Λερναία Ύδρα, ο ΠΑΟΚ. Ένα κεφάλι του έκοψε η γκαντεμιά. Και φύτρωσαν ένδεκα τέτοια. Δεν άφησαν (μήπως μπορούσε, κιόλας;) και τη Βασιλεία να κάνει τον Ηρακλή! Οι ένδεκα …Βιεϊρίνια (*) - επειδή έπαιξαν και για πάρτη τους αλλά και για τον «κάπτεν» τους - έκαναν επίδειξη μαγκιάς από την Ελλάδα στην Ελβετία. Κατέστησαν τον ΠΑΟΚ βασιλιά. Κι έκαναν το άλμα – περί άλματος πρόκειται, βλέπετε – της πρόκρισης.
Δεν μπορούμε, να πούμε πως ο ΠΑΟΚ έθελξε με την μπάλα την οποία έπαιξε. Έθελξε με την ανωτερότητα του. Κι όπως το είπαν, έτσι έπραξαν απαξάπαντες. Έπαιξαν, για να νικήσουν. Και νίκησαν. Θριάμβευσαν!
Αυτός ο ΠΑΟΚ πάντως κι εφέτος – όπως και πέρυσι – αποπνέει σιγουριά. Ακόμη κι εκεί, που ζώνουν τα φίδια της ανησυχίας τον κόσμο του… Εκεί αντριεύει και θεριεύει. Ομαδικά κι ατομικά.
Πάνω που έλεγαν όλοι για τον απόντα Πρίγιοβιτς… Ο «πρίγκιπας Αλέξανδρος» ξεδίπλωσε μία, μόνο μία πτυχή των δυνατοτήτων του. Κι έκανε το 2-0 με ασίστ το ελεύθερο του Πασχαλάκη.
Και πάνω που έλεγαν ανάλογα για τον Ελ Καντουρί… Καλώς το εκκωφαντικό 0-3 με γκολ του κλάσης για ένα ακόμη θαυμαστό έργο τού μέγα ΠΑΟΚ!
Κατά τα άλλα; Όπως τα λέγαμε. Το Σανκτ Γιάκομπ Παρκ έγινε Τούμπα. Εντός έδρας έπαιζε ο ΠΑΟΚ. Κι έστειλε στα ουράνια τον απανταχού της γης κόσμο του.
Μαγκιά είναι λοιπόν, να κάνεις ό,τι λες. Και που είστε; Εάν δεν μπορείς να το κάνεις, μη το λες. Κι αυτό μαγκιά είναι…
(*) Εντάξει. Δεν ήταν κι ένδεκα… Βιεϊρίνια για 90 λεπτά. Μην τα ισοπεδώνουμε όλα!
ΥΓ1: Καιρός πλέον, για μεταγραφές. Είναι απαραίτητες. Για βασικούς «πυλώνες» αλλά και για back up. Κατά πως μάθαμε στο χωριό μας…
ΥΓ2: Πως τον είδατε τον Χατσερίδη; Πως σας φάνηκε;