Στο ποδόσφαιρο ποτέ δεν μπορεί να είναι κάποιος σίγουρος ότι μία απόφαση των θεσμικών οργάνων του δεν υποκρύπτει και στοιχεία διαπλοκής. Τουλάχιστον όσον αφορά των εγχώριο περιβάλλον, η αθλητική κοινωνία είναι πεπεισμένη ότι οι περισσότερες αποφάσεις μόνο αθώες δεν είναι.
Μάλιστα είναι τόσο δηλητηριασμένη η σκέψη των ανθρώπων του ποδοσφαίρου ώστε αντιμετωπίζουν με καχυποψία ακόμη και τις αποφάσεις των τακτικών δικαστών. Χρόνια τώρα γινόταν προσπάθειες ώστε οι πειθαρχικές αποφάσεις να παίρνονται από τακτικούς δικαστές και όχι από δικηγόρους, αλλά παρότι άλλαξε το σκηνικό η ποδοσφαιρική κοινωνία είναι επιφυλακτική για την ισονομία στις δικαστικές αποφάσεις. Λογικό είναι αυτό, από τη στιγμή που επί σειρά ετών το άσπρο γινόταν μαύρο από τις πειθαρχικές επιτροπές της ΕΠΟ.
Οπότε οι φίλαθλοι δεν μπορούν από την μία μέρα στην άλλη να πιστέψουν ότι εξυγιάνθηκε ο χώρος. Τι πρέπει να γίνει ώστε οι πειθαρχικές επιτροπές να αντιμετωπίζονται με εμπιστοσύνη από την κοινωνία του ποδοσφαίρου; Πιστεύω ότι αν βγουν κάποιες αποφάσεις σε βάρος των μεγάλων ομάδων οι οποίες στη συνείδηση του μέσου φιλάθλου θα καταγραφούν ως δίκαιες, μπορεί να αλλάξει το κλίμα. Για τους άλλους που λένε «η ομάδα μας να κερδίζει και οι άλλοι να πάνε να γ@@#%θουν» ό,τι κι αν γίνει θα συνεχίσουν να έχουν τα κολλήματα και τις εμμονές τους.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο περνάει μία από τις χειρότερες κρίσεις του και η απειλή των Συνομοσπονδιών ΦΙΦΑ/ΟΥΕΦΑ αυτή την φορά δεν μοιάζει με μπλόφα. Μπορεί στο παρελθόν η παρέμβαση τους να ήταν μόνο για να τρομάξει την Κυβέρνηση, ώστε να μην μπλέκεται στα πόδια του ποδοσφαίρου, αλλά αυτή τη φορά τα πράγματα είναι περισσότερο σοβαρά. Εδώ και καιρό μου έλεγε αξιωματούχος της ΟΥΕΦΑ ότι το στοίχημα της εξυγίανσης του ελληνικού ποδοσφαίρου αποτελεί κι ένα στοίχημα των ανθρώπων της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας.
Κι απ’ ότι φαίνεται η άποψη του δεν ήταν λόγια του αέρα. ΦΙΦΑ και ΟΥΕΦΑ έχουν πλέον ιδία άποψη για τα όσα γίνονται στο εγχώριο ποδόσφαιρο και έχουν πολλούς λόγους να θέλουν να αποβάλει την τοξικότητα του. Και από τη στιγμή που μετά από τόσους μήνες δεν έγιναν θεαματικά βήματα και το περιβάλλον παραμένει τοξικό λογικό είναι να παραμονεύει το Grexit. Κι αν συμβεί το μοιραίο ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του. Αλλωστε όλοι οι εμπλεκόμενοι είχαν πολλές ευκαιρίες να καθαρίσουν το περιβάλλον.
Focus
Γιατί οι υποψιασμένοι περί των «μαγειρεμάτων» στο ποδόσφαιρο υποστηρίζουν ότι η απειλή του Grexit είναι τεχνητή και μπορεί να έχει ως στόχο να σπρώξει τον Γραμμένο προς την πόρτα της εξόδου;