Ίσως θα περιμένατε στο σημερινό σχόλιο να ασχοληθώ με τα όσα φαιδρά συνέβησαν μέχρι να καταλήξει η ΚΕΔ στον ορισμό του διαιτητή. Να πάρω μέρος δηλαδή στα καραγκιοζιλίκια της παρεούλας Τριτσώνη και να αντιπαρατεθώ με την Ενωσίτικη προπαγάνδα που επιστρατεύει για να αποκομίσει επικοινωνιακά οφέλη από την απόφαση της μετάκλησης του ξένου ρέφερι στον τελικό.
Οι Αθηναίοι πρώτοι βέβαια στο παραμύθιασμα (δυστυχώς όμως και στην γκάφα και την αυτογελοιοποίηση), αφού με νύχια και με δόντια προσπάθησαν και πέτυχαν να εξουδετερώσουν τον ορισμό του κατά τεκμήριου καλύτερου Έλληνα διαιτητή Σιδηρόπουλο, οι αθεόφοβοι χωρίς να το πολυσκεφτούν έβγαλαν «ανακοίνωση – γλείψιμο» υπέρ των Ελλήνων διαιτητών, θαρρείς και ο Δωδεκανήσιος ρέφερι είναι Βιετναμέζος. Ανακοίνωση – «αβάντα» και «τυράκι», αλλά και αποτυχημένη προσπάθεια σίγουρα για να προσεταιριστούν κι άλλους Βάτσιους και Κομίνηδες. Δεν χόρτασαν όπως φαίνεται από όσα άνομα και σκανδαλώδη εισέπραξαν στο Πρωτάθλημα και θέλουν να φτιάξουν «κάβα» και για την επόμενη περίοδο. Έχουν λέει εμπιστοσύνη στους Έλληνες διαιτητές και όχι στους ξένους. Χωρίς να μας πουν όμως σε ποιους Έλληνες έχουν αφού και ο Σιδηρόπουλος είναι Έλληνας και μάλιστα αυτή τη στιγμή και ο κορυφαίος της ελληνικής διαιτησίας. Προβάλλουν μετά πάθους τον Παπαπέτρου! Σε αυτόν έχουν εμπιστοσύνη; Τον ήθελαν και στον τελικό! Το δήλωσαν επίσημα χωρίς να πολυσκεφτούν τι γνώμη θα σχηματίσουν οι πανέλληνες και η φουκαριάρα η Λάρισα μετά τον ημιτελικό και τη διαιτησία που είχε και όσα διέπραξε για να διασώσει από ναυάγιο και από έμφραγμα την αδύναμη και μέτρια ψευτοπρωταθλήτρια.
Πάμε όμως παρακάτω γιατί στη συγκεκριμένη περίπτωση αν κάτι έχουμε μόνο να παρατηρήσουμε είναι πως οι προπαγανδιστές της ΑΕΚ μάλλον ακολουθούν την αποτυχημένη τακτική των αντίστοιχων του λιμανιού (βλέπε Καραπαπά, Σάββα Θεοδωρίδη). Ερχόμαστε λοιπόν στον αυριανό τεχνικό για να πούμε δυο κουβέντες οι οποίες βέβαια θα πρέπει να έχουν ειπωθεί από καιρό και μάλιστα να αποτελέσουν και τη «σημαία» μιας προσπάθειας και μιας αντίδρασης για να μην διεξαχθεί αυτός ο τελικός στην έδρα της μιας από τις δύο ομάδες. Τελικός σημαίνει όπως όλοι γνωρίζουμε ουδετερότητα, ισονομία, ίσες αποστάσεις, ίσα δικαιώματα. Αλήθεια τι από όλα αυτά συγκεντρώνει σήμερα το ΟΑΚΑ; Ουδετερότητα γιοκ! Όπως θα έλεγε και ο Ερντογάν! Ίσες αποστάσεις; Ανύπαρκτες και τραγικά αντίρροπες! Ασφάλεια; Από που μπορεί να βγει αυτό το συμπέρασμα; Μήπως ξεχάσαμε που έγινε ο τελικός ΑΕΚ – Ατρομήτου και τι συνέβη σε αυτόν; Διαγράψανε από τη μνήμη μας τη ζούγκλα του 2011 με εκατοντάδες κάφρους της Ένωσης να κυνηγούν τους αντίστοιχους του Ατρομήτου; Να διακόπτεται ο αγώνας και όταν επαναλαμβάνεται να γίνεται με περικυκλωμένο περιμετρικά τον αγωνιστικό χώρο από όσους είχαν κυνηγήσει τους άμοιρους αντιπάλους της… οικοδέσποινας; Δυστυχώς η ΕΠΟ πριν ακόμη συμβούν τα όσα τραγικά έγιναν σε βάρος του ΠΑΟΚ στο Πρωτάθλημα, έσπευσε να προκαταβάλλει τους πάντες με δήλωση του προέδρου της βορειοελλαδίτη κ. Γραμμένου ότι ο τελικός ανυπερθέτως θα γίνει στο ΟΑΚΑ.
