Η κατάκτηση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος υπήρξε ένας θρίαμβος ο οποίος μοιάζει πάρα πολύ δύσκολο, αδύνατο λένε οι περισσότεροι, να επαναληφθεί.
Ωστόσο, το ζήτημα στις μέρες μας δεν είναι αν θα υπάρξουν ποτέ προϋποθέσεις για να ξανακερδίσει η Ελλάδα ένα ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στο ποδόσφαιρο, αλλά πόσα πράγματα έχουν αλλάξει αυτά τα 15 χρόνια που μεσολάβησαν.
Η απάντηση είναι ότι έχουν γίνει ελάχιστα πράγματα. Οτι εκείνη η ανεπανάληπτη επιτυχία δεν εξαργυρώθηκε στον βαθμό που όλοι περιμέναμε.
Διότι, το γεγονός ότι υπήρξε ευκολότερη πρόσβαση για τους Ελληνες ποδοσφαιριστές στις ευρωπαϊκές αγορές είναι μία πρόοδος η οποία οφείλεται εν πολλοίς στην κατάκτηση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, όμως, εντός της χώρας η κατάσταση δεν άλλαξε.
Τα επαγγελματικά πρωταθλήματα στην Ελλάδα δεν έγιναν πιο ανταγωνιστικά, οι αγωνιστικοί χώροι δεν βελτιώθηκαν, καλύτερα γήπεδα δεν κατασκευάστηκαν, ούτε καν ανακαινίστηκαν τα υπάρχοντα, στις κερκίδες δεν έγιναν βελτιώσεις ώστε να προσελκύσουν οι περισσότερες ομάδες καλύτερης οικονομικής κατάστασης θεατές.
Ειδικά στη Β’ και τη Γ’ Εθνική, η κατάσταση όλα αυτά τα χρόνια ήταν απελπιστική.
Για μια χώρα μικρή, όπως η Ελλάδα, χωρίς ιδιαίτερες επιτυχίες στο ποδόσφαιρο εκτός συνόρων, θα περίμενε κάποιος μια τρομακτική επιτυχία σαν αυτή του 2004 να αλλάξει πλήρως τα δεδομένα.
Θα περίμενε κάποιος να υπάρξει τεράστια αξιοποίηση, να χτίσει η χώρα πάνω στην κατάκτηση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, να βάλει ασφαλιστικές δικλείδες στα οικονομικά ζητήματα, στα οργανωτικά, στα ποδοσφαιρικά, στη λειτουργία των δικαιοδοτικών οργάνων.
Τίποτε απ’ όλα αυτά δεν έγινε. Ούτε από την πλευρά της πολιτικής ηγεσίας του αθλητισμού, ούτε από την πλευρά της ΕΠΟ.
Ούτε όσοι θήτευσαν στο υπουργείο Αθλητισμού, ούτε όσοι διοίκησαν την ομοσπονδία ποδοσφαίρου έλαβαν τα μέτρα που θα διασφάλιζαν ότι θα αλλάξουν πολλά λόγω της κατάκτησης του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, ότι δεν θα μείνει αυτός ο ασύλληπτος θρίαμβος για να τον θυμόμαστε και να τον σχολιάζουμε μόνο κάθε χρόνο στις 4 Ιουλίου.
Εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, νομίζω ότι θα συμφωνήσουμε όλοι πως ήταν η μεγάλη χαμένη ευκαιρία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Μια ευκαιρία που είναι άγνωστο αν θα βρούμε ποτέ παρόμοια για να εκμεταλλευτούμε εκείνη, καθώς του 2004 την πετάξαμε στα σκουπίδια, λες και επρόκειτο για μια ευκαιρία που μπορείς κάθε μέρα να την βρίσκεις μπροστά σου...
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport