… να πλαταγίζουν και με ερπύστριες να κροταλίζουν, ο «δικέφαλος» τσαλάκωσε τον ΠΑΣ! Και για να λέμε την πάσα αλήθεια; Τσαλάκωμα έλαβε, τσαλάκωμα έδωσε. Δεν πάτσισε, με τη νίκη στους Ζωσιμάδες την ήττα στην Τούμπα αλλά… Η απόδοση ισχύος του ήταν εντυπωσιακή. Τούτο δε, επειδή αποδόθηκε σε γήπεδο το οποίο έκανε μόνον για πεδίο μάχης.
Σε τέτοια πεδία επικρατούν μόνον άρματα. Ως εκ τούτου επικράτησε εκ Θεσσαλονίκης η Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία η οποία διέθετε κι άρματα Λέοπαρντς. Τι Λέοπαρντς, τι Λέοβατς; Και τα δυο από λέοντα ξεκινούν. Και την ίδια ισχύ πυρός θα είχαν!
Νίκησε λοιπόν, ο ΠΑΟΚ. Δίχως και πάλι, να παίξει καλή μπάλα! Είπαμε όμως. Η μπάλα παίζεται στα γήπεδα. Σε πεδία μαχών παίζεται… πόλεμος. Κι ο ΠΑΟΚ τον κέρδισε καταθέτοντας περίσσευμα ψυχής. Κι άρεσε. Άρεσε πολύ αυτή η κατάθεση στον κόσμο του. Τον «έφτιαξε» η απύθμενη μαχητικότητα και το ακατάβλητο σφρίγος του. Αυτόν τον ΠΑΟΚ, τον μαχόμενο μέχρι εσχάτων ΠΑΟΚ θέλει να βλέπει ο κόσμος του! Να τον βλέπει και να στεφανώνεται με νίκες.
Ναι, αλλά… Θα το πούμε. Δεν συγκρατιόμαστε… Ναι, αλλά, δεν άρεσε, καθόλου δεν άρεσε η οπισθοχώρηση στο Β΄ ημίχρονο. Δεν κινδύνεψε , βέβαια. Τα κενά στην άμυνα (ας ανάψουν ένα κερί ίσα με το μπόι του Παναγιώτη Γλύκου οι υπεύθυνοι για αυτά στο Α΄…) καλύφθηκαν. Δεν περνούσε κουνούπι για να ανησυχήσει τον διεθνή «κίπερ».
Έτσι ή αλλιώς η οπισθοχώρηση δε μας άρεσε. Κι εάν άρεσε εσάς… Πάσο!
Φώναζαν οι γηπεδούχοι σε κάθε επαφή. Λέτε κι έπαιζαν στη σκηνή του θεάτρου Μπολσόι κι ουχί στο κακοτράχαλο γήπεδο (ποιο;) τους. Δεν ακούστηκαν πάντως, στο 1ο λεπτό όταν «πνίγηκε» εν ψυχρώ καραμπινάτο πέναλτι υπέρ του ΠΑΟΚ. Τέλος πάντων…
Και που είστε; Το γκολ του Μάρτιν Λέοβατς (συνεχίζει η άμυνα του ΠΑΟΚ, να βάζει γυαλιά στην επίθεση) είναι μισό γκολ του Στέφανου Αθανασιάδη. Λέτε, να διαφάνηκε χαραμάδα φωτός στο τούνελ του; Ο Θεός κι η ψυχή του. Ήταν εκπληκτική η κεφαλιά του. Απέκρουσε πάλι, ο «κίπερ» του ΠΑΣ. Δεν είναι όμως, κάθε μέρα πασχαλιά, Πασχαλάκη…
