Οφείλω να πω ότι είμαι κι εγώ ένας εξ αυτών που παρακολουθούσαν από κοντά την προσπάθεια του Αρη για άνοδο στην Β’ Εθνική και γνώρισαν τεράστια έκπληξη από την σκανδαλώδη απόφαση της επιτροπής Εφέσεων της ΕΠΟ.
Ωστόσο, από την άλλη πλευρά δεν μου προκαλεί καμία απολύτως έκπληξη η στάση αυτών που -ισχυρίζονται ότι- αποτελούν την οικογένεια του Αρη, πάρα πολλοί από τους οποίους, σχεδόν, πανηγύριζαν χθες, επειδή ένα σκάνδαλο σε βάρος της ομάδας τους ήταν η ευκαιρία που έψαχναν για να ξεφορτωθούν τον Αλεξ Κάλας και τον Δημήτρη Καλαϊτζίδη.
Είναι αξιοσημείωτο, βέβαια, ότι την ώρα που οι περισσότεροι στον χώρο του ποδοσφαίρου, με πρώτο τον υφυπουργό Αθλητισμού, Σταύρο Κοντονή, μιλούσαν για μια απόφαση η οποία ξεπερνάει την κοινή λογική και είναι έξω από κάθε έννοια δικαίου (έτσι όπως αυτό ορίζεται από κανονισμούς, προκήρυξη, νόμους), για κάποιους στον Αρη υπεύθυνοι δεν ήταν τα μέλη της επιτροπής που αποφάσισε, αλλά ο Κάλας, ο Καλαϊτζίδης, ο Οικονόμου και δεν ξέρω ποιος άλλος.
Είπαμε, όμως, καμία έκπληξη. Ειδικά για μένα και όσους σαν κι εμένα προσπαθούν ψύχραιμα να παρατηρούν και να διαμορφώνουν άποψη για το τι κάνει ο καθένας και για ποιον λόγο το κάνει.
Επειδή, λοιπόν, όλα αυτά ήταν αναμενόμενα, επειδή το ήξερε κι ένα μικρό παιδί ότι αυτό θα γίνει σε περίπτωση αρνητικής απόφασης (αυτός ήταν, άλλωστε, και ο λόγος για τον οποίο ο Κάλας δεν βρήκε κανέναν συμπαραστάτη από την οικογένεια του Αρη, όσο πάλευε για την άνοδο της ομάδας στην Β’ Εθνική), το ζήτημα είναι τι γίνεται από δω και πέρα.
Ακουγα κάποιους σοφούς χθες να λένε ότι είχαν προειδοποιήσει, ότι είχαν χτυπήσει καμπανάκι για τις προθέσεις του συστήματος, ότι είχαν πει με σαφή τρόπο πως το σύστημα δεν θέλει τον Καλαϊτζίδη, από την ώρα που αυτός κατέθεσε για το περιβόητο παιχνίδι της Βέροιας με τον Ολυμπιακό, στο πλαίσιο της εξέτασης της υπόθεσης για την εγκληματική οργάνωση στο ποδόσφαιρο.
Λένε, δηλαδή, ότι ο Αρης πληρώνει τα σπασμένα της συνδρομής του Καλαϊτζίδη στην προσπάθεια για την κάθαρση στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Και γι’ αυτό τον ψέγουν. Και γι’ αυτό αισθάνονται δικαιωμένοι, αφού, σύμφωνα με αυτούς, το σύστημα νίκησε τον Αρη, αφού ο Αρης έκανε το λάθος να πορευτεί με τον Καλαϊτζίδη.
Μάλιστα. Ας υποθέσουμε πως όλα αυτά ισχύουν απόλυτα. Στον Αρη, λοιπόν, πρέπει να χαίρονται που κάποιος ο οποίος έτυχε να τους εκπροσωπεί μια συγκεκριμένη περίοδο πήγε κόντρα στο σύστημα κι αυτό το πλήρωσε η ομάδα, ή να λυπούνται;
Κι αν λυπούνται σήμερα στον Αρη που πλήρωσαν, όπως λένε, το μάρμαρο της κατάθεσης του Καλαϊτζίδη για την εγκληματική οργάνωση στο ποδόσφαιρο, αν θεωρούν, όπως ακούω από τα μεσάνυχτα της Πέμπτης να λένε, ότι ακόμη δεν χάθηκε τίποτε, κι ότι αν πάνε με άλλη διοίκηση στο Διαιτητικό Δικαστήριο έχουν πολλές πιθανότητες να κερδίσουν, θα είναι περήφανοι εφόσον συμβεί αυτό;
Θα είναι περήφανοι αν αποπέμποντας ένα ανεπιθύμητο για το σύστημα, ανοίξουν τον δρόμο, με κάποιον άλλον που δεν θα ενοχλεί, προφανώς, το σύστημα, για την άνοδο της ομάδας τους; Θα είναι περήφανοι αν ξέρουν ότι η ομάδα τους ανέβηκε κατηγορία επειδή κάνανε το χατίρι στο σύστημα;
Αν έτσι πιστεύουν, δεν έχουν παρά να κινηθούν πάρα πολύ γρήγορα. Τον Κάλας τον αδειάσανε με συνοπτικές διαδικασίες. Ας φέρουν, λοιπόν, γρήγορα αυτόν που θεωρούν ότι μπορεί να σώσει την παρτίδα στο Διαιτητικό Δικαστήριο, προκειμένου να μάθουμε όλοι μας αν οι δικαστές θα αποφασίσουν και σε αυτή την περίπτωση ανάλογα με το ποιος εκπροσωπεί μια ομάδα, ή αν αποφασίζουν με βάση τα δεδομένα της υπόθεσης.