Παρά το γεγονός ότι συνεχίζουν να κατατίθενται ενστάσεις για την χρησιμότητα του, οι υποστηρικτές της χρήσης του «βιντεοδιαιτητή», έχουν κάθε λόγο να τον υπερασπίζονται, από τη στιγμή που τους δικαιώνουν και μάλιστα με εντυπωσιακό τρόπο τα στοιχεία που έχουν προκύψει μέχρι στιγμής μέσα από την κορυφαία ποδοσφαιρική διοργάνωση. Είναι αλήθεια πως το VAR άλλαξε κάπως το Παγκόσμιο Κύπελλο. Όχι όμως τόσο «ανατρεπτικά» και… «αρνητικά», όπως υποστηρίζουν οι επικριτές του.
Οι υπέρμαχοι του αναφέρουν πως η χρήση του βοήθησε σημαντικά στην διευκρίνιση πολλών σκοτεινών και αδιευκρίνιστων φάσεων, απονέμοντας δικαιοσύνη σε όσες φορές κλήθηκε να επέμβει. Από τα 24 πέναλτι που καταλογίστηκαν στην «πρώτη φάση», στα 10 χρησιμοποιήθηκε η βοήθεια του VAR. Το ποσοστό των σωστών αποφάσεων των διαιτητών αυξήθηκε στο 99,3%, ενώ οι διαιτητές που βρίσκονταν πίσω από τις οθόνες, έλεγξαν πάνω από 340 φάσεις. Βαρύνουσα στην προκειμένη περίπτωση θεωρείται και η γνώμη του αρχιδιαιτητή Πιερλουίτζι Κολίνα, ο οποίος πιστεύει βέβαια πως τελειότητα δεν μπορεί να υπάρξει, ωστόσο οι διαιτητές είναι δυνατόν με την βοήθεια του VAR να την προσεγγίσουν. «Λάθη θα γίνονται», δήλωσε, αλλά προσθέτει πως αυτή η περίπτωση δεν διαφέρει από κάποιον που πριν αρχίσει να τρέχει, θα χρειαστεί να μάθει να περπατά.
Στα θετικά του VAR αποδίδεται η μεγάλη πτώση των κόκκινων καρτών. Στη φάση των ομίλων, να σκεφτεί κανείς ότι οι διαιτητές έβγαλαν μόνο 3 φορές την κόκκινη κάρτα από το τσεπάκι τους, ενώ το 2014 9 φορές αντίστοιχα, το 2010 13 φορές και το 2006 στη Γερμανία 16 φορές. Οι υποστηρικτές του VAR πιστεύουν πως η διαδικασία του βοηθάει εκτός από το να διορθωθεί ένα λάθος, να αποφευχθεί και μια ενδεχόμενη κουτοπονηριά και «κλοπή». Δεν μπορείς δηλαδή να κλέψεις αν δεν σε έχει δει ο διαιτητής. Το ριπλέι θα σε «συλλάβει» και θα σε ξεμπροστιάσει. Επιστρατεύουν προς τούτο και περιπτώσεις στις οποίες αν υπήρχε VAR, η ιστορία του ποδοσφαίρου σε Παγκόσμιο επίπεδο θα είχε γραφτεί διαφορετικά. Το γκολ του Μαραντόνα (με το χέρι του Θεού) με VAR δεν θα είχε μετρήσει ποτέ. Στον τελικό ίσως να βρισκόταν η Αγγλία αντίπαλος της Γερμανίας και η Παγκόσμια Πρωταθλήτρια να ήταν άλλη ομάδα. Με το VAR επίσης δεν θα είχαν γίνει τα αίσχη στο Μουντιάλ του 2002, όπως επίσης με το VAR θα μετρούσε 100% το γκολ του Βαρέλα και θα ήταν Πρωταθλητής Ελλάδας ο ΠΑΟΚ το 2018.
Ιδιαίτερη βαρύτητα όπως εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται, θα μπορούσε κανείς να προσδώσει στην παρουσία του και στη χρήση του VAR στην Ελλάδα, στην αλήστου μνήμης εποχή της καταδυνάστευσης του αθλήματος και της εξαθλίωσης όλων των θεσμών, με κορυφαία περίπτωση την ελεγχόμενη και καθοδηγούμενη από συμφέροντα διαιτησία. Σε μια εποχή που μονόδρομα και προκλητικά το ένα μετά το άλλο ποδοσφαιρικά «εγκλήματα» και «πραξικοπήματα», οδηγούσαν επιλεκτικά στις αναδείξεις πρωταθλητών και κυπελλούχων και στις απονομές διάτρητων τίτλων.
Επαναλαμβάνουμε ότι αναφερόμαστε στην εποχή της θρυλικής παράγκας με τους Παπουτσέληδες, Κασναφέρηδες, Παπάδες, Σπάθες, Δημητρόπουλους, Μήτσιους (προσφάτως και Κομίνηδες και Αρετόπουλους) να διαπράττουν όργια, αδιαφορώντας παντελώς και ποδοπατώντας ισονομίες και κάθε έννοια δικαιοσύνης. Ως γνωστόν η εποχή αυτή «ξεφόρτωσε» σε κάποιες βιτρίνες πολλά τρόπαια τα οποία αν υπήρχε το VAR θα είχαν διαφορετική θέση. Τα περισσότερα από αυτά θα κατέληγαν σε σκουπίδια και σε χωματερές γιατί θα ήταν πολύ δύσκολο μέσα από ένα τόσο συγκροτημένο φιλτράρισμα όπως αυτό του VAR, να περάσουν τέτοια εκτρώματα και τέτοια ανοσιουργήματα. Προσωπική μας εκτίμηση ότι τα 2/3 των τίτλων της ομάδας του λιμανιού θα είχαν αυτή την τύχη, αν φυσικά επόπτευαν αδέκαστοι κριτές όπως ο Πιερλουίτζι Κολίνα.
ΥΓ: Δύο χρόνια συμπληρώθηκαν χθες (9/7) χωρίς τον Βασίλη Σεργιαννίδη. Χωρίς τον φωτισμένο και εμπνευσμένο ηγέτη και δημιουργό της μεγάλης ομάδας της χρυσής εποχής του 70΄. Λείπει από όλους εμάς που τον ζήσαμε στην τεράστια προσπάθεια και θυσία που έκανε για να ανεβάσει σε ψηλά επίπεδα την αγαπημένη του ομάδα.
