Αντε τώρα «στα δικά μας», που λένε και κάποιοι κοντόμυαλοι τηλεπαρουσιαστές, λες και ό,τι συμβαίνει στον πλανήτη γη δεν αφορά και σ’ εμάς. Ενώ τα «δικά μας» θα έπρεπε να είναι πώς θα μοιάσουμε, γενικώς ως ποδόσφαιρο, τους ανώτερους σε όλους τους τομείς, Ευρωπαίους, εμείς θα βολευτούμε μια χαρά, στρέφοντας το ενδιαφέρον μας στους αγώνες της ψωροκώσταινας.
Αυτά είναι «τα δικά μας». Τα ματς ενός ταλαίπωρου Πρωταθλήματος, με πολύ χαμηλή ποιότητα και άφθονη αναξιοπιστία. Θα ξεχάσουμε τα διδάγματα που ήρθαν από την Τσέλσι, τον Αγιαξ, ακόμη και από τη… μισή Μπέτις και θα γουστάρουμε με το Αστέρας Τρίπολης – Απόλλων Σμύρνης, το Παναιτωλικός - Λαμία και πάει λέγοντας.
Βέβαια, στο «πάει λέγοντας» έχουμε και ένα ντέρμπι. Το ΠΑΟΚ – ΑΕΚ έχει όντως μια ξεχωριστή σημασία κι αν θέλει να το φιλοσοφήσει κανείς σοβαρά, η σημασία του έγκειται στο γεγονός ότι έχει βαθμολογική αξία ως προς τη διεκδίκηση του τίτλου του πρωταθλητή. Γιατί ο πρωταθλητής θα έχει και του χρόνου τη δυνατότητα να περάσει σχετικά εύκολα σε όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ. Όχι, βέβαια, για να ξεφτιλιστεί, όπως η ΑΕΚ, που… δεν υπήρχε στο Αμστερνταμ, όχι για να εκτεθεί, όπως ο Ολυμπιακός με τους αναπληρωματικούς της Μπέτις, ούτε και για να φανεί η τεράστια διαφορά κλάσης με τις πραγματικά μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες, όπως έγινε στην Τούμπα με τον ΠΑΟΚ και την Τσέλσι, αλλά για να έχει την ευκαιρία να δυναμώσει, να γίνει πιο ποιοτικός, πιο ανταγωνιστικός, μήπως και καταφέρουμε, ως ελληνικό ποδόσφαιρο, να κάνουμε ένα βήμα προόδου.
Για τον ΠΑΟΚ υπάρχει μια πρόσθετη ιδιαιτερότητα, μετά από όσα τραγελαφικά συνέβησαν πέρσι, με τον Κομίνη, τον Ποντίκη και τους δήθεν τρομοκρατημένους παίκτες της ΑΕΚ. Πρέπει να δοθεί μια ακόμη αποστομωτική απάντηση, μετά τον τελικό του Κυπέλλου. Πρέπει να επιτευχθεί μια νίκη που θα δείξει ότι ο ΠΑΟΚ ήταν πέρσι, αλλά είναι και φέτος καλύτερη ομάδα από την ΑΕΚ. Στο κάτω – κάτω, ο περσινός ΠΑΟΚ αγωνίζεται κατά βάση και φέτος.
Δεν μπορεί να μην είναι συναισθηματικά φορτισμένο το αυριανό ματς μετά την περσινή εν ψυχρώ κλοπή του τίτλου από τον ΠΑΟΚ για το χατίρι της ΑΕΚ. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό να γίνει σωστή διαχείριση των συναισθημάτων. Ο ΠΑΟΚ πρέπει να βγει κερδισμένος από αυτή τη μάχη και όχι χαμένος. Και πρέπει να προσπαθήσουν γι’ αυτό όχι μόνο οι παίκτες και ο Λουτσέσκου. Την ίδια υποχρέωση έχουν οι οπαδοί και όλα τα στελέχη του οργανισμού ΠΑΟΚ.
Ποτέ ξανά δεν πρέπει να πιαστεί ο ΠΑΟΚ κορόιδο, ούτε από τους Γκαρθία, ούτε από τους Αρετόπουλους, ούτε από τους Κομίνηδες, ούτε από τους Δημητριάδηδες και τους Λιμπερόπουλους. Από τα περσινά γεγονότα πρέπει να αποδειχθεί ότι έγιναν όλοι πιο σοφοί. Μαζί με την ομάδα και τον κόσμο, όλοι ανεξαίρετα οι άνθρωποι της ΠΑΕ. Γιατί η φράση «προστατεύω την ομάδα» περιέχει τεράστια ευθύνη και, για να γίνει πράξη, απαιτεί μεγάλη εξυπνάδα…
ΥΓ. Μια φωτογραφία για… να μην ξεχνιόμαστε: Ο Βαρέλα πανηγυρίζει, ο Μπάρκας κλαίει τη μοίρα του, ο Βράνιες κλωτσάει την μπάλα νευριασμένος, ο Κομίνης και ο Ποντίκης τρέχουν προς τη σέντρα. Κι ύστερα, ξαφνικά, αλλάζουν όλα…
