«Σκόνταψα» πραγματικά, επάνω στην ειδησούλα που είχε «συμπιεστεί» στην παραπολιτική στήλη έγκυρης αθηναϊκής εφημερίδας. Είναι αλήθεια ότι επιχείρησα να την προσπεράσω θεωρώντας ή υποθέτοντας ότι το περιεχόμενό της, θα έχει σχέση με τις συνηθισμένες σκωπτικές προσεγγίσεις που σε καθημερινή σχεδόν βάση αφορούν παρανομίες, σκανδαλάκια και ίντριγκες του παρασκηνίου.
Στην πέμπτη αράδα της ειδησούλας όμως, ένα όνομα τρανταχτό από τον χώρο του ποδοσφαίρου με υποχρέωσε να αναθεωρήσω την αρχική πρόχειρη και αδιάφορη αξιολόγηση της… «καταχωνιασμένης» ειδησούλας, να αναδιπλωθώ και να επικεντρώσω την προσοχή μου σε ό,τι έχει σχέση με τον ρόλο του συγκεκριμένου μεγαλοπαράγοντα.
Ετσι διάβασα με ιδιαίτερη προσοχή από την αρχή μέχρι το τέλος την «μικρή» αποκάλυψη –όπως την χαρακτήριζε ο ανώνυμος ρεπόρτερ- μαζί με το επίσης «μικρό», αλλά δηλητηριώδες σχόλιο που επεφύλαξε ο ίδιος στον επίλογό της. Δυστυχώς και παρά το γεγονός ότι η εφημερίδα αναφέρθηκε ονομαστικά στους πρωταγωνιστές της περίεργης αλλά και σκανδαλώδους αυτής πώλησης, η στήλη αποφεύγει –για ευνόητους λόγους- να πράξει το ίδιο.
Ωστόσο, μπορεί να αναδημοσιεύσει ό,τι αφορά την «αβάντα» που επιχειρήθηκε από κορυφαίο διευθυντικό στέλεχος μεγάλου χρηματοπιστωτικού ιδρύματος προκειμένου να ολοκληρωθεί η «πώληση μαμούθ». Αλλά και την εντυπωσιακή επαγγελματική σύνδεση του μεγαλοεπιχειρηματία με τον εν λόγω θεσμικό. Σύνδεση, όμως, η οποία δεν διευκρινίστηκε αν έγινε πριν ή μετά από το deal και την είσπραξη των 120 εκ. ευρώ.
Υπαινιγμοί του ρεπόρτερ στην μικρή ειδησούλα υπάρχουν πολλοί. Υπονοεί ότι «μπήκε πλάτη» στον συγκεκριμένο μεγαλοπαράγοντα. Επικεντρώνει τον δηλητηριώδη σχολιασμό του στο γεγονός ότι ο εν λόγω «θεσμικός» προσελήφθη στην εταιρεία του μεγαλοεπιχειρηματία σε κορυφαία διευθυντική θέση (επαναλαμβάνουμε χωρίς να διευκρινίζει αν αυτό έγινε πριν ή μετά την ολοκλήρωση της πώλησης). Την είδηση την «ψάρεψα» μέσα από μία παραπολιτική στήλη οι υπεύθυνοι της οποίας θέλησαν προφανώς να στείλουν, με αυτόν τον «διακριτικό» τρόπο, κάποιο μήνυμα στον συγκεκριμένο επιχειρηματία και όχι στον πρώην διευθύνοντα σύμβουλο του μεγάλου χρηματοπιστωτικού ιδρύματος. Για τον τελευταίο αναφέρουν απλά, ότι αδυνατούν να εξηγήσουν την επιλογή του. Να εγκαταλείψει δηλαδή μία εξέχουσα θέση σε ένα ίδρυμα που διαχειρίζεται χαρτοφυλάκιο πολλών δις και απείρως μεγαλύτερο απ’ αυτό της εταιρείας του μεγαλοπαράγοντα. Υποθέτουν ότι ο μισθός που του πρότεινε ο τελευταίος θα ήταν τόσο ελκυστικός ώστε δεν θα μπορούσε να τον αγνοήσει. Τώρα θα σκεφτείτε γιατί αποφάσισα να φιλοξενήσω και να «αναδείξω» –ως ένα σημείο- την «ειδησούλα» που ναι μεν την πρωτοπαρουσίασε χωρίς να της δώσει την ανάλογη σοβαρότητα και προβολή η αθηναϊκή εφημερίδα.
Ο λόγος είναι απλός. Αφορά έναν «άνθρωπο» του… δικού μας χώρου! Ποιος είναι; Βάλτε λίγο το μυαλό σας (όχι την φαντασία σας) να δουλέψει και θα τον βρείτε. Είναι τόσο γνώριμος, τόσο προκλητικός, τόσο large που εύκολα θα επιβεβαιώσει μία λογική πρόβλεψη. Εκείνο, όμως, που δεν θα βρείτε ποτέ, είναι το φιλότιμο σε αυτήν την θρασύτατη φάρα των παντός είδους βαμπίρ που συνεχίζουν να πίνουν με το καλαμάκι το αίμα της κατασπαραγμένης Ελλάδας.
