Θα ξεκινήσω από μια απλή αλλά και άκρως αποκαλυπτική και χαρακτηριστική σύγκριση ανάμεσα σε δύο αναμετρήσεις της τελευταίας εμβόλιμης αγωνιστικής του πρώτου γύρου, που αφορούν τις δύο ομάδες της κορυφής. Τον πρωτοπόρο δηλαδή ΠΑΟΚ και τον «διώκτη του» Ολυμπιακό.
Η κοινή γνώμη σε αυτά τα δύο παιχνίδια είχε την ευκαιρία και να τα δει, αλλά και να πληροφορηθεί συγχρόνως από κάποιες εντυπωσιακές και απρόβλεπτες παρεμβάσεις εξωαγωνιστικές που σημειώθηκαν τόσο κατά τη διάρκεια των αγωνιστικών ενενηνταλέπτων όσο και στο περιθώριο τους, εξόχως σημαντικά και όπως προαναφέραμε και αποκαλυπτικά στοιχεία. Χωρίς βέβαια να λησμονήσουμε πως και μετά τη λήξη τους ορισμένα από αυτά εξακολουθούν ακόμη, έστω και υποβαθμισμένα (για ευνόητους λόγους) να διατηρούνται κάπως στην επικαιρότητα.
Για το μεν παιχνίδι της Τούμπας εκείνα που φάνηκαν ολοφάνερα και κατατέθηκαν και έντονα, ήταν η οργή του Λουτσέσκου και του συνόλου βέβαια των ΠΑΟΚτσήδων για το νέο «πραξικόπημα» που επιχειρήθηκε και πάλι σε βάρος της ομάδας τους με έναν «φοβισμένο» (;) αυτή τη φορά διαιτητή, αλλά και δύο… «άφοβους» μπορούμε να πούμε επόπτες, ότι ήταν μια παράμετρος εξαγωνιστική βέβαια η οποία δεν αιφνιδίασε κανένα με δεδομένη τη διαχρονική τακτική της παρεούλας της ΚΕΔ να «στήνουν» ανεμπόδιστα και προκλητικά στον τοίχο την ομάδα του Λουτσέσκου. Η τελευταία, υπερβάλλοντας εαυτήν και αποδεικνύοντας μια αξιοθαύμαστη ψυχραιμία, τελικά καταφέρνει να υποτάξει συγχρόνως και τους αντιπάλους της αλλά και το τιμ που έρχεται ειδικά επιλεγμένο από τον Τριτσώνη και τα λαμόγια του. Θα πρέπει βέβαια να προσθέσουμε σε αυτή την παράμετρο και την απίστευτη συμπεριφορά των φιλοξενούμενων τους οποίους μάλιστα κάποιοι γκεμπελίσκοι του λεκανοπεδίου τους έχουν χαρακτηρίσει και παράρτημα του Δικέφαλου.
Σε αυτή την αναμέτρηση είχαμε συμπερασματικά μια δύσκολη νίκη με κόντρα τη διαιτησία και με έναν αντίπαλο επαναλαμβάνουμε εμφανέστατα να χρησιμοποιεί τρόπους έξω από τα πλαίσια του «ευ αγωνίζεσθε». Πάμε τώρα στην απέναντι πλευρά. Στο παιχνίδι του Ολυμπιακού με τη Λάρισα. Η εικόνα του οποίου από το πρώτο λεπτό με το «περάστε κόσμε» σε ένα ξέφραγο αμπέλι και με ένα ρεμπέτ ασκέρι να προκαλεί τον οίκτο, να εντυπωσιάζει αρνητικά και να αφήνει αιωρούμενα πολλά ερωτηματικά, με τον ιδιοκτήτη της ομάδας των φιλοξενούμενων μάλιστα να παρεμβαίνει αιφνιδιαστικά και οργισμένα στη διάρκεια του ημιχρόνου, να καταγγέλλει και να ξεγυμνώνει στην κυριολεξία τον κόουτς της ομάδας του, χωρίς να του παρέχει κανένα άλλοθι για αυτό το έκτρωμα (πραγματικό ποδοσφαιρικό κατάπλασμα) που τόλμησε να το παρουσιάσει σαν ομάδα. Η ανακοίνωση Κούγια αν βέβαια είχατε την ευκαιρία να την διαβάσετε θα σας άφηνε όχι απλά ερωτηματικά γι αυτό το παιχνίδι, αλλά πολλές και μοιραίες βεβαιότητες για απίθανα πράγματα που συμβαίνουν πέριξ και εντός των τειχών του ελληνικού πρωταθλήματος.
