Νέα αρχή είπαν θα κάνουν στην Εθνική ομάδα του ποδοσφαίρου στον αγώνα με το Λιχτενστάιν. Το μόνο που κατάφεραν ήταν να ξύσουν τον πάτο του βαρελιού. Πιο χαμηλά δεν γίνεται. Ελπίζω να κατάλαβαν ότι αξιόλογη Εθνική ομάδα- και, γενικώς, αξιόλογη ομάδα- χωρίς αξιόλογους παίκτες δεν γίνεται. Και ότι για να αναδειχθούν αξιόλογοι Ελληνες παίκτες που θα συγκροτήσουν την Εθνική ομάδα πρέπει να βρουν χώρο να παίξουν στις ελληνικές ομάδες. Οι οποίες προτιμούν να στηρίζονται κυρίως σε ξένους παίκτες από τους οποίους οι περισσότεροι δεν έχουν να προσφέρουν τίποτε περισσότερο από την αφορμή να κονομήσουν οι επιτήδειοι μέσω της μεταγραφής τους…
Το ότι είναι χαμηλό το επίπεδο των Ελλήνων παικτών σήμερα δεν με εκπλήσσει. Με εκπλήσσει, όμως, το γεγονός ότι δεν έχουν το γνώθι σ’ αυτόν. Παίζουν επί 90 λεπτά με το Λιχτενστάιν στο ΟΑΚΑ, βάζουν ένα γκολ κατά λάθος, έχουν ένα δοκάρι με ωραίο σουτ του Μανωλά, έχουν μόνο μία ακόμη καλή ευκαιρία, μας έχουν σπάσει τα νεύρα με το άθλιο, αργό, μονότονο, αδέξιο, άγαρμπο παιχνίδι τους και μόλις λήγει το ματς κάνει δηλώσεις ο Μπακάκης για να πει ότι η ομάδα πήγε πολύ καλά, ότι έβγαλε πολύ ωραίους συνδυασμούς που τους δούλεψε στις προπονήσεις, ότι έχασε τα άχαστα και ότι, απλώς, δέχτηκε ένα γκολ, στη μία και μοναδική αντεπίθεση του αντιπάλου.
Φαίνεται ότι αυτά τα παιδιά ζουν σε άλλο κόσμο. Δεν έχουν επίγνωση της ελάχιστης σχέσης που έχουν με το ποδόσφαιρο. Δεν νιώθουν, δηλαδή, ότι είναι κακοί ποδοσφαιριστές. Αρα, δεν υπάρχει καμία ελπίδα ότι θα προσπαθήσουν να βελτιωθούν ξεπερνώντας τις πολλές χτυπητές αδυναμίες τους. Προσωπικά θα μείνω με την εξής απορία: Τηλεόραση δεν βλέπουν; Δεν παρακολουθούν Ισπανικό, αγγλικό, γερμανικό, γαλλικό, ιταλικό Πρωτάθλημα, Τσάμπιονς Λιγκ, ακόμη και Γιουρόπα Λιγκ, για να καταλάβουν ποιο είναι το πραγματικό ποδόσφαιρο, οι πραγματικοί ποδοσφαιριστές και οι πραγματικές ομάδες;
Η Εθνική του μπάσκετ άξιζε καλύτερη τύχη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, αλλά πλήρωσε την “αυτοκτονία” της στο ματς με τη Βραζιλία. Με μία μόνο ήττα από τους Αμερικάνους θα είχε προχωρήσει μια χαρά στους 8 και θα ήμασταν όλοι ευχαριστημένοι, παρά τις παθογένειες αυτής της ομάδας, παρά τις αδυναμίες του κόουτς, παρά την κακή απόδοση ορισμένων ατού σε κάποια ματς, παρά και την κακή δουλειά που έγινε απ’ όλους στην αξιοποίηση του Γιάννη Ατεντοκούνμπο. Κρίμα. Θα παίζαμε τώρα με την Αυστραλία και θα είχαμε ελπίδες να πάμε στους 4. Αλλά βρήκαμε χίλιους δυο τρόπους να χάσουμε από τους Βραζιλιάνους ενώ προηγούμασταν με 17 πόντους...
Ντροπιασμένος από το ποδόσφαιρο, πικραμένος από το μπάσκετ.
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport
