Ηλπιζε ο Αλεξάνταρ Στανόγεβιτς ότι στο φιλικό παιχνίδι με τον Αγιαξ θα παρουσιάσει η ομάδα την καλύτερη δυνατή εικόνα, για να αποδειχθεί ότι έγινε καλή δουλειά στο βασικό στάδιο της προετοιμασίας. Της φόρεσε, λοιπόν, τα καλά της και την παρέταξε με ό,τι πιο εκλεκτό πίστευε εκείνη τη στιγμή ότι διαθέτει το ρόστερ. Απέναντι στους πιτσιρικαραίους του Αγιαξ, έστησε τους Ρέι, Μάτος, Λεόβατς, Κρέσπο, Βαρέλα, Κάνιας, Τσίμιροτ, Μπίσεσβαρ, Μακ, Ενρίκε, Πρίγιοβιτς.
Προσέξατε κάτι; Εντεκα ξένοι, κανένας Ελληνας! Στα καλά του Στανόγεβιτς και σε ό,τι πιο εκλεκτό δεν χώρεσε ούτε ένας Ελληνας. Στη διάρκεια του αγώνα, έπαιξαν και οι Λεβέκ, Σάχοφ, Κάμπος, Ζάιρο, Πέλκας, Κουλούρης. Δηλαδή, άλλοι τέσσερις ξένοι και δύο Ελληνες. Τελικό... σκορ: Ξένοι – Ελληνες 15-2!
Βέβαια, υπάρχουν στην ομάδα άλλοι τρεις Ελληνες παίκτες, που είναι έμπειροι και, λογικά, θα χρειαστούν, αλλά στο βασικό σχήμα θα συμπεριληφθούν μόνο όταν δεν θα μπορούν να παίξουν, λόγω τραυματισμού ή τιμωρίας, τα «σιγουράκια». Είναι ο Γλύκος (στη σκιά του Ρέι), ο Αθανασιάδης (στη σκιά του Πρίγιοβιτς) και ο Μαλεζάς (στη σκιά του Βαρέλα, αλλά και του στόπερ που αναμένεται να αποκτηθεί). Οσο για τον Μαλεζά, αν έλεγε «ναι» στην πρόταση της Ανζί, θα ήταν κι αυτός παρελθόν.
Οι υπόλοιποι, από τον τραυματία σήμερα Μυστακίδη και τον Κουλούρη, μέχρι και τους νεαρούς Πούγγουρα, Δεληγιαννίδη, Δημητρίου, που πήραν κάποιο χρόνο συμμετοχής στα φιλικά, είναι βέβαιο ότι θα αποτελέσουν σταθερές εφεδρείες.
Αρα, λοιπόν, από τους Ελληνες παίκτες του ΠΑΟΚ, ουσιαστικά μόνο ένας, ο Πέλκας, θα διεκδικεί θέση στην αρχική ενδεκάδα και ίσως αρκετές φορές θα την κερδίζει. Κανένας άλλος. Και ο Κάτσε θα έχει σίγουρα κάποιες συμμετοχές, αλλά δεν είναι Ελληνας. Δεν θυμάμαι ποτέ άλλοτε ΠΑΟΚ με έναν ή κανέναν παίκτη στην ενδεκάδα...
Ο «αφελληνισμός» της ομάδας είναι οφθαλμοφανής. Και είναι μια εξέλιξη που έρχεται, για να μην ξεχνιόμαστε, σε πλήρη αντίθεση με τη δηλωθείσα πολλές φορές επιθυμία του Ιβάν Σαββίδη να στηρίζεται ο ΠΑΟΚ σε Ελληνες παίκτες. Εξ ου άλλωστε και η αρχική σπουδή του να εντάξει στο ρόστερ πολλούς και, μάλιστα, διεθνείς: Τζιόλης, Κατσουράνης, Νίνης, Τζαβέλλας, Σπυρόπουλος, Σκόνδρας. Εξ ου, επίσης, η περιβόητη δήλωσή του «ο Κλάους είναι το νόημα του ΠΑΟΚ», που σκοπό είχε να υπογραμμίσει τη σπουδαιότητα της ανάδειξης Ελλήνων παικτών από τα σπλάχνα της ίδιας της ομάδας.
Σήμερα, ο ΠΑΟΚ διώχνει τους Ελληνες παίκτες, ακόμη και αυτούς που πήρε με μεταγραφή. Ισως όχι σκόπιμα, ίσως από συγκυρία (που δεν το πιστεύω) αλλά ως γεγονός είναι δεδομένο. Πολλοί από τους Ελληνες έχουν δοθεί δανεικοί και θα ακολουθήσουν και άλλοι, ενώ το τελευταίο «ελληνάκι» που αποκτήθηκε ήταν ο Λημνιός, αλλά ο Στανόγεβιτς τον χρησιμοποίησε για λίγα λεπτά μόνο στο πρώτο και πιο εύκολο φιλικό, κόντρα στην Τουμπίζ κι ας κόστισε η μεταγραφή του γύρω στα 700 χιλιάρικα...
Λένε διάφοροι... «τι να τον κάνω τον Ελληνα, να μου πηγαίνει στη Μύκονο, να μου κάνει μεγάλη ζωή και να κάθεται πάνω στο συμβόλαιό του»; Αστείο και αφελές επιχείρημα. Αν σκεφτούν λίγο, θα βρουν πολλούς ξένους και ελάχιστους Ελληνες που έκαναν χαβαλέ στον ΠΑΟΚ. Αντίθετα, θα βρουν ελάχιστους ξένους που δέθηκαν με τον ΠΑΟΚ και τους εκτίμησε ο κόσμος και πολλούς Ελληνες που φόρεσαν τη φανέλα, που πρόσφεραν και που ορκίζονται για μια ζωή ΠΑΟΚτσήδες. Αλλά αυτά για ορισμένους είναι, δυστυχώς, «ψιλά» γράμματα. Οι υπόλοιποι, που καταλαβαίνουν τι λέμε, θα ψάχνουν με το... κερί τους Ελληνες στο βασικό σχήμα του ΠΑΟΚ.
ΥΓ. Ακόμη και στην περίπτωση που ο παίκτης «ξεφεύγει» και δεν βρίσκεται κανείς ή δεν μπορεί να τον επαναφέρει στον ίσιο δρόμο, υπεύθυνο είναι το σωματείο. Κι αυτό ισχύει και για τους Ελληνες και για τους ξένους παίκτες.