Η 6η μέρα του Φεβρουαρίου έχει μείνει για πάντα χαραγμένη στην ιστορία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ λόγω του αεροπορικού δυστυχήματος στο αεροδρόμιο του Μονάχου το 1958.
Η πτήση από το Βελιγράδι όπου η ομάδα του Ματ Μπάσμπι αντιμετώπιζε τον Ερυθρό Αστέρα έμελλε να εξελιχθεί σε τραγωδία που ξεκλήρισε την αγγλική ομάδα.
Σύννεφα πάνω από τη Γερμανία
Βελιγράδι-Μάντσεστερ η πτήση με στάση στο Μόναχο για ανεφοδιασμό. Η Γιουνάιτεντ αντιμετώπισε στο Βελιγράδι τον Ερυθρό Αστέρα, στη ρεβάνς του πρώτου παιχνιδιού και είχε επικρατήσει με 2-1. Όταν το αεροπλάνο άφησε το Βελιγράδι, ο καιρός ήταν καλός με ήλιο και χωρίς σύννεφα. Μόλις όμως μπήκε στον εναέριο χώρο της Γερμανίας, οι καιρικές συνθήκες άλλαξαν δραματικά. Ο ουρανός σκοτείνιασε, άρχισαν κάποιες αναταράξεις, ενώ την ώρα που οι δύο πιλότοι άρχισαν τη διαδικασία της καθόδου, ο διάδρομος του αεροδρομίου του Μονάχου είχε ήδη σκεπαστεί από χιόνι. Παράλληλα, η πυκνή ομίχλη, που περιόριζε την ορατότητα, ανάγκασε τους πιλότους να επιλέξουν τη διαδικασία προσέγγισης μέσω των οργάνων. Μόλις το αεροπλάνο προσγειώθηκε, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, ανακοινώθηκε στους επιβάτες ότι θα έπρεπε να αποβιβαστούν γιατί θα χρειάζονταν περίπου 40 λεπτά για τον ανεφοδιασμό του αεροπλάνου.
«Αναπτύσσαμε ταχύτητα και ξαφνικά φρενάραμε»
Ο δημοσιογράφος Φρανκ Τέιλορ, της εφημερίδας του Μάντσεστερ Chronicle, θυμόταν: «Θυμάμαι ότι κοιτούσα από το παράθυρο για να δω τη στιγμή που οι τροχοί θα ξεκολλούσαν από το έδαφος και θα απογειωνόμασταν. Μόλις η ισχύς των μηχανών μεγάλωσε και αρχίσαμε να αναπτύσσουμε ταχύτητα, ξαφνικά φρενάραμε και το αεροπλάνο σταμάτησε στη μέση του διαδρόμου, χωρίς κανείς να ξέρει το γιατί..» Οι πιλότοι σταμάτησαν το αεροσκάφος εξαιτίας ενός περίεργου θορύβου που άκουσαν στη μία από τις δύο μηχανές, που όπως ισχυρίστηκε αργότερα ο κυβερνήτης Τζέιμς Θέιν, οφειλόταν στην υπερτροφοδοσία με καύσιμα, γεγονός που συχνά συνέβαινε σε αεροσκάφη αυτού του τύπου, ιδιαίτερα σε αεροδρόμια που βρίσκονταν σε μεγάλο ύψος σε σχέση με το ύψος της θάλασσας, όπως το αεροδρόμιο του Μονάχου.
Ανησυχία και... κόλαση
Στο εσωτερικό του αεροπλάνου, άρχισε να δημιουργείται μία ανησυχία και ο πανύψηλος πρώην τερματοφύλακας της εθνικής Αγγλίας, Φρανκ Σουίφτ, που συνόδευε την αποστολή ως δημοσιογράφος της εφημερίδας News of the World, σηκώθηκε από τη θέση του και φώναξε «..τι στο διάβολο συμβαίνει και δεν μπορούμε να σηκωθούμε;» Ένας συνοδός από το πλήρωμα της καμπίνας είπε στους επιβάτες ότι υπάρχει ένα μικρό αλλά όχι ανησυχητικό πρόβλημα, που θα χρειαζόταν λίγη ώρα για να διορθωθεί και κάλεσε τους επιβάτες να αποβιβαστούν και πάλι. Καθώς κατευθύνονταν πάλι προς το τέρμιναλ του αεροδρομίου, ο δημοσιογράφος Φρανκ Τέιλορ, που είχε υπηρετήσει στη βρετανική πολεμική αεροπορία (και ο οποίος αργότερα θα γράψει το βιβλίο The day a Team Died), είπε στον Τσάρλτον που ήταν ανήσυχος «..όποιο και να είναι το πρόβλημα, δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος. Ο πιλότος μπορεί να διακόψει ανά πάσα στιγμή τη διαδικασία απογείωσης, πριν το αεροπλάνο αναπτύξει πλήρη ισχύ, χωρίς κίνδυνο για τους επιβάτες..». Πριν ακόμη οι επιβάτες προλάβουν να πιουν τον καφέ που παρήγγειλαν, ειδοποιήθηκαν να επιστρέψουν στο αεροπλάνο.
