Συνηθισμένοι πλέον οι ΠΑΟΚτσήδες να βλέπουν την ίδια εικόνα σε όλες τις μεταγραφικές περιόδους (ιδιαίτερα επί των ημερών του ανεπαρκέστατου Μίχελ) μπορεί να δυσαρεστούνται κάπως και ως ένα σημείο και να ενοχλούνται γιατί τα παθήματα δεν έγιναν μαθήματα, όμως δε δείχνουν να ανησυχούν. Κι αυτό γιατί ποντάρουν και θεωρούν σίγουρο και καθιερωμένο πλέον το να παρεμβαίνει την ύστατη στιγμή ο Ιβάν Σαββίδης και να κλείνει τη συγκεκριμένη μεταγραφική «μαύρη τρύπα» των τελευταίων ετών.
Είναι σαφέστατα ενοχλητικό όμως πιθανότατα και ασυγχώρητο ότι, ενώ υπάρχει τόση άνεση χρόνου και χρήματος, όπως και ειδική αναφορά μετά την κατάκτηση του τίτλου πως δε θα πρέπει να επαναληφθούν τα λάθη του παρελθόντος με την ανεκδιήγητη ολιγωρία και προχειρότητα και τη σαφέστατη απουσία έγκαιρου και σοβαρού σχεδιασμού, από τη στιγμή που οι απαιτήσεις, οι προοπτικές και οι ευκαιρίες των προκριματικών του Τσάμπιονς Λιγκ είναι ολοφάνερες, σήμερα να μην έχει πραγματοποιηθεί ούτε μία μεταγραφή στον ΠΑΟΚ!
Κι αυτό γιατί η μόνη που έχει γίνει, του Χατσερίντι, έχει ως γνωστόν κλείσει από πέρυσι. Από εκεί και πέρα, η παρθενική κίνηση που έγινε ήταν αυτή του 37χρονου… βαρυποινίτη που ευτυχώς αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή. Το ότι δεν είναι εύκολο πράγμα να ξεκαθαρίσεις προθέσεις στόχους, αποσυμφορήσεις και οτιδήποτε θα πρέπει να διαλευκανθεί όσο το δυνατόν καλύτερα, είναι κατανοητό. Ως ένα σημείο όμως, γιατί όταν έχεις και την άνεση χρόνου και την άνεση χρήματος όπως έχει αυτή τη στιγμή ο ΠΑΟΚ, τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα. Δυστυχώς λοιπόν αποδείχθηκε πως και φέτος δεν υπήρξε ένας στοιχειώδης προγραμματισμός και μάλιστα σε ένα κλαμπ του επιπέδου και των φιλοδοξιών των κυπελλούχων.
Με την ευκαιρία (αλλά και με την ελπίδα έστω και την τελευταία στιγμή ο μεγαλομέτοχος να δώσει λύσεις) θα συμβουλεύαμε τους υπεύθυνους να μην πάρουν αψήφιστα την προειδοποίηση για την παραμονή του Ουάρντα, τον οποίο όπως χθες απεκαλύφθη, τον ζητά επίμονα ο Φατίχ Τερίμ και εδώ στην Τούμπα κάποιοι τον έχουν ήδη «ταγμένο». Στους ξένους υπάρχει χώρος να μπουν και ο Ουάρντα και ο Πέδρο Ενρίκε. Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά και ο Λουτσέσκου και ο Μίχελ. Δίπλα τους υπάρχει η περίπτωση ξένου που ασφαλώς περισσεύει. Όσο για την κλήρωση, πιστεύουμε ότι όποια ομάδα κι αν προέκυπτε, ο ΠΑΟΚ θα είχε τις ίδιες ελπίδες, τις ίδιες πιθανότητες και τους ίδιους κινδύνους.
