Καμία έκπληξη για τον τρόπο που αντιμετωπίζεται η κατάκτηση του Κυπέλλου από τον ΠΑΟΚ. Λογικό είναι η ΑΕΚ να γκρινιάζει για το δεύτερο γκολ της ομάδας της Θεσσαλονίκης και να «χτίζουν» πάνω σ’ αυτή τη φάση Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός, παραβλέποντας το πέναλτι του Σιμόες στον Κρέσπο.
Περίπου ίδιες πιστεύω ότι θα ήταν και οι αντιδράσεις του ΠΑΟΚ σε ανάλογη περίπτωση. Αυτά είναι μέσα στο παιχνίδι, παρότι κατ’ ανάγκη ένα διαιτητικό λάθος δεν κρύβει πάντα τη συνομωσία όλου του πλανήτη. Λάθη πάντα υπήρχαν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν από τους διαιτητές οπότε και οι ομάδες οι οποίες θα αισθάνονται αδικημένες θα γκρινιάζουν, όχι γιατί διεκδικούν το δίκαιο τους σ’ έναν αγώνα που έχει λήξει, αλλά γιατί στήνουν το σκηνικό για τη συνέχεια.
Κι αυτό είναι που θα πρέπει να ανησυχεί τον ΠΑΟΚ ενόψει των αγώνων των πλέι οφ. Πολύ δε περισσότερο γιατί το πρόβλημα δεν είναι μόνο αθλητικό. Ο Ιβάν Σαββίδης είναι πλέον ένα σημαντικό επιχειρηματικό μέγεθος της χώρας κι αυτό σε συνδυασμό με τη δυναμική που αντλεί από τις επιτυχίες του ΠΑΟΚ, λογικό είναι να μην αρέσει στα επιχειρηματικά παρεάκια τα οποία παραδοσιακά ασχολούνται και με το επαγγελματικό ποδόσφαιρο στην Ελλάδα.
Οι ιδιοκτήτες των μεγάλων ομάδων της Ελλάδας οι οποίοι έχουν το ποδόσφαιρο ως πολιορκητικό κριό για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα τους τα οποία εκπορεύονται από τις επιχειρήσεις και την πολιτική. Και απ’ ότι μας διδάσκει η ιστορία του ποδοσφαίρου μια χαρά τα καταφέρνουν επί δεκαετίες.
Από τη στιγμή λοιπόν που το ποδόσφαιρο δεν μπαίνει στην πραγματική του βάση επόμενο είναι να γίνεται ό,τι γίνεται στους εγχώριους αθλητικούς αγώνες. Μην πιστεύετε λοιπόν ότι μπορεί να αλλάξει κάτι. Απλώς μετράμε αντίστροφα μέχρι την επόμενη φορά. Κι αυτό θα γίνεται όσο οι εμπλεκόμενοι, ιδιοκτήτες, πολιτεία, και θεσμικοί φορείς δεν ξεκαθαρίζουν τι ποδόσφαιρο θέλουν; Ένα προϊόν που δίνει χαρά στον κόσμο ή ένα «εργαλείο» που θα εξυπηρετεί συμφέροντα άσχετα με το άθλημα.
FOCUS
Eρώτηση ενός απλού φορολογούμενου: Τα τουρνικέ από το Ολυμπιακό έργο του Πανθεσσαλικού το οποίο πλήρωσαν όλοι οι Ελληνες πού βρίσκονται; Μήπως μπορεί η πολιτική ηγεσία του αθλητισμού να απαντήσει στο ερώτημα;