Προπονητές δεν είμαστε. Προπονητές δε θα γίνουμε. Ως εκ τούτου σε προπονητές δεν λέμε: «Έλα παππού, να σε δείξω τα αμπελοχώραφα σου»! Σαφές;
Δεν χρειάζεται βέβαια, να είμαστε προπονητές, για αν αντιληφθούμε τα προφανή. Τις αδυναμίες του (…έτσι ή αλλιώς) κυρίαρχου στο ελληνικό ποδόσφαιρο ΠΑΟΚ, επί παραδείγματι. Τις …αδυναμίες οι οποίες αποκαλύπτονται όταν ο ΠΑΟΚ δεν προσεγγίζει τα standards της απόδοση του. Κι αποδίδει μόλις το medium της ισχύος του. Όπως συνέβη και κόντρα στη Λαμία και κόντρα στη Λάρισα…
Αυτές οι κατά την ταπεινή (πάντα) άποψη μας είναι η έλλειψη ντρίπλας για διείσδυση στην αντίπαλη περιοχή από τα άκρα κι η έλλειψη κάθετης πάσας για διείσδυση από το κέντρο.
Εδώ πάντως, να εξηγηθούμε, για να μην παρεξηγηθούμε. Κι η Λαμία κι η Λάρισα δεν είναι οι ομάδες, οι οποίες ήταν εύκολη λεία στην αρχή του Πρωταθλήματος. Οργανώθηκαν και δυνάμωσαν αρκετά. Με δυο λόγια; Έγιναν δύσκολη λεία!
Την Κυριακή λοιπόν – για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι - ένα… τρένο έκλεισε τον δρόμο στον ΠΑΟΚ. Η διπλή άμυνα ζώνης προκάλεσε μάλλον, αμηχανία. Κυριαρχούσαν οι γηπεδούχοι. Δεν αξιοποιούσαν την κυριαρχία τους. Χρειάστηκαν δύο κάθετες πάσες για το 1-1 και το 2-1. Χρειαζόταν νωρίτερα και ντρίπλες από τα άκρα, για μπασίματα. Αυτά κατά κανόνα – όπως και στο μπάσκετ – λύνουν τις ζώνες!
Ε, αυτά τα απλά στοιχεία ο ΠΑΟΚ τα στερείται στους αγώνες, στους οποίους η απόδοση του δεν υπερβαίνει τη μετριότητα. Με αυτά τα απλά στοιχεία θα μπορούσε, να ξεπεράσει ευκολότερα πολλά από τα εμπόδια τα οποία δύσκολα ξεπέρασε. Και μη μας πείτε εδώ: Ποιο είναι τα πρόβλημα αφού τα ξεπέρασε;
Το πρόβλημα είναι τις προλαμβάνει αυτές τις δυσκολίες. Να τις ξεπερνά ακόμη και με το medium της ισχύος του. Να είναι δηλαδή, προετοιμασμένος γι’ αυτές. Και φυσικά, να διαθέτει τους ικανούς παίκτες για ντρίπλες στα άκρα και για κάθετες πάσες. «Κάλλιον το προλαμβάνειν ή το θεραπεύειν», κατά τον πατέρα της Ιατρικής, Ιπποκράτη του εκ Κω ορμώμενου.
Δε θα έπρεπε , να πράττει ανάλογα ο ΠΑΟΚ; Να προλαμβάνει καταστάσεις από το να τις διαχειρίζεται; Να μην αγχώνεται κι ως ομάδα κι ως κόσμος;
Από την πλευρά – επιτρέψτε μας να – θεωρούμε, πως ο ΠΑΟΚ με μία ντρίπλα και με μία κάθετη (το μία, αριθμητικά:1, κατά πως λέει ο λόγος) θα αλλάξει εντυπωσιακά. Δεν το λέμε εμείς. Το λένε τα γεγονότα.
Η τακτική του εμβόλου, με την πίεση την οποίαν ασκεί ο ΠΑΟΚ στους αντιπάλους του δεν αποδίδει πάντα. Τούτο δε, επειδή ένας αγώνας διαρκεί 90 λεπτά. Λίγο ατυχία, λίγο αστοχία και… Να το θεριεύει το άγχος! Δεν θέλει κόπο – επιμένουμε = τρόπο θέλει…
Τρόπο και παίκτες ικανούς ντριπλάρουν στα άκρα, να μπουκάρουν στην περιοχή. Παίκτες ικανούς να βγάλουν κάθετες πάσες, να τρυπήσουν την άμυνα. Κι εδώ που τα λέμε, δεν λείπουν τέτοιοι παίκτες από τον ΠΑΟΚ. Δε λέμε πως περισσεύουν. Δε λείπουν, λέμε. Τούτο δε, επειδή δεν είναι μόνον θέμα προπονητή. Για να μην φορτώνουμε στον Ραζβάν Λουτσέσκου ευθύνες οι οποίες δεν είναι μόνον δικές του. Σαφές;
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (12/12)