Ο Μπόμπι Τσάρλτον με τον συμπαίκτη του Ντένις Βάιολετ, ήρθαν στο μπροστινό μέρος του αεροπλάνου, αλλάζοντας θέσεις με τους Τόμι Τέιλορ και Ντέιβ Πεγκ, οι οποίοι οδηγούμενοι από μία έμπνευση που θα αποδεικνυόταν τραγική στη συνέχεια, μετακινήθηκαν στο πίσω μέρος του αεροπλάνου, επειδή πίστεψαν ότι θα ήταν περισσότερο ασφαλείς. Όταν όλοι τακτοποιήθηκαν στις θέσεις τους, πάλι υπήρξε μία καθυστέρηση καθώς από το μέτρημα διαπιστώθηκε ότι έλειπε ένας επιβάτης, ο δημοσιογράφος Αλφ Κλάρκ της Manchester Evening Chronicle, που καθυστέρησε στο τέρμιναλ, γιατί τηλεφώνησε στην εφημερίδα του να ενημερώσει για τα προβλήματα της πτήσης. Στις 2.56 ο κυβερνήτης Θέιν πήρε άδεια από τον πύργο ελέγχου για να ξεκινήσει τις διαδικασίες απογείωσης. Στις 3.02 ο πύργος ελέγχου ενημερώνει τον Θέιν και τον συγκυβερνήτη Ρέιμεντ ότι είχαν στη διάθεσή τους 2 λεπτά για να απογειωθούν. Από εκεί και μετά, άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για 23 από τα 43 άτομα που επέβαιναν στο αεροπλάνο. Το αεροπλάνο άρχισε να χάνει ταχύτητα και να πλησιάζει τον φράκτη στο τέλος του διαδρόμου. «Θεέ μου, δεν θα τα καταφέρουμε», ήταν τα τελευταία λόγια του συγκυβερνήτη Ρέιμεντ, ενώ ο αρχηγός της Γιουνάιτεντ, ο Ρότζερ Μπερν, τραύλισε «..θα σκοτωθούμε..!». Σαν ψίθυρος από μακριά ήρθαν τα λόγια του Μπίλι Γουίλαν, ενός αφοσιωμένου καθολικού «..ό,τι και αν γίνει, είμαι έτοιμος..». Αμέσως μετά, το αεροπλάνο πέφτει πάνω στον φράκτη, βγαίνει στο δρόμο έξω από το αεροδρόμιο και το δεξί του φτερό διαλύεται πάνω σε ένα σπίτι, που αμέσως πιάνει φωτιά. Σαν από θαύμα, μία γυναίκα που βρισκόταν μέσα στο σπίτι, η Αννα Γουίνκλερ με τα τρία της παιδιά, κατορθώνουν να βγουν από το φλεγόμενο οίκημα χωρίς να πάθουν το παραμικρό.
Το αεροπλάνο, έχοντας χάσει το ένα φτερό και ένα μέρος της ουράς, αρχίζει να στριφογυρίζει τρελά πάνω στο χιονισμένο έδαφος, σαν μια μεθυσμένη μεταλλική μπαλαρίνα που χορεύει με παρτενέρ το θάνατο. Ένας ανατριχιαστικός θόρυβος από μέταλλα που σέρνονται και στριγκλίζουν. Το πληγωμένο αεροσκάφος χτυπά με δύναμη σε ένα δέντρο και αμέσως μετά, πέφτει με ορμή πρώτα με το πίσω μέρος σε ένα ξύλινο υπόστεγο, όπου μέσα βρισκόταν ένα βυτίο με καύσιμα. Ακολουθεί μία φοβερή έκρηξη και ένα τεράστιο μπουκέτο με φλόγες ανοίγει προς τον γκρίζο βαυαρικό ουρανό.
Η τραγωδία μαθαίνεται στην Αγγλία
Το ρολόι έξω από το Ολντ Τραφορντ έδειχνε λίγο μετά τις τρεις το μεσημέρι και ο μουντός αγγλικός ουρανός έγινε ακόμα ποιο σκοτεινός στην είδηση που μεταδιδόταν συνέχεια και συνέχεια από όλα τα μέσα ενημέρωσης στο «νησί»: « Τραγωδία στο Μόναχο. Το αεροπλάνο που μετέφερε την ομάδα της Μάντσεστερ Γιουναιτεντ συνετρίβη λίγο μετά την απογείωση του παρασύροντας στο θάνατο 21 άτομα. Ανάμεσα τους και οκτώ βασικά στελέχη της ομάδας των "κόκκινων διαβόλων". Το αεροσκάφος εκτελούσε τη πτήση, Βελιγράδι-Μόναχο-Μαντσεστερ».
