Ο ΠΑΟΚ έχασε άλλους δύο βαθμούς εκτός έδρας. Μακάρι αυτό να μην «πονέσει» τον Δικέφαλο στην διάρκεια του πρωταθλήματος (πλέον, όμως, οι χαμένοι βαθμοί φτάνουν ήδη τους έξι).
Το θέμα είναι τι μπορεί να κρατήσει ως μάθημα από αυτό το κάζο χθες στη Λάρισα. Κατά την ταπεινή άποψή μου, δύο πράγματα. Δύο μύθοι τους οποίους οφείλει να καταρρίψει. Ο πρώτος αφορά στην διαιτησία και τον χαλίφη Ιβάν. Φάνηκε και χθες πόσο πολύ… ευνοείται ο ΠΑΟΚ. Στις κίτρινες κάρτες που μοίραζε αφειδώς ο Κατσικογιάννης, στο πέναλτι του Μάτος που θα έπαιρνε 100% ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ και στην τραβηγμένη αποβολή του Κουλούρη στο άγαρμπο χτύπημα, αλλά χωρίς πρόθεση, στον Ζίζιτς.
Είναι δυνατό αυτά να σφυρίζονται και πολλοί να υποστηρίζουν ότι ο ΠΑΟΚ έχει δική του την ΕΟ και την ΚΕΔ; Το ερώτημα είναι ρητορικό και δεν χωρά απάντηση. Από και πέρα, ο δεύτερος μύθος που πρέπει να καταρριφθεί είναι το αποτελεσματικού 1-0. Ναι, υπάρχουν ματς που μία επαγγελματική νίκη, ένα τρίποντο με… μισό μηδέν, αρκεί, γιατί το ρίσκοτου αν επιδιώξεις έναν δεύτερο γκολ είναι πολύ μεγαλύτερο.
Όταν όμως παίζεις με την κακή ομάδα που λέγεται ΑΕΛ και δεν έχει τίποτα άλλο να αντιπαρατάξει πέρα από το πάθος και την καυτή ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι οπαδοί της, ο μόνος ασφαλής δρόμος για να πάρεις το τρίποντο είναι να καθαρίσεις το ματς. Ο ΠΑΟΚ δεν το έκανε και το πλήρωσε γιατί έδωσε στην ΑΕΛ το δικαίωμα να πιστέψει ότι μπορούσε να κάνει την ζημιά.
Και η ζημιά είναι τεράστια αν σκεφτεί κανείς ότι πρέπει για δυο εβδομάδες να διαχειριστεί μία πολύ βαριά ατμόσφαιρα και ένα αρνητικό κλίμα που δημιουργείται.
Καλό είναι, λοιπόν, όλοι όσοι εκπροσωπούν τον ΠΑΟΚ να καθίσουν κάτω και να σκεφτούν σε ποια ομάδα βρίσκονται και ποιες είναι οι υποχρεώσεις τους. Και όταν λέμε όλοι εννοούμε όλοι. Από τους παίκτες μέχρι τον κάθε διοικητικό παράγοντα.
