Ξεπέρασαν τον εαυτό τους κάποιοι περίεργοι του χώρου μας, στα ΜΜΕ. Επιασαν πάτο. Πιο χαμηλά δεν γίνεται. Τα «ρίχνουν» στον Χατσερίντι γιατί δεν θέλει να τους κάνει τη χάρη να γίνει Ελληνας. Ξαφνικά, τον «ελληνοποίησαν», τον ονόμασαν… Χατσερίδης και είχαν την απαίτηση, σώνει και καλά, να νιώθει και ο ίδιος Ελληνας.
Οι πρόσφατες δηλώσεις του τους… ξεσήκωσαν: «Ούτε είμαι, ούτε αισθάνομαι Ελληνας και δεν ξέρω γιατί εδώ με θεωρούν Ελληνα», είπε. «Ουκρανός είμαι και δεν χρειάζομαι ελληνικό διαβατήριο, έστω και αν μ’ αυτό δεν θα λογίζομαι ως ξένος στην Ελλάδα και θα παίζω περισσότερο».
Δεν κατάλαβα γιατί θα έπρεπε ο Χατσερίντι να απαρνηθεί την πατρίδα του. Η εξήγησή του είναι τίμια, αντρίκεια και πρέπει να γίνει σεβαστή. Οσο σεβαστή θα γινόταν η αυτονόητη εξήγηση του Μάτος ότι είναι Βραζλιάνος, ή του Κρέσπο ότι είναι Ισπανός, ή του Ελ Καντουρί ότι είναι Μαροκινός, ή του Πρίγιοβιτς ότι είναι Σέρβος. Αν ο Χατσερίντι κάνει έγκλημα με το να είναι Ουκρανός και όχι Ελληνας, τότε πρέπει να απαιτήσουμε να δηλώσουν Ελληνες όλοι οι ξένοι παίκτες του ΠΑΟΚ.
Βασική λεπτομέρεια, πέρα από τι νιώθει ότι είναι ο Χατσερίντι: Θα μπορούσε να έχει δύο υπηκοότητες. Την ουκρανική και την ελληνική. Θα μπορούσε να βγάλει και ελληνικό διαβατήριο. Στην Ουκρανία, όμως, απαγορεύεται να έχεις δεύτερη υπηκοότητα. Για να την αποκτήσεις, πρέπει να απαρνηθείς την ουκρανική. Για να αποκτήσεις και άλλο διαβατήριο πρέπει να διαγραφεί το ουκρανικό. Ε, λοιπόν, δεν θέλει να απαρνηθεί την ουκρανική υπηκοότητα. Δικαίωμά του δεν είναι;
Αυτό είναι το τυπικό, ανυπέρβλητο εμπόδιο. Αλλά, ως προς το πώς αισθάνεται ο Χατσερίντι, ενδεικτικό είναι αυτό που είχε γίνει στη Μόσχα. Οταν τον έβρισαν από την κερκίδα στον αγώνα ρεβάνς οπαδοί της Σπαρτάκ, κατέβασε τις κάλτσες του και τους έδειξε τις επικαλαμίδες του που έφεραν το εθνόσημο της Ουκρανίας. Μάλιστα, όπως αποκάλυψε ο ίδιος με τις δηλώσεις του, αυτό ενόχλησε τον Ιβάν Σαββίδη και μέσω του γιου του, του Γιώργου, του έστειλε το μήνυμα ότι θα έπρεπε να σεβαστεί τις δικές του ρωσικές καταβολές και την εν γένει παρουσία του στη Ρωσία, ώστε να αγνοήσει τις προκλήσεις που δέχτηκε.
Όμως, η δικαιολογημένη ενόχληση του Ιβάν δεν είναι η ουσία του θέματος, ούτε και η αιτία για την οποία ο Χατσερίντι δεν παίζει συχνά. Δεν παίζει γιατί, όπως όλοι είδαμε και όχι μόνο ο Λουτσέσκου, δεν έδειξε ότι είναι καλύτερος, ή πιο έτοιμος, ούτε από τον Βαρέλα, ούτε από τον Κρέσπο.
Η ουσία είναι ότι πάει να παίξει με τον ΠΑΟΚ κόντρα στη Σπαρτάκ Μόσχας και φοράει τις επικαλαμίδες που είχε από την Εθνική ομάδα της Ουκρανίας. Δηλαδή, όχι μόνο είναι Ουκρανός, όχι μόνο νιώθει Ουκρανός, αλλά θέλει και να το βιώσει όσο πιο έντονα γίνεται παίζοντας σε έναν αγώνα στη Μόσχα…
Από πού κι ως πού, λοιπόν, πρέπει να τον κάνουν με το ζόρι Ελληνα; Από πού κι ως πού πρέπει να του επιτίθενται επειδή δηλώνει ότι δεν είναι Ελληνας, αλλά Ουκρανός; Από πού κι ως πού πρέπει να τον κατηγορούν επειδή οι ουκρανικοί νόμοι τού απαγορεύουν να αποκτήσει και την ελληνική υπηκοότητα, ώστε να έχει και ελληνικό διαβατήριο;
Είπε όμως και κάτι άλλο ο Χατσερίντι. Ότι, αν δεν πρόκειται να παίζει περισσότερο, προτιμάει να φύγει από τον ΠΑΟΚ τον Ιανουάριο. Κακώς το ανέφερε δημοσίως, γιατί τέτοιου είδους θέματα λύνονται εσωτερικά, ωστόσο είναι κι αυτή μια αντρίκεια εξήγηση. Ενώ θα μπορούσε να βολευτεί στο 1,5 εκατομμύριο που παίρνει τον χρόνο, όντας 32 χρόνων και οδεύοντας προς τη δύση της καριέρας του, αρνείται το εύκολο χρήμα και φωνάζει ότι θέλει να παίξει ποδόσφαιρο. Κέφι του και καπέλο του. Κι αν ο ΠΑΟΚ δεν τον χρειάζεται, ας τον πουλήσει τον Ιανουάριο. Το να τον βρίζουν οι άσχετοι είναι γελοίο και δεν έχει κανένα νόημα.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (24/10)