Νεκροί ανασύρονται επτά παίκτες της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ: ο αριστερός μπακ και αρχηγός Ρότζερ Μπερν, ο αναπληρωματικός στην ίδια θέση Τζεφ Μπεντ, ο δεξιός μέσος Έντι Κόλμαν, ο κεντρικός αμυντικός Μαρκ Τζόουνς, ο αριστερός Ντέιβιντ Πέγκ και οι μεσοεπιθετικοί Τόμι Τέιλορ, Λάιαμ «Μπίλι» Γουίλαν. Νεκροί είναι, επίσης, ο γραμματέας του συλλόγου Γουόλτερ Κρίκμερ, οι προπονητές Μπερτ Γουόλι και Τομ Κάρι, καθώς και οκτώ δημοσιογράφοι που ταξίδευαν με την ομάδα, μεταξύ των οποίων η παλιά δόξα της Μάντσεστερ Σίτι και της εθνικής oμάδας της Αγγλίας, Φρανκ Σουίφτ.
Οι τραυματίες μεταφέρονται στο νοσοκομείο «Ρέχτς ντερ Ίζαρ» του Μονάχου. Πιο σοβαρά από όλους είναι ο Ντάνκαν Έντουαρντς, ο πιο χαρισματικός παίκτης της γενιάς του. Μένει σε κώμα και αφήνει την τελευταία πνοή του δύο εβδομάδες μετά. Ήταν 21 ετών. O Ρότζερ Μπερν, ο χαρισματικός αρχηγός, είναι ένας από αυτούς που άφησε την τελευταία πνοή του εκεί. Θα γύριζε στο Μάντσεστερ, θα άκουγε από τη γυναίκα του το πιο ευχάριστο νέο της κοινής ζωής τους: ήταν έγκυος. Δεν έμαθε ποτέ το χαρμόσυνο νέο, ο Ρότζερ Μπιρν τζούνιορ δεν γνώρισε ποτέ τον πατέρα του.
Οι γερμανικές αρχές κατηγόρησαν τον πιλότο Τζέιμς Θέιν ως υπαίτιο του δυστυχήματος, επειδή δεν ολοκλήρωσε τη διαδικασία αποπαγοποίησης των φτερών του αεροπλάνου. Η British Airways τον απέλυσε αμέσως και χρειάστηκαν 10 χρόνια δικαστικών αγώνων για να απαλλαγεί από κάθε κατηγορία. Όμως, ο Θέιν είχε εγκαταλείψει τους ουρανούς και ασχολείτο με κάτι πιο γήινο, την εκτροφή πουλερικών.
Αναγέννηση μέσα από τις στάχτες της
Το μέλλον της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μετά το δυστύχημα φάνταζε δύσκολο χωρίς 10 πρωτοκλασάτους ποδοσφαιριστές της (εκτός από τους 8 νεκρούς, 2 ακόμη αποσύρθηκαν από την ενεργό δράση λόγω των σοβαρών τραυμάτων τους) και με τον Ματ Μπάσμπι στο νοσοκομείο βαριά τραυματισμένο. Όμως, οι εναπομείναντες παίκτες, μαζί με αρκετούς εφήβους, έδειξαν χαρακτήρα και κατόρθωσαν να φθάσουν ως τον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας, όπου έχασαν με 2-0 από την Μπόλτον.
Ο προπονητής Ματ Μπάσμπι έχει βαριά τραύματα στο στήθος, αλλά θα σταθεί πιο τυχερός. Θα νικήσει το θάνατο και θα βγει από το νοσοκομείο μετά από 63 ημέρες. Η σύζυγός του, Τζιν, τον προτρέπει να μην τα παρατήσει. Τον Απρίλιο του 1958 εμφανίζεται με πατερίτσες στο «Ολντ Τράφορντ» και ζητάει χρονικό περιθώριο δέκα ετών, προκειμένου να βοηθήσει την αγαπημένη του ομάδα να «πατήσει την κορυφή του Έβερεστ».
Ο Μπάσμπι, ξεκίνησε την επόμενη αγωνιστική περίοδο (1958-1959) τη δημιουργία μιας νέας γενιάς μπέμπηδων. Το 1967 η ομάδα αυτή, με επικεφαλής τους διασωθέντες από το δυστύχημα Μπόμπι Τσάρλτον και Μπιλ Φόουκς, αλλά και τον νεαρό Τζορτζ Μπεστ, κατέκτησε το πρώτο Κύπελλο Πρωταθλητριών για την Αγγλία, συντρίβοντας την Μπενφίκα με 4-1. Η Αεροπορική Τραγωδία του Μονάχου, όπως έμεινε στην ιστορία, βοήθησε να καλλιεργηθεί ο μύθος της ομάδας και σήμερα η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι ίσως η δημοφιλέστερη ποδοσφαιρική ομάδα του πλανήτη.
Τα δάκρυα του Ματ Μπάσμπι, τα δάκρυα των οπαδών της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για την ανείπωτη τραγωδία που σημάδεψε την ομάδα δεν στέγνωσαν ποτέ. To ρολόι σταμάτησε στις 3:04 μ.μ.