Θα ξεκινήσω το σημερινό μου σημείωμα δανειζόμενος την εισαγωγή από ένα σχόλιο του Γιώργου Πετρίδη, με το οποίο ο εξαιρετικά συγκροτημένος μπασκετικά εντεταλμένος του ασπρόμαυρου ρεπορτάζ συνάδελφος συμπύκνωσε δημοσιογραφικά και συνόψισε με ιδανικό τρόπο την κατάληξη ολόκληρης της χρονιάς για τον Δικέφαλο. Μιας χρονιάς που ξεκίνησε μέσα σε μια θύελλα αμφισβητήσεων και γκρίνιας για να κλείσει κόντρα σε όσα δυσοίωνα και ανησυχητικά «προαναγγέλθηκαν» μέσα από τις αλλεπάλληλες αναταράξεις του ξεκινήματος.
Γράφει λοιπόν στο σχόλιό του ο συνάδελφος: «Κάποιοι μειδιάζουν, κάποιοι δυσανασχετούν ακούγοντας “για τον ΠΑΟΚ που κατέκτησε το δικό του Πρωτάθλημα”. Αυτή είναι όμως η πραγματικότητα. Ρεαλισμός ή κυνικότητα, αυτή είναι η αλήθεια. Ο ΠΑΟΚ για 4η φορά στα τελευταία επτά χρόνια κατέκτησε την 3η θέση της Basket League κερδίζοντας, σε αυτό το διάστημα, τον τίτλο της καλύτερης ομάδας μετά τους “αιωνίους”. Δεν είναι εκτίμηση, είναι η πραγματικότητα που απορρέει από τα αποτελέσματα που είχε στην τελευταία 7ετία.
Ο ΠΑΟΚ λοιπόν χτύπησε για μία ακόμη φορά το ταβάνι του. Ίσως αυτή η φορά να έχει λίγη περισσότερη αξία από τις προηγούμενες. Έτσι όπως άρχισε η σεζόν και με τις “φουρτούνες” που πέρασε στον πρώτο μήνα, λίγοι μπορούσαν να φανταστούν το φινάλε της. Ίσως αυτό είναι και το μεγαλύτερο όφελος της χρονιάς, το μάθημα που θα πρέπει να πάρουν όσοι πιστεύουν ότι μια ομάδα χτίζεται και κρίνεται στον πρώτο μήνα. Κλισέ αλλά “η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μία μέρα”.
Το εύλογο ερώτημα που θα μπορούσε να θέσει κανείς σήμερα στον Πρέλεβιτς, στον Σταυρόπουλο ή τον Παπαθεοδώρου είναι “τι περισσότερο μπορεί να κάνει αυτή η ομάδα;”. Μπορεί να “χτίσει” πάνω σε ένα αποδεδειγμένα πια καλό μείγμα παικτών. Ο ΠΑΟΚ κατέκτησε την 3η θέση αποδίδοντας κατά γενική ομολογία και ωραίο μπάσκετ».
Στη συνέχεια του σχολίου του ο Γιώργος Πετρίδης μπαίνει στα βαθιά και στα δύσκολα. Κι αυτά δεν είναι άλλα από τα εμπόδια και τις πολλές αντιξοότητες που αντιμετωπίζουν οι υπεύθυνοι του τμήματος στην προσπάθειά τους για να διατηρήσουν σταθερά την προσπάθεια που καταβάλλουν εδώ και χρόνια και που αποσκοπεί στην εξυγίανση της εταιρίας, με δεδομένο το άλυτο οικονομικό πρόβλημα που υπάρχει. Είναι αλήθεια ότι στην αγωνιώδη αυτή προσπάθειά τους έχουν κάποιες βοήθειες. Ιδιαίτερα από τον Ιβάν, ο οποίος στα δύσκολα βρίσκεται δίπλα τους. Όμως, όπως και να τα εξετάσεις τα πράγματα, αυτή η συμπαράσταση υπολογίζεται για τα τρέχοντα και δέοντα. Και δεν μπορεί να έχει υπόβαθρο και σχέση, όπως και συνάφεια με έναν φιλόδοξο σχεδιασμό και προγραμματισμό που θα μπορούσε να υπάρχει για τον μπασκετικό ΠΑΟΚ.
Αν σε αυτή την αρνητική διαπίστωση προστεθεί και η αδικαιολόγητη συμπεριφορά των οπαδών του συλλόγου με την απαξίωση που δείχνουν απουσιάζοντας σημαντικά από τους αγώνες της ομάδας, είναι επόμενο να γκριζάρουν και να συννεφιάζουν τα πάντα γύρω από το τμήμα. Αρκετές φορές στο παρελθόν από αυτή εδώ τη στήλη αναφερθήκαμε σε αυτή την ασυγχώρητη απαξίωση του κόσμου και απευθυνθήκαμε στον Ιβάν, ζητώντας του να αγκαλιάσει το «ορφανό» από οπαδούς ασπρόμαυρο μπάσκετ.
Να το θέσει υπό τη σκέπη και την προστασία του και να του σώσει την οικονομική ισχύ μαζί με την ευλογία του για το ένα βήμα παραπάνω. Θεωρείται σίγουρο ότι από τη στιγμή που ο μεγαλομέτοχος του Δικέφαλου αποφασίσει να το κάνει, θα αλλάξει και η «αλλόκοτη συμπεριφορά» των οπαδών του Δικέφαλου. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο κι επειδή θεωρούμε ότι το τάιμινγκ αυτή τη στιγμή μετά από την εντυπωσιακή επιτυχία του τμήματος είναι το κατάλληλο, καλό θα ήταν να γίνει μία σοβαρή προσέγγιση προς αυτή την κατεύθυνση. Ο Ιβάν και ο λαός του ΠΑΟΚ μπορούν να δώσουν τεράστια δύναμη και να εκτοξεύσουν στις κορυφές το ΠΑΟΚτσήδικο μπάσκετ. Το οποίο αξίζει να σημειωθεί ότι στο παρελθόν έδωσε μεγάλες χαρές και έκανε υπερήφανους τους ΠΑΟΚτσήδες.
ΥΓ1: Εφυγε «πλήρης ημερών» ο Παύλος Γιαννακόπουλος. Τεράστια απώλεια για τον ελληνικό αθλητισμό και όχι μόνο. Σπουδαία προσωπικότητα, ακέραιος, άτεγκτος, γενναιόδωρος σε όλα του. Δεκαετίες ολόκληρες δεν άφησε ούτε υποψία αμφισβήτησης του ήθους και των αρχών του αφήνοντας παρακαταθήκη τόσο στον αθλητισμό (με τον μπασκετικό Παναθηναϊκό) όσο και στον επιχειρηματικό κόσμο με την πανευρωπαϊκού κύρους φαρμακευτική εταιρία του.
ΥΓ2: Ενδιαφέροντα (;) τα όσα… είπε, αλλά ακόμη πιο ενδιαφέροντα τα όσα δεν τόλμησε να πει ο συμπαθέστατος Βλάνταν Ίβιτς στη συνέντευξη που παραχώρησε αποκλειστικά στην εφημερίδα μας. Νομίζω πως αξίζει καλοπροαίρετα κάποια στιγμή να τη σχολιάσουμε.
