Η χθεσινή απεργία των ΜΜΕ μας έδωσε την ευκαιρία να αφοσιωθούμε στο περπάτημα και στις φωτογραφίες σε ότι αφορά την πόλη του Μινσκ.
Αποστολή: Γιώργος Ζαϊρης
Μια πόλη όπου είναι ξεκάθαρο ότι ο ήλιος αγνοείται και σπάνια τον βλέπουν οι 2.000.000 κάτοικοι της πόλης. Μουντάδα, συννεφιά, πολύ κρύο και χιονισμένα τοπία.
* Η πόλη του Μινσκ στην ουσία είναι διασκορπισμένη σε μια πολύ μεγάλη περιοχή. Κανείς δεν μπορεί να πει με ασφάλεια αν υπάρχει αυτό που λέμε το "απόλυτο κέντρο" της πόλης. Και αυτό διασκορπισμένο στους μεγάλους δρόμους που διασχίζουν την πόλη.
* Οι άνθρωποι είναι φιλόξενοι και η αλήθεια είναι ότι μπορείς να συννενοηθείς μαζί τους στα αγγλικά εύκολα. Άλλωστε το ότι το καθεστώς της Λευκορωσία είναι "κλειστό" δεν έχει εμποδίσει τον ευρωπαϊκό εκσυχρονισμό της χώρας. Τουλάχιστον εδώ στο Μινσκ μπορείς να βρεις αλυσίδες καταστημάτων που συναντάς σε μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις είτε σε ότι έχει να κάνει την ένδυση, είτε σε ότι έχει να κάνει ρούχα, κινητή τηλεφωνία, ηλεκτρονικά, αυτοκίνητα.
* Το 1 ευρώ αντιστοιχεί με 13.300 δικά τους νομίσματα. Καταλαβαίνει δηλαδή κανείς ότι η λέξη... εκατομμύριο εδώ χάνει την αξία της. Για παράδειγμα ένα γεύμα έξι ατόμων που κόστισε κοντά στα 150 ευρώ, πληρώθηκε με 2.100.000 δικά τους νομίσματα
* Και μια που ανέφερα χρήματα, να σημειώσω ότι με εξαίρεση τα πολυτελέστατα ξενοδοχεία που "ψιρίζουν" για τα καλά τους Ευρωπαϊους ή Κινέζους επισκέπτες, στην πόλη μπορείς να πιεις καφέ και να τον απολαύσεις με 1,2 ευρώ. Ή να φας μια πίτσα με 4,5 ευρώ.
* Η αλήθεια είναι επίσης ότι αν κάποιοι ταξιτζήδες (από LADA μέχρι ΒΜW με θερμαινόμενα καθίσματα) στο πρόσωπο σου προσπαθούν να βγάλουν για μια διαδρομή δυο χιλιομέτρων το μεροκάματο. Αν αντιδράσεις ή θυμώσεις τότε συνειδητοποιούν ότι δεν μπορούν να σε πιάσουν κορόιδο.
* Όλα είναι μουντά από την άποψη ότι η συννεφιά και το χιόνι δεν σου επιτρέπουν να διακρίνεις άλλα χρώματα. Παγωμένη η λίμνη στο κέντρο της πόλης με τις πάπιες να προσπαθούν να βρουν ένα σημείο για να κολυμπήσουν.
* Αυτό που κάνει ιδιαίτερη εντύπωση είναι η καθαριότητα στο κέντρο,τα επιβλητικά κτίρια και για μια ακόμη φορά το γράφω, οι μεγάλοι δρόμοι. Που για να τους περάσεις ως πεζός έχεις μια μόνο λύση: υπόγεια διάβαση.
