Γεμάτος με τατουάζ είναι ο Πρίγιοβιτς, αλλά αυτό δεν ενόχλησε κανέναν. Το παλικάρι ήρθε για να «σβήσει» τον Κλάους και να απαλλάξει τον ΠΑΟΚ από την παρουσία του, οπότε, για ορισμένους εμπαθείς με τον Αθανασιάδη, ήταν α πριόρι ευπρόσδεκτος. Πόσο μάλλον από τη στιγμή που πέτυχε τρία γκολ με το «καλημέρα». Θεός! Σιγά μην ασχοληθούμε με τα τατουάζ του.
Τα τατουάζ του Κλάους είχαν ενοχλήσει από την πρώτη στιγμή. Μ’ εκείνο το ρολόι στον λαιμό βρήκε τον μπελά του. Την ίδια εποχή που «σκότωναν» καθημερινά τον Σαλπιγγίδη, βρήκαν οι εραστές της αυτοκαταστροφής και έναν δεύτερο στόχο. Τότε ο Κλάους δεν ήταν ακόμη «ξενυχτάκιας», «ποτάκιας», «γκομενάκιας» και «άμπαλος». Τότε τα «έχωνε» μια χαρά. Τότε έβαζε ένα γκολ σε κάθε 2,5 τελικές. Τότε έπαιζε και στην Εθνική Ελλάδας. Αλλά τον στοχοποίησαν. Αποφάσισαν να τον «σκοτώσουν» κι αυτόν. Και το πέτυχαν. Τον κατάντησαν, ψυχολογικά, ράκος.
Αγωνιστικά, τον «σκότωσε» η ίδια η ομάδα. Ο Τούντορ φανταζόταν ότι μπορούσε να παίζει πάντα με δύο επιθετικούς, τον Μακ και τον Ροντρίγκες και τον χρησιμοποιούσε μόνο σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης. Αντίθετα, ο Ιβιτς, που ήξερε ότι έχει να κάνει με έναν χαρισματικό σκόρερ, τον έβαλε να παίξει και τον στήριξε. Σπάνια, όμως, η μπάλα πάει σ’ αυτόν. Οπως σπάνια πάει και στον Κουλούρη. Σ’ αυτό το πρόβλημα δεν βρήκε ακόμη λύση ο Ιβιτς, αν και προτιμάει να παίζει με τρεις επιθετικούς και όχι με δύο.
Ετσι ή αλλιώς, ο Κλάους θεωρείται πλέον «καμένο» χαρτί και όσοι ασχολούνται επιδερμικά με το ποδόσφαιρο αρέσκονται να μετρούν από πότε έχει να σκοράρει. Το γιατί δεν σκοράρει, ουδόλως τους απασχολεί. Οπως δεν απασχολεί και τους εμπαθείς, οι οποίοι έφτασαν στο σημείο να σχολιάζουν στην είδηση ότι δεν μειώθηκε η πρόσφατη ποινή του των τριών αγωνιστικών... «κρίμα, έπρεπε να του ρίξουν άλλες τρεις!». Μιλάμε όχι απλά για προκατάληψη, αλλά για μίσος...
Για ένα μόνο κατηγορώ τον ίδιο τον Κλάους. Δεν αποδείχθηκε τόσο δυνατός όσο περίμενα ότι είναι. Δεν κατάφερε να τους γράψει όλους εκεί που δεν πιάνει μελάνι και να μείνει όρθιος. «Λύγισε» και... χάθηκε.
Λένε κάποιοι αφελείς ότι χρειάζεται ένα γκολ για να «ξεμπουκάρει» και να πάρει πάλι μπρος. Αστεία πράγματα. Αλλο χρειάζεται. Την αγάπη του κόσμου. Τη στήριξη των... κανονικών οπαδών του ΠΑΟΚ, που είναι σαφώς οι περισσότεροι. Μόνο έτσι θα συνέλθει ψυχολογικά. Το να συνέλθει και αγωνιστικά, είναι θέμα και δικό του και του προπονητή και των συμπαικτών του.