Με αφορμή την κατάκτηση του πρωταθλήματος από τη Λέστερ, το metrosport.gr σας παρουσιάζει τα δέκα μεγαλύτερα αθλητικά «θαύματα», όπως τα αποφασίσαμε. H παρακάτω σειρά είναι τυχαία και ο καθένας μπορεί να κάνει τη δική του κατάταξη.
1) Η Εθνική Ελλάδος πρωταθλήτρια Ευρώπης (2004)
Οι στιγμές από το Euro της Πορτογαλίας θα μείνουν χαραγμένες για πάντα στο μυαλό των Ελλήνων φιλάθλων. Η Εθνική μας, όντας το απόλυτο αουτσάιντερ, ανέβηκε στην κορυφή της Ευρώπης, πραγματοποιώντας εκπληκτική πορεία με τον Ότο Ρεχάγκελ στον πάγκο. Στην πρεμιέρα της διοργάνωσης επικράτησε με 2-1 της οικοδέσποινας Πορτογαλίας, στη συνέχεια αναδείχθηκε ισόπαλη 1-1 με την Ισπανία και την τελευταία αγωνιστική των ομίλων ηττήθηκε με 2-1 από τη Ρωσία, ωστόσο προκρίθηκε στις «8» καλύτερες ομάδες. Εκεί ήρθε η ώρα της Γαλλίας να προσκυνήσει το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα και στα ημιτελικά αντίπαλος ήταν η Τσεχία. Το γκολ του Τραϊανού Δέλλα στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου της παράτασης έδωσε το εισιτήριο για τον τελικό, όπου ο Άγγελος Χαριστέας «σκότωσε» την Πορτογαλία και έστειλε στον έβδομο ουρανό όλους τους Έλληνες.
2) Η Λέστερ κατακτά την Premier League για πρώτη φορά στην ιστορία της (2015)
Είναι η πιο «φρέσκια» από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις που έχουν υπάρξει στον αθλητισμό. Η Λέστερ κατέκτησε το πρωτάθλημα στην Αγγλία, κάτι που γίνεται για πρώτη φορά στα χρονικά του συλλόγου. Μάλιστα, η μαθηματική εξασφάλιση του τίτλου έγινε δύο αγωνιστικές πριν το τέλος του φετινού μαραθωνίου. Ο Κλαούντιο Ρανιέρι δημιούργησε ένα σύνολο που έβρισκε κάθε λογής τρόπο για να φτάνει στη νίκη και η κούπα ήρθε απολύτως φυσιολογικά, αν αναλογιστεί κανείς ότι ομάδες όπως η Τσέλσι, η Άρσεναλ και η Γιουνάιτεντ διανύουν κάκιστες χρονιές. Οι «αλεπούδες» ανέβηκαν στην κορυφή της Αγγλίας, παρότι θεωρούνταν -από τους περισσότερους- φαβορί για υποβιβασμό. Τελικά τα κατάφεραν, πανηγυρίζουν το πρωτάθλημα και το Λέστερ μοιάζει με μεθυσμένη πολιτεία.
3) Πρωταθλήτρια Ιταλίας η Ελλάς Βερόνα (1985)
Η μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία του ιταλικού ποδοσφαίρου σημειώθηκε τη σεζόν 1984-1985. Τότε, μία «άσημη» ομάδα, που συμπεριλαμβανόταν στις μικρομεσαίες του Καμπιονάτο, κατέκτησε το πρωτάθλημα. Η Ελλάς Βερόνα ανέβηκε στην κορυφή της Ιταλίας, σηκώνοντας το Σκουντέτο. Για να γίνει αυτό χρειάστηκε να βάλει από κάτω ομάδες μεγαθήρια, όπως η Ίντερ, η Γιουβέντους, η Μίλαν, η Νάπολι, η Φιορεντίνα και η Τορίνο, που εκείνη την εποχή κυριαρχούσαν. Μάλιστα, την επόμενη χρονιά η Βερόνα είχε αντιμετωπίσει τον ΠΑΟΚ σε διπλά παιχνίδια για το Κύπελλο Πρωταθλητριών.
