Ο Αλεξάνταρ Στανόγεβιτς υποχρεώνεται σε αλλαγή πλάνων. Η κακή εμφάνιση κόντρα στη Φένλο- επαναλαμβανόμενη στα φιλικά παιχνίδια- τον υποχρεώνει να αποσύρει στο συρτάρι το φιλόδοξο σύστημα 4-4-2 με το οποίο ήθελε να παίζει ο ΠΑΟΚ και να επαναφέρει το περσινό 4-3-3 του Βλάνταν Ίβιτς, που οι παίκτες γνωρίζουν να παίζουν με κλειστά μάτια. Στερνή μου γνώση…
Ο Σέρβος τεχνικός έκανε το πρώτο λάθος. Όταν ήρθε, στις πρώτες του δηλώσεις, υποστήριξε ότι γνωρίζει σε βάθος το ρόστερ, τα δυνατά και αδύνατα σημεία των παικτών, το προφίλ του καθένα, τι μπορεί να προσφέρει και τι όχι. Με βάση αυτά υποστήριξε ότι θα παίζει 4-4-2. Σήμερα αποδεικνύεται ότι κάτι δεν πήγε καλά και επαναφέρει το 4-3-3. Έκανε λάθος όταν δήλωνε ότι γνώριζε το ρόστερ η κάνει λάθος σήμερα που λέει ότι θα αλλάξει το αρχικό του σύστημα;
Σε κάθε περίπτωση ήταν φάουλ. Το πρώτο. Βέβαια το γεγονός ότι το αντιλήφθηκε γρήγορα και αλλάζει πορεία αποδεικνύει ότι μαθαίνει γρήγορα, καταλαβαίνει και παραδέχεται τα λάθη του, δεν είναι δογματικός, δεν έχει κόμπλεξ να δηλώσει δημόσια ότι δεν του βγήκε. Όπως πιστώνεται το λάθος, έτσι πρέπει να του πιστωθεί και η ικανότητα να το διορθώνει γρήγορα.
Όμως όλο αυτό αποδεικνύει και κάτι ακόμη. Ότι ο κανόνας που ήθελε τον Στανόγεβιτς να συνεχίζει το πλάνο που είχε αρχίσει ο Ίβιτς ήταν λόγια κενά περιεχομένου. Γιατί αν ήταν έτσι δεν άλλαζε το σύστημα με το καλημέρα. Θα συνέχιζε να χτίζει από το σημείο που το είχε αφήσει ο προκάτοχος και συμπατριώτης του. Ο Στανόγεβιτς ήθελε να βάλει την δική του σφραγίδα.
Αυτό δεν είναι κακό. Κακό είναι που ο ΠΑΟΚ δεν έχει μια συγκεκριμένη γραμμή να ακολουθούν όλοι οι προπονητές ανεξάρτητα από τα πιστεύω τους. Γιατί όλοι πρέπει να υπηρετούν το πιστεύω της ομάδας και όχι το προσωπικό τους. Διαφορετικά θα είμαστε μια στο καρφί και μια στο πέταλο.
