Το ζητούμενο για τον Ρουμάνο κόουτς, αφού κλείσει με νίκη η ομάδα του και το σημερινό παιχνίδι (δεν είναι εύκολο), είναι να επικεντρωθεί μονοδιάστατα και με πάθος σε ό,τι αφορά την ιδανική αξιοποίηση όλων των προοπτικών που υπάρχουν για την κατάκτηση του μεγάλου στόχου
Από την πλευρά μας, όσο κι αν φανεί σε μερικούς περιττό η κουραστικό, πριν ασχοληθούμε με το θέμα που επιλέξαμε για το καθημερινό μας σχόλιο, θεωρούμε υποχρέωσή μας να αναφερθούμε, έστω και εν ολίγοις, στο σημερινό παιχνίδι με το οποίο ο Δικέφαλος θα κλείσει τον πρώτο γύρο του Πρωταθλήματος. Είμαστε σίγουροι πως όσοι παρακολουθήσαν τους τελευταίους αγώνες του Πλατανιά, δε θα έχουν σχηματίσει την εντύπωση ότι αυτό το παιχνίδι θα είναι ένας περίπατος απέναντι σε έναν αντίπαλο αδιάφορο, αποδιοργανωμένο και το κυριότερο ξεγραμμένο. Για τον απλούστατο λόγο ότι οι πρόσφατες ήττες του -ιδιαίτερα αυτή με τον Ατρόμητο- ήρθαν όλες κόντρα στη ροή των αγώνων με τις χαμένες ευκαιρίες και την ανωτερότητα να βρίσκονται στη μεριά των Κρητικών.
Συμπερασματικά κι όπως έτσι τουλάχιστον δείχνουν τα πράγματα, ο Πλατανιάς δεν έχει πετάξει λευκή πετσέτα και οι Κρητικοί δείχνουν αποφασισμένοι να αγωνιστούν για ό,τι τους απέμεινε σαν προοπτική και σαν ελπίδα παραμονής. Η υπενθύμιση αυτή μαζί με την προειδοποίηση ότι είναι δυνατόν να υπάρξουν δυσάρεστες εκπλήξεις, κρίνουμε ότι είναι απαραίτητη. Πάμε όμως στο κύριο θέμα του σημειώματός μας το οποίο αφορά τις βασικές επισημάνσεις (αν έτσι μπορούν να χαρακτηριστούν), για συγκεκριμένα κενά ή για ορισμένες -πάντοτε κατά την άποψή μας- αδυναμίες και πλημμελείς διαχειρίσεις, οι οποίες θα πρέπει να αντιμετωπιστούν και να επιλυθούν από τους καθ΄ ύλην αρμόδιους του ποδοσφαιρικού τμήματος του Δικέφαλου. Μάλλον θα έπρεπε να πούμε από τον καθ΄ ύλην αρμόδιο γιατί εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται ότι είναι ένας (ο κόουτς) από τη στιγμή που ο έτερος πολυταξιδεμένος, ανεπαρκής και γκαφατζής τεχνικός διευθυντής μονίμως χαρακτηρίζεται ως ωσεί παρών. Παραμένει ανενεργός και ενδιαφέρεται αποκλειστικά για να συμπληρώσει τον τουριστικό του περίπατο με τις μεταγραφές… του χειμώνα.
Ο συμπαθής Ράζβαν λοιπόν σίγουρα αντιλαμβάνεται ότι ο δεύτερος γύρος που έρχεται είναι σκληρός, επίπονος και η επίτευξη του στόχου προϋποθέτει μία υπερπροσπάθεια απαλλαγμένη από τα μοιραία λάθη και τις οδυνηρές απώλειες που έχουν γίνει μέχρι τώρα. Εχει δηλαδή μπροστά του την πρόκληση να διαχειριστεί με επιδεξιότητα αν γίνεται και με ιδανικό τρόπο όλα τα προαπαιτούμενα και όλες τις παραμέτρους που αφορούν την κατάκτηση του τίτλου. Αν θα ήθελε κάποιος να περιοριστεί στις πλέον σημαντικές επισημάνσεις (ή παρατηρήσεις αν θέλετε) θα έμενε σε αυτές που αφορούν την επίτευξη μιας ιδανικής πρωτίστως διαχείρισης του πλούσιου ρόστερ που διαθέτει ο ΠΑΟΚ και το οποίο θεωρείται πιθανό και βέβαιο ότι θα ενισχυθεί στις μεταγραφές του χειμώνα, ελπίζουμε με σωστές επιλογές (υποδείξεις του κόουτς και όχι του άσχετου τεχνικού διευθυντή). Θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη το γεγονός ότι μέχρι ώρα έχει διατεθεί ένας σκασμός λεφτά από τον μεγαλομέτοχο και η ομάδα είναι υποχρεωμένη και καταδικασμένη να παίζει με αριστερό μπακ έναν δεξιοπόδαρο παίκτη ή ακόμη να έχουν «απομακρυνθεί» από το ρόστερ μονάδες που θα μπορούσαν να δώσουν σημαντική βοήθεια και ανάσες σε κάποιους άλλους που έχουν… σκάσει στην κυριολεξία (όπως ο Μάτος). Ποδοσφαιρικές αστοχίες και αδεξιότητες. Η ιδανική λοιπόν διαχείριση προϋποθέτει διορατικότητα, αμεροληψία, πολλές φορές και τόλμη.
Δεν είναι δυνατόν να αδρανοποιούνται και να περιθωριοποιούνται συνεχώς παίκτες εγνωσμένης αξίας. Πρίγιοβιτς και Μπίσεσβαρ κατάντησαν μόνιμοι (σχεδόν) παγκίτες. Εδώ λοιπόν θα πρέπει να τονιστεί πως η σωστή αξιολόγηση του ρόστερ είναι ένα κομμάτι στο οποίο επιβάλλεται ο Ρουμάνος να δείξει ευαισθησία και ένα είδος δικαιοσύνης που θα αποκαταστήσουν την αμοιβαία εμπιστοσύνη (παικτών και κόουτς) και θα απομακρύνουν υποψίες και σκέψεις ότι μερικοί ευνοούνται και προστατεύονται και ως εκ τούτου χρησιμοποιούνται σε βάρος άλλων, οι οποίοι εμφανώς είναι καλύτεροί τους.
Λύνοντας αυτή την… παρεξήγηση έρχεται μια ισορροπία που με τη σειρά της θα βοηθήσει κατά πάσα πιθανότητα και στην επίτευξη της σταθεροποίησης της αγωνιστικής συμπεριφοράς της ομάδας. Σωστή αξιολόγηση λοιπόν και σταθερότητα αποτελούν για κάθε σοβαρό ποδοσφαιρικό αναλυτή δύο βασικά προαπαιτούμενα. Συνοπτικά καταλήγουμε στην παραπάνω διαπίστωση, ευχόμενοι να κινηθεί και μάλιστα και να πετύχει σε ιδανικό επίπεδο την όλη του προσπάθεια ο Ράζβαν Λουτσέσκου.
ΥΓ: Ενθαρρυντικό σημείο η αντίδραση του εισαγγελέα του Αρείου πάγου, Χαράλαμπου Βουρλιώτη στο βούλευμα Σταμαδιάνου το οποίο ενταφίαζε μετά το «Κoriopolis» και την τελευταία ελπίδα να τιμωρηθούν στη νέα δίκη οι διευθυντές και τα πρωτοπαλίκαρα της «Εγκληματικής οργάνωσης» στο ελληνικό ποδόσφαιρο.