4) Το περίφημο «Μαρακανάζο» και η «Εθνική Τραγωδία» στη Βραζιλία (1950)
Η Βραζιλία ήταν η οικοδέσποινα του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1950 και φιλοδοξούσε να φτάσει στην κορυφή του κόσμου για πρώτη φόρα. Λογάριαζε όμως χωρίς την Ουρουγουάη. Οι δύο χώρες τέθηκαν αντιμέτωπες στον μεγάλο τελικό. Η «σελεσάο» άνοιξε το σκορ με τον Φριάζα και το «Μαρακανά» πήρε φωτιά από 200.000 Βραζιλιάνους οπαδούς. Ωστόσο, η συνέχεια ήταν εφιαλτική για τους οικοδεσπότες. Στσιαφίνο και Γκίτζα έκαναν την ανατροπή για την ομάδα τους και χάρισαν στην πατρίδα τους το δεύτερο Μουντιάλ της ιστορίας. Αυτός ο τελικός χαρακτηρίστηκε ως «Μαρακανάζο» και «Εθνική Τραγωδία» και είχε οδηγήσει σε πολλές αυτοκτονίες Βραζιλιάνων, που δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι χάθηκε αυτός ο τίτλος.
5) Από «σπόντα» στο Euro και τελικά πρωταθλήτρια Ευρώπης η Δανία (1992)
Μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στην ιστορία του ποδοσφαίρου είναι η πορεία της Δανίας στο Euro του 1992. Αρχικά, η σκανδιναβική χώρα είχε μείνει εκτός της τελικής φάσης της διοργάνωσης, ωστόσο ο διαχωρισμός της Γιουγκοσλαβίας -που είχε πάρει το εισιτήριο για τα τελικά του Euro- και ο πόλεμος στη Βοσνία, ανάγκασαν την UEFA να λάβει αυστηρές κυρώσεις, αποκλείοντας τους «Πλάβι», κάτι που ήταν επιθυμία και του ΟΗΕ. Τελικώς, κλήθηκε η Δανία και έφτασε μέχρι την κατάκτηση του τροπαίου, επικρατώντας της παγκόσμιας πρωταθλήτριας Γερμανίας με 2-0 στον μεγάλο τελικό. Τα γκολ είχαν σημειώσει οι Γένσεν και Βίλφορτ, ενώ άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι δεν αγωνίστηκε καθόλου στο τουρνουά ο Μίκαελ Λάουντρουπ, ο οποίος ήταν ο καλύτερος Δανός ποδοσφαιριστής εκείνη την εποχή.
6) Η Βόρεια Κορέα κερδίζει και αποκλείει την Ιταλία (1966)
Το Παγκόσμιο Κύπελλο διεξήχθη στην Αγγλία και η Ιταλία χρειαζόταν έναν βαθμό για να προκριθεί στα ημιτελικά της διοργάνωσης. Αντίπαλος στο τελευταίο παιχνίδι η Βόρεια Κορέα, της οποίας ο ψηλότερος παίκτης ήταν μόλις 1,69 μ. Κόντρα σε όλα τα προγνωστικά οι Βορειοκορεάτες επικράτησαν με 1-0, πετυχαίνοντας την πρώτη τους νίκη σε Μουντιάλ, με τον Πακ Ντου Ικ να είναι ο μοναδικός σκόρερ της αναμέτρησης. Μάλιστα, η κυβέρνηση της χώρας του τον επιβράβευσε για το γκολ του, δίνοντάς του ένα αυτοκίνητο ως δώρο. Από την άλλη, η «σκουάντρα ατζούρα» αποχαιρέτισε τη διοργάνωση, με τους Ιταλούς οπαδούς να υποδέχονται την αποστολή πετώντας ντομάτες και αυγά στους ποδοσφαιριστές της Εθνικής τους.
7) Η Αμερική κέρδισε την Αγγλία και δεν ήταν στο μπάσκετ (1950)
Όταν κανείς ακούει για νίκη της Αμερικής επί της Αγγλίας -και ιδιαίτερα το μακρινό 1950- το μυαλό, τουλάχιστον των περισσότερων, πάει στο μπάσκετ. Ωστόσο, οι ΗΠΑ κατάφεραν να επικρατήσουν των «τριών λιονταριών» στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1950 που διεξήχθη στη Βραζιλία. Η Αμερική είχε παραταχθεί με ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές, ενώ από την άλλη η Αγγλία είχε έντεκα επαγγελματίες στη σύνθεσή της. Το τελικό 1-0 υπέρ των Αμερικανών γράφτηκε χάρις σε γκολ του Γκέιτζενζ, ο οποίος μάλιστα καταγόταν από την Αϊτή. Πάντως, αυτή τη νίκη τη γνωρίζουν μόνο λίγοι Αμερικανοί και περισσότερο έγινε γνωστή λόγω της ταινίας «The Game of Their Lives» (Το παιχνίδι της ζωής τους), η οποία βασίζεται στην αναμέτρηση με την Αγγλία.
