Επιτρέψτε μου να ασχοληθώ στο σημερινό σχόλιο με την «τρέχουσα» επικαιρότητα, μιας και υπάρχει το 15ήμερο της διακοπής του πρωταθλήματος. Και σαν «τρέχουσα» επικαιρότητα, επιτρέψτε μου και πάλι να χαρακτηρίσω τα όσα αφορούν τα εγκαίνια της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, με το σύνολο των ΜΜΕ να επικεντρώνουν και το δικό τους ενδιαφέρον (σαφέστατα και συμφέρον), αποκλειστικά στην «άνοδο» κυβερνώντων και αντιπολιτευόμενων στη συμπρωτεύουσα.
Το συμπρωτεύουσα ακόμη βέβαια δεν έχει εξηγηθεί, πολύ περισσότερο και να κατανοηθεί όχι από τους «αναδόχους» αλλά από τους Σαλονικείς που βλέπουν την άμοιρη εγκαταλελειμμένη και περιθωριοποιημένη πόλη τους από εκεί που πίστευαν όταν την βάφτισαν ότι θα ήταν «συνβασιλεύουσα», κατάντησε με το χρόνο να νιώθει και να είναι Φιλιππινέζα της… εκτυφλωτικής αυτοκράτειρας Αθήνας. Πονεμένη ιστορία θα μου πείτε η διαχρονική καταδίκη της όμορφης πόλης που μπήκε στο περιθώριο, αφού υπέστη μύριους όσους ακρωτηριασμούς σε όλα τα επίπεδα (ιδιαίτερα κοινωνικούς και οικονομικούς).
Η παθητική αδιαφορία των φορέων, με τη συλλογική ενοχή και μοιρολατρία του συνόλου των πολιτικών της εκπροσώπων (ελάχιστες οι εξαιρέσεις) – ένα είδος ιδιότυπου ραγιαδισμού – και η συστηματική αποδοχή των αυθαιρεσιών και της υποκριτικής συμπεριφοράς του κράτους των Αθηνών, έρχεται αυτή τη στιγμή σαν ένα θραύσμα επώδυνης και συγκλονιστικής μνήμης να σφηνωθεί στη σκέψη και στην ψυχή των Σαλονικιών. Η φραγή στην οργή στην προκειμένη περίπτωση μοιάζει βέβαια με μια επιμνημόσυνη δέηση. Ας πάμε όμως στο ζητούμενο: Σήμερα καλούμεθα σαν θεατές να δούμε το ίδιο έργο.
Έρχονται όπως κάθε χρόνο για να μας θυμίσουν αυτά που θα έπρεπε όχι απλά να τα έχουμε εξετάσει, αλλά ήμασταν υποχρεωμένοι να τα πολεμήσουμε και να τα θάψουμε (κάτι που δεν το κάναμε). Έρχονται να μοιράσουν χάντρες και καθρεφτάκια (στους ιθαγενείς) και να ανανεώσουν την υπόσχεση ότι θα εξακολουθούν να μας… αγαπάνε και να νοιάζονται για εμάς και για την πόλη μας. Την ίδια στιγμή που το Μετρό της Αθήνας κοντεύει να φτάσει στη Λαμία, εγκαινιάζοντας τον έναν πίσω από τον άλλο τους πολυτελείς σταθμούς (πάνω από 25!) εμφανίζουν χωρίς ντροπή εδώ στη Θεσσαλονίκη παραμονές της Έκθεσης ένα βαγόνι για να μας δείξουν πως θα είναι το δικό μας Μετρό. Νομίζω πως το χάντρες και καθρεφτάκια ταιριάζει απόλυτα σε αυτή την περίπτωση.
Έρχονται να μας πουν και να υποσχεθούν πως θα φροντίσουν για τον περιβάλλοντα χώρο της Τούμπας, για τον οποίο είχε αποφασιστεί μάλιστα το κράτος να εισπράττει ενοικίαση (!) 350.000 ευρώ το χρόνο, τη στιγμή που η ΑΕΚ με την «Αγιά Σοφιά» σάρωνε όλα τα σοβαρά και υπαρκτά πολεοδομικά προβλήματα – ανέξοδα - και ενισχύονταν προκλητικά από την περιφερειάρχη Αττικής με 60 εκατομμύρια ευρώ από το υστέρημα των καταληστευμένων φορολογικά Ελλήνων. Την ίδια στιγμή που ο Παναθηναϊκός ενισχύονταν αγωνιστικά και οικονομικά παρατύπως με εξωθεσμικές χορηγίες (ΕΡΤ) και πάλι από το υστέρημα του ελληνικού λαού. Προφανώς έχουν λησμονήσει πως τη χρονιά που μας πέρασε κάποια ομάδα της πόλης τη λήστεψαν στην κυριολεξία και της έκλεψαν ένα τίτλο που εδικαιούτο. Και ότι σε αυτή τη συνομωσία έκλεισαν τα μάτια συγκαλύπτοντας το έγκλημα με θεσμικές παρεμβάσεις και εκπροσώπων της εξουσίας.
Οι διαφορές ανάμεσα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη είναι απροσμέτρητες και αβυσσαλέες. Η ανισονομία, η αδικία και η επιλεκτική εύνοια οδήγησαν τη Θεσσαλονίκη σε έναν μαρασμό που δεν έχει καμία σχέση με τη σκανδαλώδη εύνοια που στηρίχθηκε το κράτος των Αθηνών.
Από συμπρωτεύουσα την κατάντησαν Φιλιππινέζα της υδροκέφαλης σκοτεινής και αμαρτωλής πρωτεύουσας, στην οποία «ευδοκιμούν» όλα τα… άνθη του κακού (αεριτζήδες, μιζαδόροι, εθνομειοδότες, κλέφτες του δημοσίου χρήματος, διεθνείς γκάγκστερ και εγκληματίες και όλο το κακό συναπάντημα). Δεν ξέρω που θα πάει αυτό το κακό. Όπως επίσης αδυνατώ να βρω κάποιον ή κάποιους στον οποίο ή στους οποίους να πιστέψω πως κάποια στιγμή μπορούν να αλλάξουν την κακή και προδιαγεγραμμένη μοίρα της πιο όμορφης και φιλόξενης πόλης της χώρας. Της Θεσσαλονίκης και όχι της… συμπρωτεύουσας. Γιατί το να βάζεις σε ίδιο επίπεδο αυτή τη στιγμή αυτές της δύο πόλεις αδικείς κατάφορα και προσβάλεις τη νύφη του Θερμαϊκού.
Τελειώνοντας, επαναλαμβάνουμε ότι αυτές τις ημέρες τα «αφεντικά» έρχονται στη Θεσσαλονίκη για να μοιράσουν χάντρες και καθρεφτάκια στους ιθαγενείς. Οι τελευταίοι έχουν τρόπο να αντιδράσουν. Και αυτός δεν είναι άλλος από μια παγερή αδιαφορία. Να γυρίσουν πλέον την πλάτη σε αυτούς τους επαγγελματίες ψεύτες και υποκριτές.
ΥΓ: Μικρή ανάπαυλα. Για λίγες ημέρες οι «ελεύθερες σκέψεις» θα απουσιάσουν. Σίγουρα θα συμφωνείται ότι χρειαζόμαστε μερικές ανάσες.
Από την έντυπη έκθεση της Metrosport (6/9)