Ούτε στιγμή δεν πέρασε από το μυαλό του κ. προέδρου και των συνεργατών του ότι θα μπορούσαν να μείνουν στο παράθυρο εκείνο το οποίο τους έδινε το δικαίωμα να αλλάξουν απόφαση εάν υπήρχαν συνθήκες και ιδιαιτερότητες που το επέβαλλαν. Κάτι που όχι απλά υπήρχε, αλλά εμφανέστατα είχε προκύψει και το είχε δει όλη η Ελλάδα μέσα από τα όσα εξωφρενικά και ανεκδιήγητα οδήγησαν στην αλλοίωση του Πρωταθλήματος, στην κλοπή του τίτλου και στην ανάδειξη πρωταθλήτριας της ομάδας που στην έδρα της είχε προγραμματιστεί να γίνει και ο τελικός. Οι ειδικές λοιπόν αυτές συνθήκες στην περίπτωση του ΠΑΟΚ ήταν πολλές και ισχυρές και πάνω από όλα ηθικές. Φυσικά αντιδράσεις δεν υπήρξαν και από τον επίσημο ΠΑΟΚ. Για τους δικούς του λόγους. Επίσης κι ένα μεγάλο μέρος του κόσμου του Δικέφαλου οργισμένο από την αδίστακτη ληστεία συναινούσε και ως ένα σημείο και απαιτούσε, τη διεξαγωγή στον τελικό για να τιμωρηθούν οι κλεπταποδόχοι μέσα στο «σπίτι» τους. Όπως όμως και να το κάνουμε μια ρεαλιστική προσέγγιση δεν μπορεί να κλείσει τα μάτια της στο αβαντάζ που δίνει η έδρα σε αυτά τα παιχνίδια. Απλά σκεφτείτε να γινόταν ο τελικός στην Τούμπα. Με την ΑΕΚ και με τον κόσμο της να παίρνει τον ανήφορο και να φορτώνεται το αντίστοιχο βάρος, την πίεση και τα ανάλογα έξοδα. Το περσινό Κύπελλο το κατέκτησε ο ΠΑΟΚ στο Βόλο. Ίσες αποστάσεις και απόλυτη ουδετερότητα, ανεξάρτητα με τα όσα απαράδεκτα συνέβησαν εξωαγωνιστικά. Τώρα θα μου πείτε προς τι αυτή η συζήτηση παραμονή του αγώνα. Για έναν και μόνο λόγο. Να γνωρίζουμε όλοι ότι ο Λουτσέσκου και οι παίκτες του, έχουν μια πολύ δύσκολη αποστολή με ιδιαιτερότητες. Δύσκολη αλλά και ιερή. Για την οποία θα χρειαστεί να υπερβάλλουν εαυτούς.
ΥΓ: Ένα συνοπτικό βιογραφικό του Ισπανού Φερνάντεθ Μπορμπαλάν: Αυστηρός, αδέκαστος, εύκολος στην κίτρινη αλλά και στην κόκκινη κάρτα, κλείνει τη θητεία του με τη φετινή περίοδο. Επίσης έμπειροι και αυστηροί όσοι τον περιστοιχίζουν, επόπτες και επιπρόσθετοι διαιτητές. Το ότι είναι συμπατριώτης του Χιμένεθ για την ώρα το προσπερνάμε…