Η φαιδρή δικαιολογία του Ιταλού Φέστα που χαριεντιζόμενος αφελώς αναφερόταν σε προσωπικές του εκτιμήσεις, ότι σε ένα παιχνίδι που το θεωρούσε χαμένο έπρεπε να κατεβάσει τις εφεδρείες του – αν γινόταν και τα τσικό της ΑΕΛ – σίγουρα ερχόταν κόντρα στις καταγγελίες του ιδιοκτήτη, αλλά και σε όσα ήδη είχε σχηματίσει η φίλαθλη κοινή γνώμη για αυτή την ποδοσφαιρική ιλαροτραγωδία. Το πρωτοφανές ξεμπρόστιασμα (πανελλήνιο επίπεδο) επιχειρήθηκε να υποβαθμιστεί από τα ΜΜΕ του λεκανοπεδίου, χωρίς όμως επιτυχία γιατί οι συντριπτικές εντυπώσεις και διαπιστώσεις παρέμειναν σταθερές και αναλλοίωτες, με την κοινή γνώμη να είναι πεπεισμένη σε απόλυτο βαθμό για το τι συμβαίνει γύρω της και για το ποιοι και με τον πιο τρόπο ελέγχουν όλες τις εξελίξεις. Η τελευταία, η κοινή γνώμη δηλαδή, βλέποντας ένα απλό άγγιγμα της φανέλας ενός επιθετικού του Ολυμπιακού να αποτελεί δεδικασμένο για πέναλτι και τα αντίστοιχα κεφαλοκλειδώματα, επιχειρούμενοι εναέριοι στραγγαλισμοί (αλήθεια είδατε τη φάση του Λίλα με τον Βαρέλα;), σφιχταγκαλιάσματα και σαβουρντίσματα μέσα στην αντίπαλη περιοχή να θεωρούνται ως μη γενόμενες παραβάσεις, καταλήγει στο συνηθισμένο εδώ και χρόνια συμπέρασμα, το οποίο δεν απέχει πολύ από την ιστορική ατάκα του πατέρα Σπάθα.
Όπως επίσης έχει καταλάβει πως μερικές ομάδες τους βολεύει να χαρακτηρίζουν ανάλογα με το αν είναι αντίπαλος τους ο Ολυμπιακός ή ο ΠΑΟΚ πως θα πρέπει να «συμπεριφερθούν». Όταν ο αγώνας τους έχει σχέση με τον Ολυμπιακό να αξιολογείται ως χαμένος και στην αντίθεση περίπτωση αν αφορά τον ΠΑΟΚ να αποτελεί την «μητέρα των μαχών» ως και στόχο την «εξόντωση» του ακόμη και με τη χρησιμοποίηση ανορθόδοξων συμπεριφορών. Τελειώνοντας, σαν επίλογο κρατήσαμε το διπλό μεταγραφικό χτύπημα του Ιβάν με δυο παίκτες από το πάνω ράφι (Ολιβέιρα, Ίνγκασον) που κατά την προσωπική μας άποψη, αποτελεί συγχρόνως κι ένα εμφατικό μήνυμα προς τη συμμορία. Με το οποίο ο Ιβάν την προειδοποιεί: «Ακόμη δεν τέλειωσα μαζί σας. Να ξέρετε όταν θα έχω τελειώσει, εσείς θα αποτελείτε μια θλιβερή ανάμνηση για το ελληνικό ποδόσφαιρο».
ΥΓ: Ο Ολιβέιρα είναι έτοιμος. Ας τολμήσει ο Λουτσέσκου να τον επιστρατεύσει άμεσα. Χρειάζεται βέβαια ένα ρίσκο. Νομίζουμε ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση αξίζει τον κόπο.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (1/2)
