ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΑ 3-5 ΠΗΓΑΔΙΑ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΡΑΝΤΖΑΛΗΣ
Από τον πανηγυρισμό του στο γκολ του Πλατανιά και την έντονη κριτική που δέχτηκε, μέχρι να υπογράψει στον Αρη. Ένα παιδικό όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Ο 30χρονος επιθετικός μιλάει στο metrosport.gr, σε μία συνέντευξη εξομολόγηση.
Οταν θέλεις κάτι όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να τα καταφέρεις. Ο Θωμάς Ναζλίδης ονειρεύονταν να γίνει ποδοσφαιριστής για να παίξει στον Αρη από ηλικία έξι ετών, όταν ο πατέρας του τον πήγε για πρώτη φορά στο Χαριλάου. Από τότε, πέρασαν 24 χρόνια. Το πρώτο όνειρο εκπληρώθηκε σχετικά νωρίς. Στις 29 Ιουνίου εκπλήρωσε το δεύτερο και μεγαλύτερο. Φορώντας πλέον την κιτρινόμαυρη φανέλα αισθάνεται έτοιμος να δώσει και την ψυχή του, να τη ματώσει, για να σηκωθεί και να σταθεί ξανά στα πόδια του ο… γίγαντας, όπως αποκαλεί σήμερα στη Metrosport τον Αρη. Το πλήρωμα του χρόνου για τον Έλληνα επιθετικό ήρθε με μερικά χρόνια καθυστέρηση και παρά τις προσπάθειες που είχαν γίνει μερικά χρόνια πριν. Στα χρόνια μάλιστα που προηγήθηκαν είχε γίνει «στόχος». Δέχτηκε κριτική, ακόμα και ύβρεις, για τον έξαλλο πανηγυρισμό του στο γκολ του Πλατανιά εναντίον του Αρη. Όπως μας λέει, πίκρα αισθάνεται γιατί «ένιωσα ότι με βρίζει η οικογένειά μου». Αυτός είναι ο Θωμάς Ναζαλίδης, απολαύστε τον…
Θωμά, ένα παιδικό όνειρο έγινε πραγματικότητα με τον ερχομό σου στον Αρη. Από την κερκίδα του «Κλεάνθης Βικελίδης» πλέον στο γήπεδο, με τη φανέλα της ομάδας. Ποια είναι πρώτα συναισθήματα;
«Το είπα από την πρώτη ημέρα. Νιώθω πολύ ευτυχισμένος. Από τη στιγμή που υπέγραψα νιώθω ότι... πετάω, θέλω να απολαύσω την κάθε στιγμή. Να δώσω τα πάντα για τη φανέλα που φοράω».
Μπορείς να μας εξηγήσεις αυτό το «παιδικό όνειρο»; γιατί είναι από τους λίγους που το λένε και το εννοούν.
«Είναι το παιδικό όνειρο κάθε Αρειανού που μπαίνει για πρώτη φορά στο Χαριλάου. Οταν πρωτοπήγα με τον πατέρα μου στο γήπεδο, σε ηλικία έξι ετών, αυτό φαντάστηκα και το συζητούσα πάντα. Μία μέρα να παίξω ποδόσφαιρο στον Αρη».
Δεν είναι η πρώτη φορά πάντως που έγινε προσπάθεια να υλοποιήσεις το όνειρό σου...
«Προσπάθησα και στο παρελθόν είναι η αλήθεια. Η πιο σοβαρή συζήτησε έγινε με τον Θόδωρο Καρυπίδη, τη χρονιά που αποχώρησα από τη Βέροια (σ.σ. 2016). Κάποια πράγματα πρέπει να ειπωθούν. Αποφασίσαμε λοιπόν από κοινού να μιλήσουμε όταν με το καλό ανέβει η ομάδα, για να μην επιβαρυνθεί περισσότερο οικονομικά, μετά από κάποιες κινήσεις που είχαν γίνει ήδη. Στο παρελθόν γράφτηκαν πολλά. Είχε γίνει μία προσπάθεια και όταν είχαν φύγει από την Καβάλα (σ.σ. 2011). Δεν ειπώθηκε όμως η πραγματικότητα. Ετσι πήγα στον Πλατανιά».
Αυτή τη φορά ένιωσες ίσως ότι αν δεν γίνει τώρα, δεν θα γίνει ποτέ;
«Ναι, πίστεψα μέσα μου ότι αν δεν έρθω τώρα, δύσκολα να γίνει μετά από τη στιγμή ου περνούν και τα χρόνια. Το “ποτέ” βέβαια δεν ήθελα να το σκέφτομαι. Το timing τώρα όμως θεωρώ ότι είναι το σωστό».
