Η πρόσφατη περίπτωση που ήρθε στο φως της επικαιρότητας, με την αποκάλυψη της περίεργης εμμονής (μάλλον εντολής) του μάνατζερ του Τσίμιροτ να χρησιμοποιηθεί ο παίκτης του σε ένα παιχνίδι για το οποίο δεν προοριζόταν σαν βασικός, με τη δικαιολογία ότι ήρθε μια ενδιαφερόμενη ομάδα για να τον δει, σε συνδυασμό και με τον τρόπο που ο μάνατζερ του Ροντρίγκες «οργάνωσε» την αστραπιαία πώληση του πριν ακόμη φορέσει τη φανέλα του ΠΑΟΚ (εδώ μπαίνει και το ερωτηματικό της συμπόρευσης του τεχνικού διευθυντή του Δικεφάλου), είναι δύο απλές, αλλά πολύ ενδεικτικές περιπτώσεις, τόσο της παντοδυναμίας του κυκλώματος των μεσιτών, όσο και της αφελούς (έτσι θέλουμε να πιστεύουμε) συμπόρευσης των συναλλασσόμενων μαζί τους εκπροσώπων των συλλόγων.
Στην ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική (και όχι μόνον ελληνική) πιάτσα ο ΠΑΟΚ του Ιβάν Σαββίδη αποδεικνύεται το «el dorado» των πάσης φύσεως μανατζαραίων. Η οικονομική άνεση, η γενναιοδωρία και το πάθος του παρορμητικού Ιβάν, αποτελούσαν για τα «πιράνχας» τις ιδανικές ευκαιρίες για «μεγάλες αρπαχτές». Οι αετοί των παρασκηνίων ήταν επόμενο να μην τις αφήσουν να πάνε χαμένες. Αν καθίσει κανείς και μετρήσει τις ποδοσφαιρικά ανεξήγητες, μυστηριώδεις και παράλογες μεταγραφές της πενταετίας και υπολογίσει το χρήμα που πέταξε στα άπατα πηγάδια ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ, θα μείνει έκπληκτος και προφανώς και να μελαγχολήσει. Δεκάδες παλτά, ημίπαλτα έπαιρναν το δρόμο προς την Τούμπα, συνοδευόμενα για λόγους εντυπώσεων και από μια περίπτωση ελκυστική, η οποία θα κάλυπτε επικοινωνιακά τα υπόλοιπα λιμά.
Ο κόσμος έβλεπε τον έναν που ξεχώριζε και άφηνε τους υπόλοιπους στην άκρη. Περίπτωση δηλαδή του «βλέπω το δέντρο και όχι το δάσος». Οι παροικούντες τη μεταγραφική Ιερουσαλήμ, έχουν να λένε για το πόσο εύκολα δουλεύει όλους τους παράγοντες αυτή η καπάτσα μαφία των μανατζαραίων. Η τακτική της οποίας είναι συγκεκριμένη πέρα από το γεγονός ότι ανάμεσα τους έχουν συμπτύξει σχέσεις (συγκοινωνούντα δοχεία) προκειμένου να μοιράζονται την πλούσια λεία που υπάρχει. Αυτή η φάρα επιβάλει με μεγάλη άνεση τους όρους της, έχοντας απέναντι της άσχετους ποδοσφαιρικά ή πολύ εύκολους και διαχειρίσιμους συναλλασσόμενους. Στον ΠΑΟΚ στο παρελθόν είχαμε πολλά τέτοια περιστατικά. Υπήρχαν μάνατζερ που μέσα στα συμβόλαια των παικτών τους, εξόφθαλμα δημιουργούσαν με προκλητικό τρόπο την αμέσως επόμενη κίνηση που αφορούσε την μεταπώληση του παίκτη, προκειμένου να εισπράξουν το ανάλογο μεγάλο ποσό της προμήθειας τους.
Δεν σκεφτόντουσαν ούτε το μέλλον του παίκτη, ούτε τις σχέσεις με τον σύλλογο που είχαν υπογράψει συμβόλαιο. Η περίπτωση του Ροντρίγκες τα λέει όλα. Πολλές φορές μέσα στους όρους που επιβάλλουν, πάντα υπάρχει και ο γνωστός αποικιοκρατικός, με την απαίτηση ο παίκτης τον οποίο πουλούν, αξίζει δεν αξίζει, να έχει ένα σημαντικό αριθμό συμμετοχών. Είδαμε στον ΠΑΟΚ τέτοια φαινόμενα με μονιμοποιήσεις αδέσποτων, γυρολόγων και βαδιστών, οι οποίοι έφραξαν το δρόμο σε αξιόλογους νεαρούς και όχι μόνο Έλληνες παίκτες. Θα χρειαζόταν πολύς χρόνος για να δημιουργηθεί μια ατζέντα ή μάλλον μια λίστα όλων των μυστηριωδών και περίεργων μεταγραφών της πενταετίας, με τις αντίστοιχες συμπεριφορές των μάνατζερ που πέρασαν το κατώφλι της Τούμπας και βρέθηκαν φορτωμένοι με τρελά λεφτά από τις συμφωνίες που έκαναν με τον Ιβάν. Δυστυχώς ο ΠΑΟΚ αυτούς τους «αρουραίους» τους ανέχτηκε και τους καλοτάισε, παρά το γεγονός ότι έβλεπε πως δεν ήταν και τόσο εντάξει απέναντι του.
Το ότι ο ΠΑΟΚ πλήρωσε πολύ ακριβά την ευκολοπιστία του μεγαλομετόχου του απέναντι σε αυτόν τον παρασκηνιακό εσμό (μεσιτών και συμβουλατόρων), είναι φανερό και ουδείς μπορεί να το αμφισβητήσει. Το παιχνίδι που παίζουν, πολλές φορές είναι εκτός ηθικής και ποδοσφαιρικής δεοντολογίας. Αρκεί να οικονομήσουν. Φίλε αναγνώστη ασφαλώς και δεν είναι τυχαίο ότι, επί πέντε χρόνια με τα εκατομμύρια που ξοδεύτηκαν, ο ΠΑΟΚ δεν έφτασε εκεί που μπορούσε κι εκεί που έπρεπε. Τη στιγμή που κάποιοι επιτήδειοι ανοίγουν τις σαμπάνιες «dom perignon» τη μια πίσω από την άλλη, πίνοντας στην υγειά του κορόιδου.
ΥΓ: Συνεχίζεται το θλιβερό πράσινο σίριαλ. Ο Παναθηναϊκός εκτίθεται για μια ακόμη φορά ανεπανόρθωτα, με τον Μπεργκ να κάνει προσφυγή και την ΠΑΕ να αντεπιτίθεται καταγγέλλοντας τον για τις επαφές που είχε με τους Σαουδάραβες. Πριν μερικά 24ωρα με το περιεχόμενο και το ύφος μιας ανακοίνωσης, αποδείχθηκε ότι αυτός ο σύλλογος δεν διαφέρει σε τίποτα από μια αυλή θαυμάτων.
