Δύο ευκαιρίες με τον Μάτος, μία με τον Ενρίκε και ένα γκολ από τον Κάνιας, που του έκανε το χατίρι η μπάλα, είναι πολύ λίγα για τον ΠΑΟΚ με αντίπαλο την, ταλαίπωρη αγωνιστικά και άνευ προπονητή, Λάρισα, μέσα στην Τούμπα.
Κι όταν υπάρχει τόσο μεγάλη διαφορά δυναμικότητας ανάμεσα στις δύο ομάδες, είναι οξύμωρο να «κλειδώνει» η νίκη δύο μόνο λεπτά πριν από τη λήξη με ένα δεύτερο γκολ από τον Κίτσιου.
Παρά τη νίκη, η οποία σαφώς «μετράει» περισσότερο από κάθε τι άλλο, δεν ήταν το χθεσινό δείγμα γραφής ιδιαίτερα αισιόδοξο ενόψει της τελικής ευθείας της κανονικής περιόδου, των πλέι οφ, αλλά και των ημιτελικών Κυπέλλου με τον Παναθηναικό.
Ο ΠΑΟΚ ήταν φλύαρος, προβλέψιμος για τον αντίπαλο και, εν τέλει, βαρετός για τον κόσμο του. Ευτυχώς, στην κορυφαία ποδοσφαιρική στιγμή του αγώνα, έγινε η πολύ ωραία ασίστ από τον Κάτσε, για να πετύχει ένα όμορφο γκολ ο Κίτσιου, γκολ που θα μπορούσε να πετύχει στη δική του ευκαιρία και ο Ενρίκε στην άλλη καλή στιγμή με την υπέροχη μακρινή κάθετη πάσα του Μπίσεσβαρ. Αυτά μένουν στον κόσμο του ΠΑΟΚ από το χθεσινό παιχνίδι, μαζί με το γκολ του Κάνιας και το σουτ του Μάτος στο δοκάρι, αλλά μένει και ο προβληματισμός για την εμφάνιση της ομάδας, που υστέρησε στη δημιουργία, όπως είπε και ο Βλάνταν Ιβιτς αμέσως μετά τη λήξη.
Αξίζει να το σημειώσουμε: Οι επιθετικοί του ΠΑΟΚ όχι μόνο δεν σκόραραν σ’ αυτή τη νίκη, αλλά και είχαν δύο μόνο τελικές - ευκαιρίες. Μία με τον Ενρίκε και μία με τον Κουλούρη, στις καθυστερήσεις. Για μία ακόμη φορά οι φορ... δεν υπήρχαν, όπως δεν υπήρχαν και οι πλάγιοι επιθετικοί παρά μόνο όταν επιχειρούσαν ατομικές προσπάθειες. Αυτό σημαίνει ότι, για πολλοστή φορά, δεν μπόρεσαν να δημιουργήσουν οι χαφ. Μόνο ο Μπίσεσβαρ έβγαλε κάποιες ουσιαστικές πάσες. Τσίμιροτ και Κάνιας είχαν μηδενική συμμετοχή στην ανάπτυξη. Και χωρίς ανάπτυξη κανένας επιθετικός, ή όποιος άλλος παίκτης, δεν μπορεί να σκοράρει. Με πάσες, όμως, όπως του Κάτσε στον Κίτσιου, το γκολ γίνεται εύκολη υπόθεση.
Η αλήθεια είναι ότι αμυντικά, παρά το γεγονός ότι δεν αποφεύγονται κάποια ατομικά λάθη, ο ΠΑΟΚ δεν δίνει πολλά δικαιώματα. Επιθετικά, ωστόσο, υπάρχει ένα ζήτημα, που δεν οφείλεται μόνο στην απουσία του Πρίγιοβιτς και του Κάμπος, αλλά στη δυσκολία που έχουν οι χαφ να κρατήσουν την μπάλα, να την κυκλοφορήσουν και να δημιουργήσουν συνδυασμούς για να «βγάλουν» παίκτες σε θέση βολής ή να βγουν οι ίδιοι.
Πιστεύω ότι θα δούμε μια διαφορετική εικόνα εάν η ομάδα απαλλαγεί από τα προβλήματα των αναγκαστικών απουσιών, αλλά το θέμα είναι αν... προλαβαίνει να παίξει κομπλέ εξ αιτίας και των τραυματισμών και των καρτών που και χθες... έπεσαν βροχή. Τέσσερις συμπλήρωσε ο Αθανασιάδης και από έξι ο Μυστακίδης και ο Λέοβατς, που αν δουν άλλη μία χάνουν δύο ματς. Προφανώς θα γίνει προσπάθεια να μην υπάρχει τιμωρημένος με τη έναρξη των πλέι οφ και περιμένουμε την επάνοδο των Πρίγιοβιτς, Κάμπος, με την ελπίδα ότι δεν θα χρειαστούν χρόνο για να φτάσουν σε υψηλό επίπεδο απόδοσης. Επομένως, το ζητούμενο είναι να έχει ο Ιβιτς όσο το δυνατόν περισσότερους ετοιμοπόλεμους παίκτες στη διάθεσή του για τους ημιτελικούς του Κυπέλλου αλλά και τον τελικό, αν ο ΠΑΟΚ αποκλείσει τον Παναθηναικό.
ΥΓ. Δείτε στη φωτογραφία (αν δεν το είδατε στο γήπεδο ή στην τηλεόραση) πώς πανηγυρίζει ο Κάνιας το γκολ που πέτυχε, δείτε τον παρόμοιο πανηγυρισμό του Κίτσιου, θυμηθείτε και τον πανηγυρισμό του Πέλκα με τον Πανιώνιο. Οταν ο παίκτης του ΠΑΟΚ κάνει σαν τρελός όταν πετυχαίνει ένα γκολ σε βάρος της Λάρισας ή του Πανιωνίου, σε αγώνα κανονικής περιόδου χωρίς κρίσιμη σημασία, δύο τινά συμβαίνουν. Ή νιώθει αφόρητα πιεσμένος και ξεσπάει μ’ αυτόν τον τρόπο, ή δεν νιώθει ότι αυτό που πέτυχε είναι από πολύ απλό έως και αυτονόητο για την ομάδα της οποίας τη φανέλα φοράει...
