Κυκλοφορούσε χθες στα social media και, κατά την άποψη του γράφοντος, αποτελεί το πιο εύστοχο σχόλιο γύρω από την εκλογή νέου προέδρου στη Λίγκα: Βρέθηκε ο μόνος τρόπος για να κάνει μία ήττα ο ΠΑΟΚ τη φετινή σεζόν. Ήττα σε πρώτη ανάγνωση, βέβαια, γιατί αν κανείς “διαβάσει” σωστά το 8-6 που ανέδειξε πρόεδρο τον Λυσάνδρου, μάλλον θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αποτελεί λόγο ανησυχίας για τους τρεις μεγάλους της Αθήνας που ενώθηκαν φανερά (κρυφά πάντα υπήρχαν δεσμοί) για να βάλουν φρένο στην υποψηφιότητα Γκαγκάτση. Αυτό που “φώναξαν” με τη στάση τους Ολυμπιακός, ΑΕΚ και Παναθηναϊκός είναι ότι ο ΠΑΟΚ είναι πλέον ο πιο ισχυρός παίκτης στο ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο ή αν θέλετε, ο πιο ισχυρός πόλος.
Αν πραγματικά ένοιαζε Μαρινάκη, Μελισσανίδη και Αλαφούζο να τηρήσουν τους κανόνες του Συνεταιρισμού, η υποψηφιότητα Λυσάνδρου θα είχε αποσυρθεί από την ώρα που ο Σαββίδης αποφάσισε να κατεβάσει τον δικό του άνθρωπο ο ΠΑΟΚ. Για όσους το ξεχνούν, ο ΠΑΟΚ είναι η μοναδική μεγάλη ομάδα που δεν είχε ποτέ μέχρι σήμερα πρόεδρο στη Λίγκα . Φυσικά, αν είχαν τέτοια διάθεση, δεν θα φτάναμε και στην υποψηφιότητα Γκαγκάτση, αλλά θα αποδέχονταν τη θέση του ΠΑΟΚ για πρόεδρο κοινής αποδοχής, μη προερχόμενο από τις μεγάλες ομάδες,
Ωστόσο, πίσω από το φαινομενικό “τρόπαιο” της κατάληψης της προεδρίας της Λίγκας, αυτό που έκαιγε είναι η θέση στο δ.σ. της ΕΠΟ που δικαιούται κάθε πρόεδρος της διοργανώτριας. Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος της συσπείρωσης του ΠΟΚ.
Πάμε, όμως, να κάνουμε την ανάγνωση πίσω από την χθεσινή εκλογή:
-Πρώτα απ΄ όλα, πρέπει να σταθούμε στην στάση του ΠΑΟΚ. Είναι η πρώτη φορά που η “ασπρόμαυρη” ΠΑΕ κατέβηκε με δικό της υποψήφιο, τον άριστα καταρτισμένο και-πλέον και-έμπειρο, Μάκη Γκαγκάτση. Η αποφασιστικότητα με την οποία αντιμετώπισε το συγκεκριμένο ζήτημα ο ΠΑΟΚ, δεν έχει καμία σχέση με επιλογές του παρελθόντος, το “παρών” ή το “λευκό”. Στην περίπτωση των διοικήσεων Ζαγοράκη-Βρύζα, βέβαια, αυτές μπορούσαν να δικαιολογηθούν λόγω του ότι μιλούσαμε απλά για διαχειριστές, στην εποχή Σαββίδη, όμως, με το χρήμα να ρέει άφθονο δήλωναν απλά έλλειψη γνώσης του τι ακριβώς συμβαίνει στο ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Με τη χθεσινή υποψηφιότητα Γκαγκάτση, ο Σαββίδης “φώναξε” ότι πλέον έχει μάθει πολύ καλά πρόσωπα και πράγματα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Κι αυτό είναι το πιο ουσιαστικό μήνυμα μέσα από τη χθεσινή εκλογή. Ουσιαστικά, ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ έδωσε ένα ισχυρό επιχείρημα προς όλους εκείνους που υποστηρίζουν ότι ο Δικέφαλος θα κυριαρχήσει και τα επόμενα χρόνια.
Ο Ολυμπιακός έχρισε την ΑΕΚ πρωταθλήτρια πέρυσι, προς τι η έκπληξη;
Πάμε και σε άλλα σημαντικά συμπεράσματα. Δεν πρέπει να ξενίζει κανέναν η αναβίωση του ΠΟΚ. Η ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας μεταξύ Ολυμπιακού-ΑΕΚ-Παναθηναϊκού υπάρχει εδώ και χρόνια και πραγματικά είναι να απορεί κανείς με την έκπληξη ορισμένων. Αλήθεια, πέρυσι ο Ολυμπιακός δεν έδειξε ξεκάθαρη προτίμηση για το ποιος πρέπει να πάρει το Πρωτάθλημα, όταν οι παράγοντές του πήραν την απόφαση να αποχωρήσει η ομάδα τους από την Τούμπα; Ποιος, εντός της πειραιώτικης ΠΑΕ, δεν γνώριζε εκείνη την ώρα ότι έδινε ένα δεκανίκι στην Ένωση για να στεφθεί πρωταθλήτρια; Το ίδιο ισχύει και για τους ανθρώπους της ΑΕΚ που είδαν τους “ερυθρόλευκους” να τους κλείνουν το μάτι.