8) Ο Ναδάλ ηττήθηκε στο «Ρολάντ Γκαρός» μετά από 31 συνεχόμενες νίκες
Θεωρείται από πολλούς ο κορυφαίος τενίστας όλων των εποχών σε χωμάτινη επιφάνεια. Όχι άδικα, καθώς μετράει εννιά κατακτήσεις στο «Ρολάντ Γκαρός» από το 2005 και μετά. Πάντως, ακόμα και ο Ραφαέλ Ναδάλ δικαιούται μία κακή στιγμή στο αγαπημένο του χώμα. Το 2009 ο Ρόμπιν Σόντερλινγκ (νούμερο 23 του ταμπλό) επικράτησε με 3-1 του Ισπανού τενίστα (νούμερο 1 στο ταμπλό) και τον έθεσε εκτός συνέχειας του Γαλλικού Όπεν από τον τέταρτο γύρο. Ο Σουηδός μέχρι τότε δεν είχε κάποια μεγάλη διάκριση στο ενεργητικό του, αλλά με τη συγκεκριμένη επιτυχία ουσιαστικά «συστήθηκε» στο ευρύ κοινό. Ο Ναδάλ μέχρι τότε μετρούσε 31 συνεχόμενες νίκες στο Γκραν Σλαμ του Παρισιού και ακόμα και σήμερα εκείνη η επικράτηση του Σόντερλινγκ θεωρείται ως μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στη σύγχρονη ιστορία του τένις.
9) Η μέρα που ο «Iron Mike» αποδείχθηκε… θνητός (1990)
Στο Τόκιο το 1990 είχε λάβει χώρα ο αγώνας που είχε ονομαστεί «Ο Τάισον ξαναγύρισε!», με τον Μάικ Τάισον να αντιμετωπίζει τον Τζέιμς «Μπάστερ» Ντάγκλας. Ο «Iron Mike» ήταν αήττητος και εθεωρείτο το αδιαφιλονίκητο φαβορί για το πρωτάθλημα βαρέων βαρών. Ο Ντάγκλας όμως έκανε τη μεγάλη έκπληξη και επικράτησε με νοκ άουτ, αποδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο ότι ακόμα και ο Τάισον ήταν δυνατόν να ηττηθεί. Αυτός ο αγώνας έχει χαρακτηριστεί ως μία από τις μεγαλύτερες ανατροπές στην ιστορία του αθλητισμού.
10) Όταν… λύγισε η «Ρωσική Αρκούδα» (2000)
Για το τέλος αφήσαμε τη μεγαλύτερη, ίσως, έκπληξη όλων των εποχών στον αθλητισμό και ειδικότερα στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Είναι ο κορυφαίος παλαιστής στην ιστορία και σε αυτό δεν χωράει καμία αμφιβολία. Το παλμαρέ του είναι γεμάτο νίκες, όμως υπήρξε και μία φορά που ο Αλεξάνταρ Καρέλιν «λύγισε». Ο Ρώσος αντιμετώπισε στον τελικό της Ελληνορωμαϊκής Πάλης -της Ολυμπιάδας του Σίδνεϊ- τον Ρούλον Γκάρντνερ και γνώρισε την ήττα με 1-0 στην παράταση. Το όνομα του Αμερικανού παλαιστή δεν συμπεριλαμβανόταν καν στη λίστα των φαβορί έστω για μετάλλιο και τελικά ο ίδιος κατάφερε να διαψεύσει τους πάντες, φτάνοντας μέχρι το χρυσό. Αυτή ήταν η πρώτη και μοναδική ήττα του Καρέλιν σε ολόκληρη την καριέρα του στο άθλημα της Ελληνορωμαϊκής Πάλης.
