Πολύ κακό για το τίποτε; Κατά πως φαίνεται και όπως όλα δείχνουν μέχρι στιγμής τουλάχιστον πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, στο τέλος της μεταγραφικής περιόδου -εκτός συγκλονιστικού απροόπτου- δε θα έχουμε την ευκαιρία να μιλήσομε για κάποιες σημαντικές επιτυχίες πολύ περισσότερο και για υπερβάσεις, οι οποίες με μια συνοπτική αποτίμησή τους θα μπορούσαν να μας δώσουν το δικαίωμα να αναφερθούμε σε αξιόλογες προσπάθειες με θετικά αποτελέσματα.
Μέχρι σήμερα και αν εξαιρέσουμε δύο τρεις συγκεκριμένες κινήσεις που έγιναν στοχευμένα και με σωστές ποδοσφαιρικές προδιαγραφές, όλα τα «υπόλοιπα» κινήθηκαν στον αστερισμό της αοριστολογίας και της ανευθυνότητας, με προφανή σκοπό να ικανοποιηθούν οπαδικά συναισθήματα και κατ’ επέκταση να συγκαλυφθούν και οι παντός είδους ανεπάρκειες (περισσότερο οικονομικές) των παραγόντων που διαχειρίζονται αυτή τη σημαντική υπόθεση της ενίσχυσης του ρόστερ των ομάδων τους.
Εκατοντάδες ονόματα υποψηφίων εκτοξεύονται από έναν τεράστιο επικοινωνιακό ανεμιστήρα προς πάσα κατεύθυνση, χωρίς σεβασμό και με ανύπαρκτη τη συναίσθηση της υψηλής ευθύνης για σωστή ενημέρωση απέναντι στην κοινή γνώμη. Άλλες τόσες «προσυμφωνίες» που αυτοακυρώθηκαν πριν ακόμη ανακοινωθούν συμπληρώνουν το κάδρο αυτής της σύγχυσης και της αναξιοπιστίας, με τους μανατζαραίους -την αδίστακτη αυτή φάρα σε ένα μεγάλο μέρος της- να βάζει και τις δικές της έντονες πινελιές.
Μέσα λοιπόν σε αυτό το ζοφερό περιβάλλον, λίγες περιπτώσεις, μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού ξεχωρίζουν και έρχονται να δηλώσουν απλά ότι αποτελούν την εξαίρεση στον κανόνα. Στο πλαίσιο των διεργασιών ξεχωριστή θέση υπάρχει οπωσδήποτε για τις παντός είδους ανανεώσεις, για τους απαραίτητους δανεισμούς με τις αλληλοεξυπηρετήσεις (πολλές από τις οποίες ενέχουν και υποψίες παρανόμων συναλλαγών). Ας πάμε όμως στους τέσσερις εκπροσώπους της μεγάλης κατηγορίας, προσπερνώντας τους μικρομεσαίους και τους νεοφερμένους.
Ξεκινώντας από τον ΠΑΟΚ, που έκλεισε μια αξιόλογη μεταγραφή (έτοιμη από το παρελθόν) με τον Χατσερίντι και προχωράει σταθερά για την δεύτερη με τον Βέρνμπλουμ. Δύο σωστές κινήσεις. Δίπλα τους όμως μπαίνει σαν μουτζούρα η απίστευτη περίπτωση με την προσυμφωνία που έγινε -και μάλιστα πίσω από τον πλάτη του Λουτσέσκου- (θέμα για το οποίο θα επανέλθουμε) της απόκτησης ενός 37χρονου παροπλισμένου, ο οποίος επιπρόσθετα επιβαρυνόταν και με ποινή για χρήση αναβολικών. Στοιχείο που δείχνει έλλειψη ενδοσυνεννόησης αλλά και περίεργης ανευθυνότητας συγκεκριμένου προσώπου, που έχει σοβαρή θέση μέσα στο ποδοσφαιρικό τμήμα.
Στον ΠΑΟΚ βέβαια υπάρχει σήμερα και μια αρκετά σημαντική ανακύκλωση ονομάτων τη στιγμή που οι θέσεις κάλυψης είναι περιορισμένες και προδιαγεγραμμένες. Προχωρώντας στην ΑΕΚ βλέπουμε διστακτικότητα στις ανανεώσεις (περίπτωση Κονέ), απώλεια βασικών παικτών (Αραούχο) και περίεργο ναυάγιο σε μια μεταγραφή παίκτη από τον Εργοτέλη (Κάιπερς) για ασήμαντη οικονομική διαφορά. Η «μαϊμού πρωταθλήτρια» αυτή τη στιγμή έχει να επιδείξει μία αξιόλογη μεταγραφή, αυτή του ταλαντούχου Αλμπάνη. Εξαγγελίες και υποσχέσεις πάμπολλες.
Στο λιμάνι τα καράβια αρμενίζουν μονίμως πλέον στα ρηχά. Κόλλησε για λόγους οικονομικούς η μεταγραφή του Μολέδο και σαν αντιστάθμισμα επέστρεψε ο Φετφατζίδης. Εξαγγέλλεται μεγάλη ενεργοποίηση και δραστηριοποίηση των περισσότερων δανεικών. Μόνη μεταγραφή ο Χριστοδουλόπουλος κι αυτή με τον αστερίσκο που αναφέρεται στη δεδομένη απόφαση της ΑΕΚ να κινηθεί νομικά για την ακύρωσή της. Για τους πράσινους δεν μπορεί να γίνει σοβαρός λόγος, να σκεφτεί κανείς ότι τη στιγμή που προαναγγέλλει αλλαγή σελίδας με τους Ταϋλανδούς μεγαλοεπιχειρηματίες να έρχονται, παρακαλούν γονατιστοί τον ΠΑΟΚ να τους δώσει τον Κάτσε και τον Μυστακίδη και μάλιστα με πληρωμένα τα συμβόλαιά τους!!! Θολή, φτωχή και αιωρούμενη λοιπόν η μέχρι στιγμής μεταγραφική δραστηριότητα, δυσκολεύει την οποιαδήποτε σοβαρή δημοσιογραφική προσέγγιση. Ευχόμαστε να υπάρξει διαφοροποίηση στη συνέχεια.
ΥΓ: Διαβάζοντας το χθεσινό σχόλιο του Κυριάκου Θωμαΐδη για την ασφυξία που προκαλεί ο θανάσιμος εναγκαλισμός του ελληνικού ποδοσφαίρου με την αποικιοκρατική επιτροπεία, το εκλάβαμε σαν μια σοβαρή επιβεβαίωση των όσων προβάλαμε στο προχθεσινό ολοσέλιδο σημείωμα των «Ελευθέρων Σκέψεων».
