Γαλάζιος ουρανός μ΄ ελάχιστες λευκές ανοιξιάτικες πινελιές πάνω από το Καυτανζόγλειο. Φίλαθλοι αρκετοί, σε σχέση με άλλες φορές, στις κερκίδες με τη χαρά διάχυτη στην ατμόσφαιρα με τα μεγάφωνα στο διαπασών να τους υπενθυμίζουν… μετά μουσικής για τα Πρωταθλήματα που κατέκτησαν, η ποδοσφαιρική ομάδα, οι έφηβοι στο βόλεϊ και τα κορίτσια στο μπάσκετ (με παράλληλη άνοδο στην Α1).
Και ενώ οι ποδοσφαιριστές αποθεώθηκαν στο τέλος του νικηφόρου αγώνα τους, έφηβοι και κορίτσια χειροκροτήθηκαν θερμά πριν την έναρξη από όλους και φυσικά θα ένοιωσαν ρίγη συγκίνησης απ΄ τα συνθήματα εξαιρετικά αφιερωμένα σε αυτούς. Το αποτέλεσμα του ποδοσφαιρικού αγώνα ήταν το αναμενόμενο, όταν βέβαια οι πρωταθλητές αποφάσισαν να αγωνιστούν ως τέτοιοι.
Το κλου της όλης παράστασης των κυανόλευκων δεν ήταν άλλο από το γκολ του Ρόβα που ήταν και το τριακοστό στην κανονική διάρκεια του Πρωταθλήματος. Το οποίο έψαχνε είναι αλήθεια από την αρχή του αγώνα, θα το πετύχαινε ίσως στο 58΄όταν προτίμησε να πασάρει στον Τάι για να σκοράρει και το κατάφερε στο 68΄με τον γνωστό του τρόπο.
Σαν παιδί που είναι και χωρίς δόλο κλώτσησε την μπάλα προς τη σέντρα για να δεχτεί την κίτρινη παρακαλώ από τον τυπολάτρη, τρομάρα του, διαιτητή από το Κιλκίς Ασβεστόπουλο με το όνομα, ο οποίος στο πρώτο μέρος δεν καταλόγισε πέναλτι όταν ο Ρόβας από παρατεταμένο τράβηγμα της φανέλα του από αντίπαλο αμυντικό σωριάστηκε στη μεγάλη περιοχή.
Πολύ σωστά ο Σπύρος Μπαξεβάνος στις δηλώσεις του σχολίασε καυστικά: «Δυστυχώς σε ένα παιχνίδι χαρά για εμάς κατάφεραν οι διαιτητές και μας εκνεύρισαν χωρίς να υπάρχει λόγος. Πρέπει να καταλάβουμε ότι πρέπει να αφοσιωνόμαστε μόνο στο αγωνιστικό κομμάτι. Να κάνουμε την δουλεία μας όπως πρέπει και να μην εκνευριζόμαστε ούτε από αντιπάλους ούτε από τις διαιτητικές αποφάσεις».
Εμ τον έσκασε τον άνθρωπο όπως και όλον τον κυανόλευκο πάγκο αφού φρόντισε για ψύλλου πήδημα να «κιτρινίσει» άλλους δυο παίκτες. Αρχοντας του γηπέδου βλέπετε και άλλωστε πότε θα του δοθεί η ευκαιρία να διαιτητεύσει παιχνίδι όπου θα παίζει ο Ηρακλής. Τέλος πάντων. Είπε και κάτι άλλο ο κυανόλευκος τεχνικός το οποίο ήταν όλα τα λεφτά για μένα: «Συγχαρητήρια στα παιδιά για την προσπάθεια τους, από εδώ και πέρα όμως ξεκινάνε τα δύσκολα και πρέπει να δουλέψουμε σκληρά για να πετύχουμε τον στόχο μας, που είναι η άνοδος». Καλά τα πανηγύρια κι οι χοροί αλλά… τώρα θα γραφτεί ο κορυφαίος επίλογος.
Διότι πράγματι από τις δοκιμασίες αναδείχτηκαν οι δυνατότερες ψυχές όσων παιδιών επέμειναν από εκείνη την αρχή της αποκάλυψης. Οι πιο ισχυροί χαρακτήρες σε αυτόν τον «υπέροχο» κόσμο του ποδόσφαιρο σφραγίστηκαν στην πορεία με «τύπους επί των ήλων» στα μέλη και τις συνειδήσεις ολονών. Και αυτά χρειάζεται να κρατήσουν ως μια ένδειξη ότι πετύχαν, επιζήσανε και αυτοί οι τύποι, τα σημάδια δηλαδή, να τα εκλάβουν ως μια ευκαιρία να γίνουν ακόμα πιο δυνατοί.
Έτσι ο αγώνας συνεχίζει και αφού το περίμεναν ας προσπαθήσουν, αφιερώνοντας χρόνο για να φτάσουν έως το τέλος. Διαφορετικά, δεν θα έχει νόημα το ξεκίνημά τους. Σημαίνει ότι πρέπει να υπερβούν τα όριά σας και να βρίσκονται συνεχώς σε εγρήγορση., ακόμα και να περάσουν αρκετό χρόνο μόνοι τους. Γιατί η απομόνωση , του νου εννοείται, είναι ένα δώρο που κάνει τα σπουδαία πράγματα να γίνουν αληθινά.
Είναι κανόνας αυτή η δοκιμασία για όσους οπωσδήποτε είναι αποφασισμένοι να μη αφήσουν κάτι στη μέση από τη στιγμή που έδωσαν όρκο τιμής να το ολοκληρώσουν. Και οι παίκτες του Ηρακλή ανήκουν ,με προσωπική επιλογή, σε αυτή την κατηγορία των ανθρώπων με τις έως τώρα αποδείξεις πάντα…
