Με θυμάμαι το καλοκαίρι του 2006, τότε που ο ΠΑΟΚ των Γούμενου - Παγώνη «βολόδερνε» και είχαν εμφανιστεί στο προσκήνιο ο Ιβάν Σαββίδης (για πρώτη φορά) και ο Γιάννης Καμπάνης - να φωνάζω καθημερινά από το ραδιοφωνικό μικρόφωνο: «Η μόνη βιώσιμη λύση για τον ΠΑΟΚ, όπως και για κάθε ομάδα που έχει οικονομικά και διοικητικά προβλήματα, είναι να βρεθεί ένας ισχυρός, φερέγγυος και αξιόπιστος επενδυτής». Και επειδή είχαν προηγηθεί οι αποτυχημένες απόπειρες, στον Αρη και τον Ηρακλή, δύο πολύ πετυχημένων επιχειρηματιών, του Δημήτρη Κοντομηνά και του Ευάγγελου Μυτιληναίου, πρόσθετα πάντα: «Βέβαια, δεν αρκεί μόνο το χρήμα για να έρθει η επιτυχία. Χρειάζεται και η γνώση...»
Σήμερα, ο ΠΑΟΚ διαθέτει επενδυτή, έχει λύσει τα οικονομικά προβλήματά του και προσπαθεί να μετατρέψει σε γνώση και σοφία τα λάθη που έγιναν από τον επενδυτή στην πενταετία που πέρασε. Ο ΠΑΟΚ έχει την πολυτέλεια να αναζητά τον τρόπο με τον οποίο θα αξιοποιηθούν σωστά τα χρήματα του ιδιοκτήτη του.
Δυστυχώς, στον Αρη και τον Ηρακλή, λείπει η πρώτη και η πιο σημαντική προυπόθεση. Λείπει ο ισχυρός, φερέγγυος και αξιόπιστος επενδυτής. Υπάρχουν άνθρωποι που διοικούν και φαντάζονται ότι έχουν γνώσεις, αλλά δεν υπάρχει χρήμα. Κι αν όντως έχουν γνώσεις και τους αδικούμε εμείς, αναποτελεσματικές και ατελέσφορες είναι, από τη στιγμή που και οι δύο ομάδες μαστίζονται από οικονομική ένδεια.
Μολονότι ο ΠΑΟΚ υπερτερεί σε δυναμική και σε αριθμό οπαδών, είμαι βέβαιος ότι τις ίδιες περιπέτειες θα ζούσε αν δεν εμφανιζόταν ο Ιβάν Σαββίδης. Είχε ήδη φτάσει στο χείλος της καταστροφής όταν ανέλαβε ο ομογενής επιχειρηματίας. Το ερώτημα είναι πώς θα σταθεί δυνατό να εμφανιστεί ένας Ιβάν Σαββίδης, ή και ισχυρότερος, γιατί όχι, από τον Ιβάν Σαββίδη και στους άλλους δύο «μεγάλους» της Θεσσαλονίκης. Δεν εμφανίστηκε τα προηγούμενα χρόνια, όταν η γενικότερη κατάσταση στη χώρα ήταν, ή έδειχνε, καλύτερη, είναι δυνατόν να εμφανιστεί τώρα, που η επένδυση στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στο ποδόσφαιρο μοιάζει με αυτοκτονία;
Βασανιστικό το ερώτημα και μόνο το πέρασμα του χρόνου μπορεί να φέρει μια πειστική απάντηση. Το ζήτημα είναι τι γίνεται μέχρι τότε. Να με συμπαθούν οι άνθρωποι, αλλά δεν μπορούν να ελπίζουν σε καλύτερες μέρες Αρης και Ηρακλής με Καρυπίδηδες, Παπαθανασάκηδες και Καγιούληδες. Στην ουσία και ο Αρης και ο Ηρακλής υπάρχουν χάρη στους οπαδούς τους. Ουσιαστικά, πέρα από το όνομά τους, την ιστορία τους και τους οπαδούς τους, δεν διαθέτουν όπλα. Οπλα που μπορούν να προσφέρουν μόνο εύποροι, αληθινοί ηγέτες, επενδυτές, ιδιοκτήτες.
Η αλήθεια είναι ότι ο Ηρακλής έχει περιέλθει πλέον σε πολύ πιο δύσκολη θέση, μετά την απαράδεκτη απόφαση του υποβιβασμού του. Χωρίς έσοδα στη Φούτμπολ Λιγκ, μοιάζει καταδικασμένος σε διάλυση. Και υπάρχουν, εκτός από τα χρέη, ένας σωρός ανοιχτά μέτωπα, τα οποία δεν μπορούν να κλείσουν ούτε ο Παπαθανασάκης, ούτε ο Καγιούλης. Ακόμη και την καλύτερη διάθεση να είχαν, είναι εκ των πραγμάτων αδύνατο να «παλέψουν» με τα προβλήματα και να τα λύσουν.
Αν ζητήσετε έναν επίλογο σ’ αυτές τις σκέψεις, ειλικρινά δεν ξέρω ποιος θα μπορούσε να είναι. Η, μάλλον, ένας μόνο θα ανταποκρινόταν στην τραγικότητα της κατάστασης: Ο Θεός να βάλει το χέρι του...