Από την άλλη, υπάρχει και η επιλογή Αλαφούζου να ακολουθήσει τον δρόμο του Ολυμπιακού προς την υποψηφιότητα Λυσάνδρου. Ο ιδιοκτήτης της “πράσινης” ΠΑΕ επιβεβαίωσε για πολλοστή φορά ότι πάντα διατηρεί καλή επαφή με Μαρινάκη-Μελισσανίδη όταν χρειάζεται, αγνοώντας την ανάγκη να εμφανίσει ο σύλλογος μία κοινή στάση απέναντι στον αιώνιο αντίπαλο (κάντε τη σύγκριση με το πώς κινείται ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος).
Κάνω παρένθεση και στέκομαι λίγο στους opinion makers της ΑΕΚ που προσπάθησαν να εξωραΐσουν την σύμπραξη της ομάδας τους με τον Ολυμπιακό, βάζοντας δίπλα της την περσινή εκλογή Μπαταγιάννη. Θα τους θυμίσω πως όταν ο ΠΑΟΚ άρχισε τον ανένδοτο κατά του Ολυμπιακού το πλήρωσε με αφαίρεση βαθμών και αποχώρηση από τον δεύτερο ημιτελικό Κυπέλλου, δίνοντας την ευκαιρία στην ομάδα τους να έχει έναν τελικό με όρους που δεν φαντάζονταν ούτε στα καλύτερα όνειρά τους ο Μελισσανίδης και οι συνεργάτες του.
Τα παραμύθια περί δορυφόρων
Κλείνοντας, ας αναλύσουμε λίγο και το πώς ψήφισαν οι ομάδες και πώς καταρρέει το αφήγημα περί δορυφόρων του ΠΑΟΚ μέσω δανεισμών. Έχουμε και λέμε. Στο φετινό Πρωτάθλημα, ο ΠΑΟΚ είχε δανεικούς παίκτες σε πέντε ομάδες. Στον Ατρόμητο (Κουλούρης, Ουάρντα, Χατζηισαΐας και μέχρι τον Γενάρη, Γιαννούλης), στον ΟΦΗ (Μιχόγεβιτς, Δεληγιαννίδης), στον Παναθηναϊκό (Κάτσε), στη Λαμία (Μελίσσας) και στα Γιάννινα (Μυστακίδης μέχρι τον Γενάρη). Από τις συγκεκριμένες ομάδες, μόνο ο Ατρόμητος ψήφισε Γκαγκάτση.
Επιπλέον, μέσα στις πέντε ομάδες που στήριξαν την υποψηφιότητα του ΠΑΟΚ, είναι η Λάρισα και ο Ατρόμητος, δύο από τις τέσσερις που έκοψαν βαθμούς από τον Δικέφαλο φέτος. Ακόμη, υπάρχουν ο Λεβαδειακός και ο Παναιτωλικός που για να τους νικήσει ο ΠΑΟΚ χρειάστηκαν δύο τρομερά γκολ, απόρροια της ξεχωριστής ποιότητας του Πρίγιοβιτς και του Βιεϊρίνια αντίστοιχα.
Αυτά τα ολίγα προς το παρόν, γιατί είναι βέβαιο ότι το θέμα Λίγκα-ΕΠΟ θα έχει ενδιαφέρουσα συνέχεια.
Υ.Γ. 1 Με πολλή.. μαγκιά επιτέθηκε φραστικά στον Μάκη Γκαγκάτση ο Κώστας Καραπαπάς. Με την ίδια… μαγκιά όμως θα πρέπει να εξηγήσει στους σκεπτόμενους Ολυμπιακούς οπαδούς, γιατί ο Μαρινάκης ηγήθηκε της αποστολής των “ερυθρολεύκων” στην Τούμπα, γνωρίζοντας ότι υπήρχε σοβαρός κίνδυνος για αγωνιστική και επικοινωνιακή συντριβή (δεν είναι ό,τι καλύτερο για έναν επιχειρηματία να του λένε on camera ότι δεν δικαιούται να μπει στα αποδυτήρια).
Υ.Γ. 2. Ο ΠΑΟΚ έχει μόνο μία εκκρεμότητα να λύσει στην Λίγκα. Πρέπει να αποκηρύξει τον Βασίλη Γκαγκάτση, ένα όνομα ταυτόσημο με το παρελθόν της παράγκας. Ορισμένοι βάζουν στο προσκήνιο το ιδιαίτερο της περίπτωσή του (πατέρας του αντιπροέδρου της ΠΑΕ ΠΑΟΚ), όμως, ο Μάκης Γκαγκάτσης έχει αποδείξει εδώ και χρόνια ότι είναι αυτόφωτος παραγοντικά και ένα από τα πλέον αξιόλογα ποδοσφαιρικά στελέχη στον ελληνικό χώρο (το ίδιο ισχύει και για τον Μηνά Λυσάνδρου). Φαντάζομαι, άλλωστε, ότι δεν υπάρχουν αφελείς που να πιστεύουν ότι το μέγεθος Ιβάν Σαββίδης έχει ανάγκη τον Βασίλη Γκαγκάτση σε ρόλο διευθύνοντος συμβούλου στη Λίγκα, έναν άνθρωπο που… ξεζουμίστηκε παραγοντικά από τον οργανισμό Ολυμπιακός.