«Αρειανοί έβριζαν Αρειανό»
Φεβρουάριος του 2014, Πλατανιάς εναντίον Αρη. Σ’ ένα παιχνίδι «η ζωή μου ο θάνατός σου» ο Θωμάς Ναζλίδης πανηγυρίζει έξαλλα το γκολ του Πλατανιά, σε μία από τις μεγαλύτερες αδικίες σε βάρος των κιτρινόμαυρων και η οποία ουσιαστικά είχε σημάνει για τον Αρη την έναρξη της κατηφόρας. Στιγμιότυπο που μετέτρεψε τον Έλληνα επιθετικό σε persona non grata…
Υπήρχε κάτι που να σε στεναχώρησε τα τελευταία χρόνια, όσον αφορά τη σχέση σου με τον Αρη;
«Η πορεία της ομάδας. Τίποτε άλλο πραγματικά. Δεν κράτησα ποτέ κακία για το σύλλογο».
Θες να μας λύσεις και την παρεξήγηση, για τον πανηγυρισμό σου στο γκολ που πέτυχες εναντίον του Αρη, όντας παίκτης του Πλατανιά;
«Ηταν ο πανηγυρισμός για την ομάδα μου, επειδή σώσαμε την κατηγορία σε εκείνο το παιχνίδι. Ηταν τα πρώτα μου βήματα στη Super League. Δεν είχε να κάνει φυσικά με τον Αρη».
Σε πείραξαν οι αντιδράσεις που υπήρξαν και η κριτική που δέχτηκες;
«Με πείραξε ότι Αρειανοί έβριζαν Αρειανό. Ας με βρίζει όλος ο κόσμος. Όχι, ο κόσμος του Αρη! Είναι σαν να με βρίζει η οικογένεια μου. Είναι αποτέλεσμα της εσωστρέφειας και της διχόνοιας όμως που ταλαιπωρεί τον σύλλογο».
Όλο αυτό σε έχει πεισμώσει για να δείξεις κάποια πράγματα στο γήπεδο;
«Θέλω να κάνω το καλύτερο την ομάδα. Οχι να αποδείξω κάτι. Να κάνω τα πάντα ώστε στο τέλος να μην με βρίζουν και να είναι όλοι ικανοποιημένοι από μένα».
«Μπροστά, στα εύκολα και στα δύσκολα»
Ο Ναζλίδης είναι από τους ποδοσφαιριστές που αρέσκονται στον ηγετικό ρόλο, εντός και εκτός γηπέδου. Κυρίως στα δύσκολα, που η μπάλα «καίει», δεν φοβάται να βγει μπροστά. Το έκανε σε όλες τις ομάδες που αγωνίστηκε. Αυτό θα κάνει και στον Αρη…
Η μεταγραφή σου στον Αρη δεν έγινε παλαιότερα, έγινε όμως τώρα που είσαι σε μία ώριμη ηλικία. Αυτό θεωρείς ότι μπορεί να σε βοηθήσει περισσότερο;
«Σίγουρα είμαι σε μία καλή ηλικία. Εχω εμπειρίες και θα δώσω ό,τι έχω και δεν έχω για να βοηθήσω την ομάδα».
Αισθάνεσαι ότι μπορεί να έχεις και έναν διαφορετικό ρόλο στα αποδυτήρια, από τη στιγμή που ξέρεις την ομάδα, την πίεση, τις απαιτήσεις;
«Θέλοντας και μη, θα το κάνω. Θα μου βγει από μόνο του, δεν θα το διεκδικήσω. Το έκανα σε όλες τις ομάδες που ήμουν άλλωστε, δεν θα το κάνω στον Αρη; Ανέκαθεν έβγαινα μπροστά στα δύσκολα. Θα το κάνω και εδώ».
Σε ποιες θέσεις θα σε δούμε να παίζεις; Στη Λάρισα είχες έναν ιδιαίτερο ρόλο, σε βλέπαμε να κινείσαι περιφερειακά…
«Εκεί ξεκίνησαν την καριέρα. Κάποιες συνθήκες με... πήγαν στην κορυφή της επίθεσης. Στη Λάρισα καθιερώθηκα εκεί. Εμένα μ΄ αρέσει να κινούμαι περιφερειακά, όχι να κάθομαι στην περιοχή και να περιμένω την μπάλα. Θα κάνω ό,τι μου ζητήσει ο προπονητής».
Στην επίθεση είσαι εσύ και ο Δημήτρης Διαμαντόπουλος, με τον οποίο γνωρίζεσαι. Το φανταζόσουν ότι κάποτε θα είστε συμπαίκτες και μάλιστα στον Αρη;
«Γνωριζόμαστε από μικροί. Τα σπίτια μας είναι σχεδόν απέναντι. Το συζητούσαμε από μικροί, να παίξουμε κάποια στιγμή στην καριέρα μας μαζί, απ’ όταν παίζαμε στις αλάνες. Είναι κάτι πολύ όμορφο».
«Δεν ξέρω πώς θα πανηγυρίσω…»
Στην καριέρα του έχει πανηγυρίσει σχεδόν 55 γκολ. Ανυπομονεί όμως για το πρώτο του με τη φανέλα του Αρη…
Μιλήσαμε για τον πανηγυρισμό σου με τον Πλατανιά. Τον πρώτο σου πανηγυρισμό ως παίκτης του Αρη, τον σκέφτεσαι;
«Εχω πολλές σκέψεις. Μακάρι να γίνει γρήγορα. Ο,τι μου βγει εκείνη την ώρα».
Θα έχεις τρακ στο φιλικό με την ΑΕΚ;
«Να σου πω την αλήθεια, το σκέφτομαι. Ανυπομονώ να γίνει. Θέλω να περάσουν οι μέρες, να μπω στο γήπεδο και να νιώσω αυτή τη χαρά».
«Αρης: γίγαντας που σηκώνεται ξανά»
Η συζήτηση για τη νέα αρχή, τη νέα σεζόν, για τον Αρη ήρθε στο προσκήνιο…
Ποια θεωρείς ότι είναι τα στοιχεία που πρέπει να έχει ο Αρης για να αντεπεξέλθει στην κατηγορία, μετά από τέσσερα χρόνια;
«Αυτή η τετραετία πήγε πίσω την ομάδα σε πολλά κομμάτια. Για μένα, θα πρέπει να μπουν σταθερές βάσεις. Μέσα μου, ο ΑΡΗΣ είναι ένας γίγαντας που σηκώνεται ξανά. Για να το καταφέρει όμως, τα πόδια του πρέπει να είναι από... τσιμέντο. Αυτό θα είναι η μεγαλύτερη επιτυχία».
Πώς βλέπεις την ομάδα στην προετοιμασία μέχρι στιγμής;
«Εδώ θέλω να πω ένα ευχαριστώ στα παιδιά της περσινής ομάδας, στον προπονητή και στη διοίκηση που την έβγαλαν από τη δύσκολη θέση. Σίγουρα πρέπει να αλλάξουν πράγματα και να έρθουν παίκτες».
Αυτές τις πρώτες μέρες πάντως, σας βλέπουμε να πηγαίνετε στα... κόκκινα.
«Η νοοτροπία των προπονητών της Ισπανίας, είναι αυτή. Να έρθεις έτοιμος στην προετοιμασία, για να μπεις σε κατάσταση παιχνιδιού. Θεωρούν ότι υπάρχει ήδη μία βάση».
Ποια θα είναι η φιλοσοφία της ομάδας στο γήπεδο;
«Ο προπονητής ζητάει να παίζουμε γρήγορα. Γρήγορη σκέψη και κάθετο ποδόσφαιρο. Σίγουρα θα στηριχτεί στη δύναμη και στη συνοχή. Αμα υπάρχουν αυτά, μαζί με το οικογενειακό κλίμα, πιστεύω ότι θα είμαστε καλά».
Θα καταφέρει ο οργανισμός Αρης να αποτινάξει από πάνω του αυτή τη δύσκολη τετραετία;
«Δεν πρέπει να την ξεχάσει, για να μην γίνουν τα ίδια λάθη. Να μπουν οι βάσεις. Να γίνει κάτι υγιές και μεγάλο σε διάρκεια. Όχι κάτι ψεύτικο».
Μιλάς για βάσεις. Αυτό έρχεται σε αντιπαράθεση με τον στόχο που πρέπει να έχει η ομάδα, με βάση το DNA της;
«Όχι. Οι στόχοι του Αρη πρέπει να είναι πάντα υψηλοί. Απλά δεν πρέπει να μας παραπλανήσει. Να μην στηριζόμαστε σε… γυάλινα πόδια».
Αρα ξεχνάμε αυτή την τετραετία ή πρέπει να τη θυμόμαστε;
«Εννοείται ότι πρέπει να τα θυμάται, για να μην επαναληφθούν τα ίδια. Θα αφήσουμε στο παρελθόν ό,τι περάσαμε. Να μην ξεχάσουμε όμως πώς φτάσαμε σε αυτό το σημείο για να μην την ξαναπάθουμε».
