Κατανοώ απόλυτα το βασικό επιχείρημα όσων λένε πως δεν μπορεί να ξεκινήσει το πρωτάθλημα της Super League με επτά ομάδες να μην έχουν τηλεοπτικό συμβόλαιο.
Είναι σαφές ότι τίθεται θέμα νόθευσης του ανταγωνισμού, αθέμιτου ανταγωνισμού, όπως θέλει ο καθένας μπορεί να το πει. Αλλωστε, η ουσία είναι πως σε περίπτωση κατά την οποία θα συνέβαινε, εντέλει, αυτό το πράγμα, θα είχαμε επτά ομάδες οι οποίες θα είχαν έσοδα, τουλάχιστον, μείον… 1.500.000 ευρώ σε σχέση με τις υπόλοιπες.
Νομίζω ότι όλοι συμφωνούν πως κάτω από τέτοιες συνθήκες δεν μπορεί να γίνει πρωτάθλημα, από την στιγμή, μάλιστα, που ξέρουμε ότι αυτά τα χρήματα που θα λείπανε από τις ομάδες οι οποίες δεν θα είχαν τηλεοπτικό συμβόλαιο, δεν θα ήταν το 10, ούτε το 20, ούτε το 30% του προϋπολογισμού τους, αλλά το 70%, ίσως και περισσότερο.
Πραγματικά, μιλάμε για ένα αξεπέραστο πρόβλημα, για μια αδιέξοδη κατάσταση, η οποία δεν αφήνει κανένα περιθώριο παραμονής γι’ αυτές τις ομάδες, τις καταδικάζει αυτομάτως σε αδυναμία βιωσιμότητας. Ωστόσο, από την άλλη πλευρά, αδυνατώ να καταλάβω πώς γίνεται σε μια ελεύθερη αγορά, στην ιδιωτική οικονομία, να απειλεί κάποιος ότι αν δεν του εξασφαλίσουν (οι συνέταιροί του, το κράτος, τα κανάλια) χρηματοδότηση, θα σαμποτάρει μια διοργάνωση, δεν θα επιτρέψει την διεξαγωγή ενός επαγγελματικού πρωταθλήματος.
Είναι, δηλαδή, σαν να βγαίνει ένας αθλητικός συντάκτης και να λέει στον εκδότη του ότι «αν δεν μου δώσεις όσα λεφτά πιστεύω εγώ ότι χρειάζομαι για να κάνω τη ζωή που θέλω, θα σου την κλείσω την εφημερίδα» Ή να πηγαίνει ένας επιχειρηματίας στον –αρμόδιο για τις επιχειρήσεις- υπουργό και να του λέει ότι «αν δεν μου εξασφαλίσεις ότι θα έχω κι εγώ όσα χρήματα έχουν οι ανταγωνιστές μου για να αναπτύσσουν τις εταιρείες τους, αύριο βάζω λουκέτο»
Γίνονται αυτά τα πράγματα; Οπουδήποτε αλλού στην ελεύθερη αγορά, όχι. Δεν γίνονται. Στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, όμως, γίνονται. Και… περνάνε. Διότι, να είστε σίγουροι ότι στο τέλος θα πιάσουν τόπο οι απειλές των τηλεοπτικά άστεγων. Όχι γιατί φοβούνται οι υπόλοιποι ότι μπορούν να τους μπλοκάρουν την έναρξη του πρωταθλήματος, αλλά γιατί καταλαβαίνουν πως το προβληματικό πρωτάθλημα που έχουμε θα γίνει ακόμη πιο προβληματικό. Όπως και να ‘χει, βέβαια, μιλάμε για μια κατάσταση που συνιστά πρόκληση…
ΥΓ.: Η εκλογή Μπαταγιάννη στην προεδρία της Λίγκας, απέδειξε αυτό που οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν πολύ καλά. Ότι, δηλαδή, πλειοψηφικό ρεύμα δεν μπορεί μόνη της να δημιουργήσει ούτε η ΑΕΚ ούτε ο Ολυμπιακός, αν δεν στηρίξει την επιλογή είτε της μιας είτε του άλλου ο Ιβάν Σαββίδης.
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (26/6)
