Ο ανύπαρκτος (και φέτος) μεταγραφικός σχεδιασμός έχει σαν συνέπεια να προκληθούν κάποιες «μαύρες τρύπες» που επιβάλλεται να καλυφθούν άμεσα. Η πρόωρη και απερίσκεπτη παραχώρηση του Γιαννούλη, ένα από τα μεγαλύτερα λάθη.
Όταν ένα «κλαμπ» του μεγέθους και της οικονομικής ισχύος του ΠΑΟΚ όπως επίσης και των υψηλών προσδοκιών που έχουν ανεβάσει πολύ ψηλά τον πήχη των διακρίσεων τις παραμονές της λήξης της προθεσμίας των μεταγραφών παρουσιάζει μαύρες τρύπες (ελάχιστες βέβαια) και αδυναμίες εκπλήρωσης στοιχειωδών αναγκών ενίσχυσης έστω και σε επίπεδο εφεδρειών, σίγουρα είναι κάτι που προβληματίζει. Βέβαια, αυτό το κλαμπ τα τελευταία χρόνια κι επί μονίμου βάσεως σε αυτό το συγκεκριμένο «θέμα» έχει να επιδείξει, αλλά και να αποδείξει πως ο σοβαρός μεταγραφικός σχεδιασμός είναι κάτι το παντελώς άγνωστο, παράταιρο και ως ένα σημείο και ανεπιθύμητο σε συγκεκριμένους που αποδεικνύουν σε αρκετές περιπτώσεις περίεργες αντιποδοσφαιρικές συμπεριφορές.
Το να διαβάζει σήμερα ο ΠΑΟΚτσής ότι ο Λουτσέσκου προσπαθεί να βρει λύση για τη θέση του αριστερού μπακ προκειμένου να δώσει ανάσες στο Βιεϊρίνια, ότι πειραματίζεται με τον δεξιοπόδαρο Κρέσπο και δοκιμάζει έναν πιτσιρικά όχι για τώρα αλλά για το μέλλον, σίγουρα ενοχλείται. Και αυτό, γιατί ενώ υπήρχε η σωστή λύση με το νεαρό Γιαννούλη, στην κυριολεξία έτοιμο και ώριμο με μια χρονιά γεμάτη στον Ατρόμητο… κάποιοι βιάστηκαν και προτίμησαν στο άψε – σβήσε, να τον ξαναστείλουν σε δεύτερο δανεισμό προκειμένου να βγάλουν από την κατάψυξη και να διατηρήσουν στην επικαιρότητα τον μονίμως τραυματία και παρκαρισμένο αργόμισθο Λεβέκ.
Για πολλούς αν όχι για όλους, η περίπτωση αυτή αποτελεί την επιτομή μιας σκανδαλώδους και ασυγχώρητης εμμονής η οποία δυστυχώς οδηγεί και σε σκέψεις πέρα από την αποδοχή ενός κλασικού λάθους. Η συγκεκριμένη απόφαση η οποία κατά πάσα πιθανότητα είναι προϊόν πίεσης ή παρέμβασης, προκάλεσε ένα σοβαρό πρόβλημα που θα μπορούσε να αποφευχθεί. Ο Γάλλος μεταγραφή αποκλειστικά του τεχνικού διευθυντή (όπως και ο Μπρκιτς) διασώθηκε και θυσιάστηκε αντίστοιχα ο Γιαννούλης. Η απόψυξη του Λεβέκ δύσκολα θα μπορούσε να εξηγηθεί και να δικαιολογηθεί. Είναι αλήθεια πως στον ΠΑΟΚ του γενναιόδωρου Ιβάν πολλά και αρκετά περίεργα συμβαίνουν σε κάθε μεταγραφική περίοδο. Αυτή τη φορά όμως όλοι περιμέναμε και συγχρόνως κι ελπίζαμε να μην υπάρξουν τέτοιου είδους «εκτροπές».
Ο Λουτσέσκου μας είχε πείσει από την πρώτη στιγμή ότι δεν θα τις επιτρέψει, ξαποστέλνοντας έναν 37χρονο ντοπαρισμένο που του κουβάλησαν. Στην υπόθεση Λεβέκ όπως πληροφορηθήκαμε τον… «προσπέρασαν». Ίσως συμμετοχή στο παρασκήνιο να έχει ο ίδιος τύπος που «έφαγε» και τον Χατζησαΐα για κάποιους λόγους που δεν είναι του παρόντος να αναφέρουμε. Συνοπτικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι σε μια περίοδο που όλα κυλούσαν ομαλά και αισιόδοξα μετά την κατάκτηση του κυπέλλου, με άνεση χρόνου και χρήματος, έχουμε το φαινόμενο να παρουσιάζονται παθογένειες και περίεργες εμμονές του παρελθόντος. Κάτι που χαρακτηρίζεται για το σημερινό ΠΑΟΚ του Ιβάν επικίνδυνο και αδικαιολόγητο.
Συμπεριφορές που οδήγησαν σε λάθη και σε μια μεταγραφική αυτοπαγίδευση, τις δυσκολίες και τα κενά της οποίας θα πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα και αποτελεσματικά. Εν κατακλείδι θα λέγαμε πως αναμένεται η συνηθισμένη παρέμβαση της τελευταίας στιγμής από το μεγαλομέτοχο για να αποτραπεί η οποιαδήποτε τελική αρνητική κατάληξη της μεταγραφικής περιόδου. Στο περιθώριο της οποίας αξίζει να τονίσουμε ότι η αισιόδοξη εικόνα όλων των νέων και ταλαντούχων Ελλήνων παικτών που διαθέτει σήμερα ο ΠΑΟΚ στο προχθεσινό φιλικό παιχνίδι ενθουσίασε και γέμισε ελπίδες την ασπρόμαυρη οικογένεια.
ΥΓ: Η διαχείριση της επιστροφής του Ουάρντα αποτελεί ένα πολύ σοβαρό θέμα για αυτό θεωρείται απαραίτητο να ανατεθεί αποκλειστικά και μόνο – και χωρίς παρεμβάσεις – στο Ραζβάν Λουτσέσκου.
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (29/6)