταπληκτικός εξτρέμ, που «φρέναρε» στο δεύτερο ημίχρονο, ίσως με εντολή Λουτσέσκου, διότι ο ΠΑΟΚ, αφού προηγείτο, δεν έπρεπε να ρισκάρει περισσότερο.
Οσο για τον Κρέσπο, έκανε καταπληκτική εμφάνιση. Από τη δική του πλευρά δεν δημιουργήθηκαν κίνδυνοι, κράτησε άψογα τη θέση του, αλλά κυρίως εντυπωσίασε με την επιθετική προσφορά του. Εμοιαζε χθες ο Ισπανός με τον Βιειρίνια και αυτό τα λέει όλα.
Προφανώς, πρέπει να γίνει μνεία και για τον Πασχαλάκη. Στο πρώτο γκολ της Σπαρτάκ ήταν αδύνατο να αντιδράσει. Στο δεύτερο έκανε ό,τι μπορούσε, αλλά τον πρόδωσε η τύχη. Και, τελικά, ήταν ο άνθρωπος που κράτησε τη νίκη με την απόκρουση του πέναλτι.
Ο δρόμος για την πρόκριση είναι ανοιχτός. Εντελώς διαφορετικός θα είναι ο αγώνας στη Μόσχα. Οι Ρώσοι πρέπει πάση θυσία να πάρουν τη νίκη και ο ΠΑΟΚ θα έχει σίγουρα την ευκαιρία να σκοράρει, αρκεί να είναι πολύ πιο σοβαρός και οργανωμένος αμυντικά, για να μη δούμε πάλι αυτά που είδαμε χθες στο πρώτο 20λεπτο. Και για να συμβεί αυτό υπεύθυνοι δεν είναι μόνο οι αμυντικοί, αλλά όλη η ομάδα.