Ο Σόρος, ο Σέλτσας και ο… Βερύκιος
Διαβάστε με προσοχή κάτι πολύ απλές αλλά πολύ σημαντικές τελευταίες αποκαλύψεις που ήρθαν στο φως και οι οποίες φωτίζουν όσα τυχόν έμειναν αδιευκρίνιστα, επιβεβαιώνοντας το ξεπούλημα της Μακεδονίας και τον βιασμό της εθνικής συνείδησης των Ελλήνων. Σίγουρα θα ανησυχήσουν κάποιους που θα δυσκολευτούν να τους διαψεύσουν. Ανάμεσα σε αυτούς πρώτοι και καλύτεροι οι καταχρεωμένοι μιντιάρχες (καναλάρχες και μεγαλοεκδότες)… που παζαρεύουν τα προβλήματά τους με την απεχθή προσπάθειά τους να παρουσιάσουν ένα βατερλώ σαν… θρίαμβο. Χθες λοιπόν ο μέγας Τζορτζ Σόρος χρηματοδότησε επί μια ολόκληρη 25ετία (!!!) της παγκόσμιας καμπάνιας για την αναγνώριση της ΠΓΔΜ ως… Μακεδονίας, πανηγύρισε την επίτευξη της συμφωνίας χαρακτηρίζοντάς την ως μεγάλη ευκαιρία για σταθεροποίηση της Ευρώπης (!!!), συγχαίροντας συγχρόνως Ζάεφ και Τσίπρα. Ποιος;
Ο μεγαλύτερος ανθέλληνας που έριξε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια προπαγανδίζοντας σε βάρος της Ελλάδας και της Μακεδονίας μας. Χαρακτηριστική και μηνυματική και η δεύτερη είδηση. Ο βουλευτής Φλώρινας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Σέλτσας αποκαλύφθηκε ότι είχε προσφύγει το 1990 με άλλους «συντρόφους» του εναντίον της Ελλάδας, αρχικά στο πρωτοδικείου Φλώρινας και μετά στα ευρωπαϊκά δικαστήρια για τη μη αναγνώριση του σωματείου «Στέγη μακεδονικού πολιτισμού». Η προσφυγή απορρίφθηκε σε πρωτοδικείο, εφετείο και Άρειο πάγο, με το σκεπτικό ότι «πραγματικός σκοπός του συλλόγου είναι η επιδίωξη εντύπωσης περί υπάρξεως μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα, πράγμα που αντιβαίνει το εθνικό συμφέρον αυτής και εντεύθεν ευθέως του νόμου».
Και μετά ακολούθησε προσφυγή στο δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων με εκπρόσωπο (συμπτωματικά βέβαια) τη δικηγόρο του Δ. Κουφοντίνα Ιωάννα Κούρτοβικ. Σήμερα ο κ. Σέλτσας υποστηρίζει ότι ναι μεν είχε προσφύγει εναντίον της Ελλάδας, αλλά για την αναγνώριση «μακεδονικής γλώσσας και πολιτισμού» και όχι μακεδονικής μειονότητας. Είναι ο ίδιος ο βουλευτής που απολαύσαμε όλοι οι Έλληνες να μιλά τόσο εντός όσο και εκτός επικράτειας με τη σκοπιανή διάλεκτο, δηλώνοντας συγχρόνως ότι είναι… ο «πρώτος Μακεδών» βουλευτής της Ελλάδας! Κάτι βέβαια που το επιβεβαίωσε με θριαμβευτικό μάλιστα τρόπο ο πρωθυπουργός του μορφώματος Ζόραν Ζάεφ. Καμια φορά όπως πολύ σωστά λέγεται, ο διάβολος και η ουσία κρύβονται σε λεπτομέρειες και συμπτώσεις.
Όσο για τον Δήμο Βερύκιο, ο οποίος δίνει τα ρέστα του στην κυριολεξία κινδυνεύοντας να γίνει γραφικός και να αποτελέσει τριπλέτα με Σάββα Θεοδωρίδη και Καραπαππά, με τη συμπεριφορά του αυτή αποδεικνύει ότι το πρόβλημα του μεγάλου είναι σημαντικό και η αντιπαροχή θα πρέπει να είναι ανάλογη. Θα τον συμβουλεύαμε να περιοριστεί στις γνωστές βαθυστόχαστες προφητείες και απόψεις του επί διεθνούς επιπέδου, αν και σε μερικές από αυτές διαψεύδεται και γίνεται ρόμπα. Όπως η τελευταία που αναφερόταν στο γεγονός πως οι Αμερικανοί δεν θα αφήσουν τους Τούρκους ούτε να αγγίξουν τους Κούρδους εντός των συνόρων της Συρίας. Βέβαια ο Ερντογάν κόντεψε να φτάσει μέχρι τη Δαμασκό κυνηγώντας τους…
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (20/6/2018)